انگلیس ساماندهی باند‌های مواد مخدر خود را به گردن آلبانی انداخت

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما ، بی بی سی در گزارشی یک سویه و حق به جانب ساماندهی باند‌های تبهکار و مواد مخدر خود را به گردن آلبانی انداخت و گفت: گروه‌های قاچاق مواد مخدر آلبانیایی به مهاجرانی که قصد عبور از کانال مانش و ورود به انگلیس را دارند، پیشنهاد پرداخت پول می‌دهند، به این شرط که حین ورود به انگلیس، وارد کسب و کار مواد مخدر شوند.

مجری شبکه بی بی سی در گزارشی جانبدارانه گفت: تحقیقی که توسط «بی بی سی» انجام شده است، نشان می‌دهد که گروه‌های قاچاقچیان مواد مخدر آلبانیایی به مهاجران پیشنهاد پرداخت پول می‌دهند تا آن‌ها را از کانال انگلیس (کانال مانش) رد کنند، به این شرط که وقتی وارد انگلیس شدند، در بخش مواد مخدر بریتانیا مشغول به فعالیت شوند.

گروه‌های قاچاقچی از اردوگاه‌های مهاجران در شمال فرانسه به عنوان محلی برای جذب نیرو استفاده می‌کنند. امسال تعداد آلبانیایی‌هایی که با استفاده از قایق‌های کوچک از این کانال عبور می‌کنند، افزایش شدیدی داشته است.

آمار و ارقام نشان می‌دهد که بخش عمده‌ای از آن‌ها با موفقیت پناهندگی دریافت کرده اند، اما بسیاری مهاجران اقتصادی هستند و آلبانیایی‌ها حالا حدود یک سومِ تقریباً ۴۰ هزار نفری را که امسال وارد سواحل انگلیس شدند، تشکیل می‌دهند. اطلاعات بیشتر درباره‌ی این آمار و ارقام را کمی بعدتر در اختیار شما قرار می‌دهیم، ولی اول گزارش لوسی ویلیامسون را ببینیم.

لوسی ویلیامسون، خبرنگار شبکه در گزارش خود گفت: در ازای هر قایق و در ازای هر مهاجر، ممکن است قاچاقچیان بسیاری وجود داشته باشند؛ دلالان آلبانیایی، تضمین کننده‌های بریتانیایی و گروه‌های تبهکار کُرد. سفر از شهر‌هایی مثل «لاکناس» شروع می‌شود که حالا خالی از سکنه به نظر می‌رسد. خانه‌هایی که در‌ها و پنجره هایشان بسته است و خیابان‌های خالی، نشانه‌هایی از خروج مردم در سال جاری را به نمایش می‌گذارند. بیشتر آن‌ها هم جذب دستمزد‌های پرداختی در بریتانیا شده اند که ۱۰ برابر بیشتر از دستمزد‌های اینجا است؛ و خروج هر نفر، کسب و کار در «لاکناس» را دشوارتر از گذشته می‌کند.

لوسی ویلیامسون، خبرنگار شبکه گفت: در شرایطی که هزینه‌ی عبور و رسیدن به بریتانیا کاهش پیدا کرده است، شهر‌های حومه‌ای در اطراف «تیرانا» در حال خالی شدن از سکنه است. ساکنین محلی در این محله می‌گویند هفتاد درصد از جمعیت محله، اینجا را ترک کرده اند و بسیاری از کسانی که هنوز اینجا زندگی می‌کنند، در فکر ملحق شدن به آن‌ها هستند. حالا در آلبانی، محل‌هایی مثل «لاکناس»، بسیار فراوان هستند. پسر ماجلیندا، ماه گذشته، از مسیر دانکرک خود را را به بریتانیا رساند.

ماجلیندا، شهروند آلبانیایی گفت: او کارگر فصلی بود که چهار ماه سال با حداقل دستمزد در یک آشپزخانه کار می‌کرد. او انتظارات بیشتری از خود داشت و به دنبال شرایط بهتری رفت، اما باید فداکاری‌هایی هم بشود. ما باید پولی را که قرض کرده ایم، پس بدهیم.

لوسی ویلیامسون، خبرنگار شبکه گفت: او می‌گوید بسیاری از مردم این منطقه، آنجا را ترک کرده اند که هم خانواده‌ها را دربرمی گیرد و هم مرد‌ها را شامل می‌شود. کوچکترین پسر او، که فقط ۱۴ سال سن دارد، در حال برنامه ریزی برای سفر خود است. تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی وعده می‌دهد با پرداخت سه هزار پوند، فرد را از طریق بروکسل، پاریس یا دانکرک به انگلیس برسانند. آن‌ها اغلب همکاری نزدیکی با گروه‌های کُرد عراقی دارند که بیشتر عبور‌ها با قایق‌های کوچک از فرانسه، تحت کنترل آنهاست. ما خود را یک مهاجر آلبانیایی جا زدیم و با بعضی از آن‌ها ارتباط برقرار کردیم. طی نیم ساعت، ما دو پیشنهاد برای عبور دادن داشتیم. به ما گفته شد کار ساده‌ای است و یکی از آن‌ها گفت فقط آن‌هایی که درخواست پناهندگی نداده اند، مجبور به برگشت شده اند و دیگران مشکلی نداشته اند. هزینه‌ی عبور با قایق‌های کوچک برای ورود به بریتانیا، کمتر از نصف هزینه‌ی ورود قاچاقی با کامیون است. آن‌هایی هم که از پس این هزینه برنمی آیند، گزینه‌های دیگر پیش روی خود دارند.

آندریا ویلسون، معاون «آژانس ملی جنایت» می‌گوید: در بریتانیا، بازار تبهکارانه‌ی مواد مخدر وجود دارد که موضوع مخفیانه‌ای هم نیست. ما شاهد مواردی از قاچاق انسان بوده ایم و مواردی هم دیده ایم که افراد به اصطلاح زیر بار قرض رفته اند و حالا به اینجا آمده اند تا با کار در بریتانیا، هزینه‌ی سفرشان را پرداخت کنند و آن‌ها قربانیان، قاچاق انسان هستند. از نظر ما قاچاق انسان، نمونه‌ی مدرن برده داری است و ما این مسئله را خیلی جدی پیگیری می‌کنیم.


لوسی ویلیامسون، خبرنگار شبکه گفت: یک مرد آلبانیایی که امسال تابستان، هزینه‌ی عبور یک نفر در قایقی متعلق به کرد‌ها را پرداخت کرده بود، می‌گوید افراد مسئول جذب نیرو برای باند‌های قاچاق مواد مخدر در انگلیس در اردوگاه مهاجران دانکرک به او نزدیک شده اند.

یک مهاجر آلبانیایی گفت: آن‌ها چیز‌های بسیاری به من پیشنهاد دادند، از جمله اینکه پول سفر را بپردازند یا کار به من بدهند، اما من علاقه‌ای به پیشنهاد‌های آن‌ها نداشتم. آن‌ها چهار پنج بار از من درخواست کردند.

لوسی ویلیامسون، خبرنگار شبکه گفت: هر عبور موفقیت آمیز، که انگیزه‌ی آن رویای رسیدن به خوشبختی است، یک تبلیغ به حساب می‌آید و اتفاقی الهام بخش است و ریسمانی نامرئی است که ذهن آلبانیایی‌های در وطن را به یکدیگر پیوند می‌دهد.