ساترن۱ اولین موشکی است که برای پرتاب محموله‌های بزرگ و سنگین به فراتر از مدار زمین طراحی شد.
با وجود اینکه اولین پرواز این موشک کمتر از یک ساعت طول کشید. موشک پس از پرتاب از کیپ کارناوال به ارتفاع ۸۵ مایلی رسید و با پروازی ۱۵ دقیقه‌ای در اقیانوس اطلس سقوط کرد.
تنها مشکل این پرواز، خاموشی موتور‌های آن به اندازه ۱.۶ ثانیه بود که مسئله مهمی محسوب نمی‌شد. دلیل آن نیز وجود بیش از حد اکسیژن مایع در موشک اعلام شد.
ده عدد از این موشک‌ها به‌طور آزمایشی و هر کدام با حمل محموله‌های گوناگونی به فضا پرتاب شدند. ساترن ۱ راه را برای توسعه بالابر‌های فوق سنگین مثل ساترن ۵، که اولین انسان‌ها را در برنامه آپولو به فضا برد، باز کرد.