هپاتیت نوعی التهاب کبد است که معمولاً بر اثر ورود عفونت ویروسی به وجود می‌آید و علاوه بر ویروس‌ها عوامل دیگری مانند دارو‌ها، مصرف الکل، بیماری خود ایمن نیز باعث این بیماری می‌شود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکزکرمانشاه،
اگر هپاتیت شدید باشد نارسایی کلیه، اختلال، انعقاد خون، جمع شدن آب در شکم (آسیت) آنسفالوپاتی کبدی (کما) را نیز به همراه دارد.
دکتر محمد حسین زمانیان افزود: هپاتیت‌های A، B، C، D، E از شایع‌ترین انواع هپاتیت‌ها می‌باشد و براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی هم اکنون ۳۵۴ میلیون نفر در دنیا مبتلا به هپاتیت نوع B و C هستند.
وی با اشاره به اینکه هپاتیت نوع A و E از راه دهانی، مدفوعی و غذایی منتقل می‌شود افزود : هپاتیت A کوتاه مدت است و در اثر خوردن آب آلوده ایجاد شده و معمولاً خود بخود خوب می‌شود و در بچه‌ها نیز بیشتر دیده می‌شود، اما در نوع E خطر اصلی برای مادر باردار است که خطر نارسایی شدید کبد برای وی دارد.
متخصص بیماری‌های عفونی افزود : هپاتیت نوع B یک عفونت مزمن و طولانی مدت است که از راه ترشحات آلوده به این ویروس مثل خون، رابطه جنسی و همه ترشحات مایعات بدن منتقل می‌شود و متاسفانه حدود ۲۵۷ میلیون نفر در دنیا به این نوع هپاتیت مبتلا هستند.
متخصص بیماری‌های عفونی اضافه کرد :هپاتیت نوع B از طریق بزاق منتقل نمی‌شود بنابر این خوردن غذای مشترک و قاشق چنگال مشترک با فرد مبتلا مانعی ندارد، اما اگر بیمار خونریزی لثه داشته باشد بزاق آلوده به خون باعث انتقال آلودگی می‌شود.
به گفته وی هپاتیت نوع B از راه دست دادن، سرفه، عطسه و شیردادن منتقل نمی‌شود، این نوع از هپاتیت در اثر استفاده از تیغ مشترک، سرنگ مشترک، وسایل خال کوبی، مسواک مشترک و از مادر به جنین نیز منتقل می‌شود.
این نوع هپاتیت واکسن و ایمنوگلوبولین دارد، واکسن در موقع تولد به همه نوزادان تزریق می‌شود به صورتی که روز اول تولد دوز اول، یکماه بعد دوز دوم و ۶ ماه بعد دوز سوم تزریق می‌گردد.
اگر مادری مبتلا به هپاتیت B است باید برای نوزادش هم ایمنوگلوبین و هم واکسن نوع B تزریق شود و اگر فرد واکسن نزده‌ای با یک فرد هپاتیت B از طریق جنسی و یا سرنگ مشترک آلوده شود بازهم باید واکسن و ایمنوگلوبین نوع B هم زده شود.
هپاتیت نوع B و C قبلا بیشتر از طریق خون انتقال می‌یافت، اما اکنون با انجام یک سری آزمایشات و بررسی‌هایی که بر روی خون گرفته شده انجام می‌شود هپاتیت از این طریق منتقل نمی‌شود و بیشتر از طریق ارتباط خون فرد آلوده روی مخاط یا بریدگی و زخم‌های خاص فرد سالم و یا برخورد سرنگ آلوده به دست پرستار و مراقبت کنندگان این بیمار‌ها است.
راه‌های انتقال هپاتیت نوع D نیز به دلیل وابسته بودن آن به هپاتیت نوع B نیز همانند همین نوع می‌باشد.
تنها راه پیشگیری از ابتلا به هپاتیت C نیز عدم تماس با خون و رعایت بهداشت است این نوع از هپاتیت واکسن و ایمنوگلوبین نیز ندارد.
هپاتیت نوع A هم واکسن و هم ایمنوگلوبین دارد، افراد زیر یکسال و بالای ۴۰ سال برای پیشگیری باید ایمنوگلوبین هپاتیت A بگیرند و افراد یکسال تا ۴۰ سال نیز برای این منظور واکسن َهپاتیت A بگیرند.
علائم بالینی هر نوع هپاتیت ویروسی شبیه آنفلوانزا است، از جمله این علائم تب، کوفتگی، درد بدن، خستگی مفرط، ادرار تیره یا زرد رنگ، کم شدن اشتها، زردشدن پوست و چشم‌ها می‌باشد، اما با انجام یک سری آزمایشات تشخیصی هپاتیت و نوع آن مشخص می‌شود.
هپاتیت نوع A و E نیازمند درمان اختصاصی نیست و خود به خود خوب می‌شود، اما برای درمان نوع B و C یک سری دارو‌های ضد ویروسی تجویز می‌شود.