سجاد انوشیروانی گفت: نتیجه گیری در وزنه برداری نیازمند زمان است و باید اردوهای منسجم و بلند مدتی داشته باشیم.
وی با اشاره به وضعیت سهراب مرادی قهرمانی المپیک نیز گفت: سهراب مرادی از مفاخر وزنه برداری است ولی به دلیل آسیب دیدگی که دارد مسابقات گزینشی را از دست داده ولی این مسابقه اصلی نیست و او هنوز برای مسابقات جهانی آینده که گزینشی اصلی است شانس کسب سهمیه المپیک را دارد ولی طبیعتا کار دشواری خواهد داشت.
انوشیروانی در ادامه بیان داشت: باید برای تیم ملی پشتوانه سازی شود و این حمایت استمرار داشته باشد. وقتی استعدادی شناخته میشود باید برای آن برنامه داشته باشیم، وزنه برداری یک رشته آسیبزا است که ممکن است هر لحظه یک اتفاقی رخ بدهد بنابراین باید برای برطرف کردن جایگزین وزنه برداران از نسل جدید حمایت بیشتری صورت بگیرد. ما در این بحث واقعا دچار چالش جدی هستیم که باید آن را جدی بگیریم. حال وزنه برداری در استانها خوب نیست که دلایل مختلفی هم دارد ولی باید برای آن چاره بیاندیشیم. البته برای این چالش تدابیری اندیشیدیم که با کمک دولت و مجلس اقدامات موثری برداریم. خوشبختانه همه برای برطرف کردن مشکلات وزنه برداری هم سو هستیم.
انوشیروانی در مورد انتخابات وزنه برداری گفت: انتخابات در اختیار وزارت ورزش است و نهاد تصمیم گیرنده آنها هستند ما حساسیتها را انتقال دادیم تا هر چه سریعتر انتخابات فدراسیون برگزار شود و بتوانیم برای کسب کرسی در کنفدراسیون آسیا برنامه ریزی کنیم. وزارت ورزش و جوانان هم در تلاش است که هر چه سریعتر این اتفاق رخ بدهد و به زودی پروسه ثبت نام نامزدها آغاز می شود.
انوشیروانی در مورد اینکه آیا به دنبال باز گرداندن نخبگانی که از ایران رفتند هستید یا خیر، عنوان کرد: این دوستان تصمیم خود را گرفته اند و ما از طریق وزارت ورزش و نهادهای امنیتی پیگیر بودیم که برگردند، اما خودشان پاسخگو نبودند.
وی تاکید کرد: وزنه برداری بانوان چند سالی است که راه افتاده است و مشکل اینجاست قبل از اینکه کار را از استانها آعاز کنیم بلافاصله تیم ملی را تشکیل دادیم که اقدام معکوسی بود. متاسفانه الان هالتر وزنه در خیلی از استانها نداریم. در حالی که در ابتدا باید از پله اول شروع میکردیم، اما از پله دهم شروع کردیم و الان مجدد در حال شروع از پله اول هستیم.
البته این را هم باید بگوییم که در همین المپیاد تعداد بانوان بیشتر از آقایان بود و با این سرعت پیشرفتی که میبینیم خیلی امیدوار هستیم.
سرپرست فدراسیون وزنهبرداری در خصوص اینکه پشتوانه داریم یا خیر تاکید کرد: دوبار در سال ۲۰۰۰ و یک بار نیز بین ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ پشتوانه سازی داشتیم که اوج آن را تا سال ۲۰۱۶ دیدیم، اما امروز در این برهه زمانی دست مان خالی است و چیزی که تحویل گرفتیم تهی است. فعلا روی تک گزینهها تمرکز میکنیم و اگر رکوردها را مقایسه با قبل کنیم مشخص میشود که چقدر فاصله وجود دارد. باید اردوی مستمر بگذاریم و در استانها هم باید تلاش زیادی صورت بگیرد. همه این نقاط ضعف را میدانیم و در حال برطرف کردن آنها هستیم.
انوشیروانی در مورد بدهیهای فدراسیون گفت: امروز این بدهیها زمین گیرمان کرده و ما را برای جدب اسپانسر عاجز کرده است. حدود ۴.۵ میلیارد به شرکت توسعه بدهکاریم و با ما قرارداد نمیبندند. ۳.۵ میلیارد هم بدهی مالیاتی داریم که با رایزنیهای مختلف این مبلغ را کم کردیم. در سالهای گدشته حتی مالیات حقوق پرسنل را هم پرداخت نکرده بودند و شامل جریمه هم شده بود.
وی ادامه داد: با این وجود بزرگترین بدهی و مشکل ما فقر در استانها است و حدود ۴، ۵ میلیارد برای هر استان نیاز است که دوباره وزنه برداری بلند شود. ما ۱۵ استان را از نزدیک دیدیم، اما وقتی وارد سالنهای وزنه برداری میشوید تاسف میخورید. واقعا شرم مان میشود و هیج خانوادهای اجازه نمیدهد که بچه اش وارد آن سالن شود. وزنه برداری رشته پر هزینهای است و یک کفش حدود ۱۰ میلیون تومان میشود و دیگر مثل قبل نیست که با ۳۰۰ هزار تومان کفش بخرید. اگر در کوتاهترین زمان از این بحرانها عبور نکنیم، وضع وزنه برداری بدتر از قیل خواهد شد. امکاناتی که در استانها وجود دارد واقعا فاجعه بار است.
سرپرست فدراسیون وزنهبرداری عنوان کرد: متاسفانه این مشکلات در گذشته به مسؤلان منتقل هم نشده است و هرجا میرویم و مشکلات را میگوییم عنوان میکنند که وزنه برداری یک بار مشکلات را نگفته است. با این شرایط ما تمام تلاش مان را میکنیم و ثانیه به ثانیه اش را میدویم. یک سیستم مناسب در فدراسیونها نداشتیم و هر جا دست میگذاریم زیر صفر است وچیزهایی میبینیم که واقعا اشک مان در میآید.