بدو تولد، زمان طلایی برای غربالگری شنوایی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، «مریم صادقی‌جم» گفت: به طور متوسط از هر هزار نوزادی که متولد می‌شود چهار تا پنج نوزاد مبتلا به کم‌شنوایی هستند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان این که در ایران نیز، برنامه غربالگری کم‌شنوایی و شنوایی نوزادان در بیمارستان‌ها اجرا می‌شود، افزود: در این برنامه غربالگری هر نوزادی که متولد می‌شود، قبل از مرخص شدن از بیمارستان (در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول تولد) انجام می‌شود.

صادقی‌جم درباره درمان نوزادان مبتلا به کم‌شنوایی توضیح داد: میزان کم‌شنوایی و این که در هر فرکانسی چه میزان مشکل شنوایی وجود دارد تا قبل از سه ماهگی باید در نوزادان بررسی شود.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی ایران به والدین توصیه کرد: در صورت ابتلای نوزاد به کم‌شنوایی، نوزاد برای انجام تست‌های تشخیصی به مراکز درمانی تخصصی ارجاع داده شود چرا که قبل از شش ماهگی انجام اقدامات درمانی ضرورت دارد.

دکترای تخصصی شنوایی شناسی با بیان این‌که اقدامات درمانی برای نوزادان کم‌شنوا متنوع است، توضیح داد: تشخیص زودهنگام کم‌شنوایی دراثربخشی درمان‌ها به میزان قابل توجهی اثربخش است، چرا که اگر دوره بحرانی یادگیری زبان طی شود و کودک در این دوره مواردی را که باید از محیط صوتی یاد بگیرد از دست بدهد، به درستی نمی‌تواند با زبان مادری ارتباط برقرار کند.

صادقی‌جم تاکید کرد: جنین از ۲۸ هفتگی شروع به شنیدن می‌کند، زمانی که در رحم مادر است صدای قلب مادر و در زمان تولد صدای محیط و ازطراف به رشد او کمک می‌کند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان این‌که کودکان از بدو تولد، یادگیری را آغاز و اولین کلمات را آرام آرام از یک سالگی به بعد می‌گویند، افزود: اگر کودکان کم شنوا درمان نشوند و آموزش‌های لازم از سنین پایین آغاز نکنند، گفتار و زبان آموزی از طریق محیط به تاخیر می‌افتد و روند رشد دچار اختلال می‌شود.

وی با تاکید بر این که برنامه غربالگری شنوایی نوزادان، به صورت جهانی اجرا می‌شود، گفت: تست شنوایی باید به صورت الزامی در سراسر بیمارستان‌های کشور اجرا شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران همچنین گفت: کم شنوایی‌ها به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند و کم‌شنوایی‌هایی که منشا آن‌ها گوش خارجی و میانی است، اصطلاحا به کم‌شنوایی انتقالی معروفند.

متخصص شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به این‌که کم شنوایی‌های که علت بروز آن اختلالاتی در گوش داخلی و عصب شنوایی است، در دسته کم شنوایی حسی و عصبی می‌گنجند، گفت: کم‌شنوایی‌های ترکیبی با عناوین میکس یا آمیخته تشخیص داده می‌شوند.

صادقی‌جم با اشاره به این‌که اگر بیماری دارای کاهش شنوایی باشد، اولین اقدام ارزیابی شنوایی است، گفت: با این ارزیابی‌ها نوع اختلال کم‌شنوایی بررسی می‌شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: اگر کم‌شنوایی در زمره کم‌شنوایی‌های انتقالی و آمیخته باشد، با نظر متخصص گوش و حلق و بینی در روند درمانی قرار می‌گیرد.

صادقی‌جم دارو درمانی و در برخی موارد جراحی را از جمله درمان کم‌شنوایی‌های آمیخته دانست و تاکید کرد: در کم‌شنوایی‌های حسی و عصبی در شرایطی‌که گوش میانی و خارجی را درگیر نکرده باشد و اعصاب شنوایی و یا سلول‌های مویی حلزون آسیب دیده باشند، درمان‌های دارویی و جراحی‌ها کارایی ندارد و درمان‌ها به سمت وسایل و ابزار کمک شنوایی سوق داده می‌شود.

دکترای تخصصی شنوایی شناسی گفت: از میان وسایل کمک شنوایی سمعک، متداول‌ترین است.

صادقی‌جم با تاکید بر‌این که مبتلایان به بیماری کاهش شنوایی حسی و عصبی باید از سمعک استفاده کنند، گفت: اگر فردی به هر دلیلی نتواند از سمعک استفاده کند، ممکن است سمعک‌های قابل کاشت در گوش داخلی میانی و یا در مواردی کاشت حلزون انجام شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با یادآوری این‌که کم شنوایی انواع مختلفی دارد که با توجه به نوع و شدت آن تقسیم بندی می‌شود، گفت: از لحاظ شدت، کم شنوایی‌ها متفاوتند، این موضوع به این دلیل است که قست‌های مختلفی از سیستم شنوایی درگیر می‌شود.

صادقی‌جم افزود: اگر میزان کم‌شنوایی محدود باشد در زمره کم‌شنوایی خفیف و ملایم می‌گنجد، کم‌شنوایی اگر متوسط باشد عنوان کم‌شنوایی میانه تا شدید را دارد و اگر کم شنوایی بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد باشد کم‌شنوایی عمیق به آن گفته می‌شود.

دکترای تخصصی شنوایی شناسی گفت: در کم‌شنوایی‌های شدید وعمیق، فرد بدون استفاده از وسایل کمک شنوایی قادر به شنیدن نیست و حتما باید از این وسایل استفاده کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران درادامه درباره کاشت حلزون نیز توضیح داد: کاشت حلزون با کمک اعمال جراحی به افراد کم شنوا کمک می‌کند، افرادی‌که به هر دلیلی نتوانند از سمعک استفاده کنند به شرط این که کاندیدای درمان با کمک کاشت حلزون باشند می‌توانند به مراکز بیمارستانی کاشت حلزون مراجعه کنند و در صورت دارا بودن شرایط این اقدام درمانی انجام می‌شود.

دکترای تخصصی شنوایی شناسی با بیان این که سن طلایی کودکان برای کاشت حلزون یک تا دوسالگی است افزود: وسیله‌های کاشت حلزون نیز از چند قسمت تشکیل می‌شود که با تشخیص پزشک استفاده می‌شود، کاشت حلزون در واقع گوش را دور می‌زند و مستقیما صدا‌ها از طریق تحریک الکتریکی در نزدیکی اعصاب شنوایی به مغز می‌رسد.

صادقی‌جم توانبخشی شنوایی را یکی از اصلی‌ترین مراحل کاشت حلزون عنوان کرد و گفت: بدون انجام دوره‌های توانبخشی شنوایی انجام عمل کاشت حلزون معنا ندارد، در این دوره مغز آموزش داده می‌شود که هر آن‌چه سایرین می‌شنوند فردی که کاشت حلزون و یا سمعک دارد نیز بشنود.

دکترای تخصصی شنوایی شناسی در پاسخ به این سوال که آیا با کاشت حلزون شنوایی کامل می‌شود یا خیر توضیح داد: در کودکان و یا افرادی‌که به غیر از کم شنوایی مشکلات پردازشی، شناختی و درکی نداشته باشد، کاشت حلزون تقریبا شنوایی نرمال را به ارمغان می‌آورد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره محدودیت‌های حرکتی و یا ورزشی افرادی‌که تحت درمان کاشت حلزون قرار گرفته اند اشاره کرد و افزود: ممکن است برخی از اقدامات مثل تصویربرداری‌ها اعمال شود، اما تقریبا محدودیت حرکتی به استثنای ورزش‌های سنگین برای این افراد منعی ندارد.

این دکترای تخصصی شنوایی شناسی با اشاره به مهمترین نیاز‌های جامعه ناشنوایان تاکید کرد: این افراد نیاز به درک شدن دارند، ناشنوایان هیچ تفاوتی با سایر افراد جامعه ندارد، آن‌ها «منهای نیاز‌های اجتماعی، شغلی و تحصیلی» نیاز به درک شدن دارند، نباید به این افراد نگاه متفاوت داشته باشیم، تنها تفاوت این است که ممکن است سطح صدای که افراد عادی می‌شوند را این افراد کمتر بشنوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران خاطرنشان کرد: جامعه ناشنوایان تفاوتی با سایر افراد جامعه ندارند و همانند سایر افراد نیاز‌های معمول دارند.