مدیر عامل شرکت راه آهن: در دولت سیزدهم بحث حمل و نقل ریلی در اولویت قرار گرفت و توجه بیشتری به آن شده است.
مجری: آقای مهدی مهدی قلی
میهمان: دکتر سید میعاد صالحی؛ مدیرعامل راه آهن کشور
مجری: خبر مهمی را امروز شنیدیم و این الحاق ۴۱۳ ناوگان ریلی می‌تواند نکته قابل توجهی باشد و نقطه عطفی باشد در عرصه حمل و نقل ریلی کشور که در ادامه برنامه در خصوص اهمیت این صنعت در خصوص نقش به سزایی که در اقتصاد کشور می‌تواند ایفا کند حتماً گفتگو می‌کنیم. قبل از آن گزارش دوستانم را ملاحظه بفرمایید. (پخش گزارش) در مورد همین الحاق اگر موافقید صحبت کنیم و بعد موضوعات دیگر را بررسی کنیم. این طرح با چه میزان سرمایه گذاری به بهره برداری رسیده و از آن مهمتر؛ چه مقدار از اجرای این طرح، تولید داخل بوده؟
آقای صالحی: الحمدلله با توجه به این که در دولت سیزدهم بحث حمل و نقل ریلی در اولویت قرار گرفت و توجه بیشتری به آن شده، ما در حوزه‌های مختلف این را می‌بینیم و باهم گفتگو خواهیم کرد. آن بخشی که الآن سؤال فرمودید ناظر به تولید این ۴۰۷ واگن باری است، دو لکوموتیو نو و چهار لکوموتیو بازسازی که مجموعاً ۴۱۳ مجموع تعداد واگن و لکوموتیو اضافه شده است. ارزش ریالی این؛ بیش از هزار میلیارد تومان هزینه مصروف شده برای ساخت اینها؛ تماماً ساخت داخل است نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم و این که به هر حال استفاده از توان داخل شاید نکته بسیار کلیدی در این موضوع است که به لحاظ تعداد نسبت به مدت مشابه سال گذشته ما ۱۱۹ درصد الحمدلله رشد داشتیم که به هر حال رکوردی محسوب می‌شود. کلاً در فاصله زمانی سه ماهه دوم امسال و همچنین شش ماهه اول امسال مجموعاً این یک رکوردی است که در طول تاریخ تولید داخل حوزه ناوگان ریلی این رکورد بی نظیر است الحمدلله در این سه ماهه دوم سال ۱۴۰۱ به ثبت رسید. واقعیت قصه این است که ما در حوزه ناوگان مربوط به واگن باری الحمدلله تکنولوژی در کشور داریم، پِروفیکسِراژ داریم، امکانات لازم را داریم و نیاز است که بخش خصوصی سرمایه گذار سفارش گذاری کند. این نیاز دارد به این که ما بتوانیم فضای کسب و کار ریلی را تسهیل کنیم، تعمیق بخشیم و توجه ویژه به آن داشته باشیم. به هر حال این نکته هم علاوه بر ساخت داخل بودن کلیه این ۴۱۳ واگن و لکوموتیو؛ نکته دوم این است؛ کل این سرمایه گذاری بخش خصوصی است و با کمک راه آهن جمهوری اسلامی ایران انجام می‌شود با توجه به این که ما از محل ذخیره، آن چیزی که ما در بحث حمایتی که می‌توانیم به عنوان بخش دولت داشته باشیم، وزارت نفت ما ماده ۱۲ را داریم، اگر نیاز شد ریزتر توضیح می‌دهم که ما می‌توانیم متناسب با فرمول‌هایی که دارد این سرمایه گذاری را به سرمایه گذار در طول سنوات با توجه به صرفه جویی در انرژی که صورت می‌گیرد بتوانیم به آن‌ها برگردانیم.
مجری: یعنی توجیه دارد از نظر این که سرمایه گذار بیاید در این عرصه فعالیت کند؟
آقای صالحی: لازم است که ما فضای بروکراسی را یک مقدار سرعت ببخشیم برداشتن موانع را، تسهیل کنیم و الحمدلله این اگر صورت نگرفته بود امروز ما شاهد این افزایش بیش از دو برابری نسبت به سال گذشته نمی‌بودیم این نشان می‌دهد که این توجیه دارد و نشان می‌دهد که این صرفه جویی انرژی و بحث بازگشت این از محل ماده ۱۲ و همچنین سایر تسهیلات راه آهن جمهوری اسلامی ایران و دولت قائل شده، الحمدلله اگر این نبود بخش خصوصی سرمایه گذاری را مضاعف نمی‌کرد. ما در حوزه واگن باری به لحاظ تولید سفارش گذاری خیلی بیشتری را داریم، بخشی از این واگن ها؛ واگن‌های فله بر، لبه کوتاه، لبه بلند است، واگن‌های مربوط به حمل بالاست است، به هر حال واگن‌های متنوعی لوکوموتیو هم به همین نحو.
مجری: همه هم تولید جدید بوده؟
آقای صالحی: عرض کردم ۴۰۷ واگن نو بوده، دو لکوموتیو هم نو بوده، چهار لکوموتیو بازسازی بوده؛ مجموعاً به ارزش هزار و ۲۷ میلیارد تومان که امروز ما شاهد الحاق اینها به عرصه حمل و نقل ریلی بودیم و این وارد شبکه شده.
مجری: الحاق این ناوگان چقدر می‌تواند کمک کند به تسهیل حمل و نقل و به بیان دیگری که مصطلح هم هست که خوب است عبارات فارسی اش را به کار ببریم؛ ولی ترانزیت کالا و حمل و نقل کالا چه مقدار در این زمینه می‌تواند که پر رونق شود؟
آقای صالحی: در دو بعد عرض می‌کنم؛ یک بعد داخلی و یک بعد بین المللی و ناظر بر ترانزیت و صادرات و واردات از مرز‌های ریلی. ما در حوزه حمل کالا‌های داخلی چیزی حدود ۱۵۰ میلیون تن بار ریل پسند داریم، بار‌هایی که بار‌های بزرگی هستند و ممکن است بار‌های ترافیکی باشد و حملش با تریلی و کامیون کار سختی باشد اینها را می‌توانیم در حوزه ریلی جذب کنیم، در طول سال‌ها چیزی حدود یک سوم این جذب شده و به دو سومش نه گفته شده یعنی عملاً صد میلیون تن بار به جای این که در سنوات گذشته به سمت ریل بیاید به سمت جاده رفته، ما وقتی تعداد واگن هایمان افزایش پیدا می‌کند، لوکوموتیو افزایش پیدا می‌کند می‌توانیم بخش بیشتری از این را پاسخ دهیم. وقتی این بار بزرگ به جای با تریلی و کامیون با ریل حمل شد، طبیعی است که تصادفات جاده‌ای کمتر شود، طبیعی است که صرفه جویی انرژی بیشتر شود، آلودگی می‌تواند کمتر شود، بالأخره در همه جای دنیا به سمت حمل و نقل ریلی حرکت می‌کنند و شاید یکی از مهمترین شقوق حمل و نقلی شان به همین نحو باشد. ما کشور‌های مختلف را می‌بینیم مثل چین، روسیه اگر بخواهیم آن‌ها را به عنوان کشوری که در این حوزه پیشرو بوده یا حتی آلمان را نگاه کنیم از اروپا می‌بینیم بخش حمل و نقل ریلی؛ بخش و مُد غالب حمل و نقل ریلی است. به طور مثال در روسیه بیش از ۸۰ درصد حملشان توسط حمل و نقل ریلی صورت می‌گرفت حسب گزارش‌هایی که می‌دادند.
مجری: توجیه فنی، توجیه اقتصادی کاملاً بالایی دارد. یک پرسشی که در همین برنامه بودیم و راجع به آن صحبت کردیم می‌خواهم تکرار کنم، به این دلیل که از این پرسش برسیم به موارد دیگری که بیشتر پی ببریم به نقش و اهمیت حمل و نقل ریلی در کشورمان. چه مقدار از اهداف و مأموریت‌های برنامه ششم تا الآن در حوزه راه آهن و حمل و نقل ریلی محقق شده و چه مقدار عقبیم و اگر عقب ماندگی داریم، چرا؟
آقای صالحی: ما اگر بخواهیم صریح با مردم مان صحبت کنیم، باید بگوییم که چه تحویل گرفتیم در سال گذشته در پایان قانون برنامه ششم توسعه، البته ما الآن در یک سال تمدید شده قانون برنامه ششم هستیم. سیاست‌های کلی ابلاغی حضرت آقا ناظر بر قانون برنامه ششم توسعه سال ۹۴ ابلاغ شد، بند ۲۴ و بند ۲۵ ایشان فرمودند اولویت برای حمل و نقل ریلی در بند ۲۴ و بند ۲۵ هم توسعه حمل و نقل ریلی باری، کریدور شمال- جنوب، اتصال به مراکز صنعتی و تجاری؛ این سیاست‌های کلی ابلاغی حضرت آقا بود سال ۹۴، سال ۹۵ قانون برنامه ششم توسعه نوشته و ابلاغ شد برای این که از ۹۶/۱/۱ این اجرا شود. در ماده ۵۷ قانون برنامه ششم توسعه بند ب اشاره می‌کند به موضوع ۳۰ درصد و ۲۰ درصد، یعنی ۳۰ درصد از حمل بار بشود حوزه ریلی و ۲۰ درصد از حمل مسافر بشود حوزه ریلی. این بند ب برای تحقق نیاز به یک بند الفی دارد که بند الف آن می‌گوید یک درصد بودجه مربوطه حوزه نفت باید به حوزه حمل و نقل ریلی، توسعه اش هم در حوزه زیرساخت و هم ناوگان اختصاص پیدا کند. عدد این چیزی حدود ۷۷۰۰ میلیارد تومان در طول پنج سال قانون برنامه ششم توسعه است. پس بند الف ۷۷۰۰ میلیارد تومان پیش بینی می‌کند که بالأخره باید در بودجه می‌آمد. سازمان برنامه در دولت گذشته پیش بینی می‌کرده. این کار را نکردند و حتی یک ریال از محل بند الف ماده ۵۷ قانون ششم توسعه که می‌شود ۷۷۰۰ میلیارد تومان حتی یک ریال به حوزه حمل و نقل ریلی متأسفانه اختصاص ندادند. پس ما چگونه انتظار داریم در دولت دوازدهم در دولت گذشته سازمان برنامه، ما حقیقتاً گله مندیم که یک ریال از این مبلغ اختصاص ندادند و طبیعی است که آن ۳۰ درصد و ۲۰ درصد نه تنها در طول سال‌های برنامه به جلو نرفت بلکه متأسفانه حسب برخی گزارش‌ها ثابت و بلکه عقب گرد هم داشت. این واقعیت‌هایی است باید اینها را بپذیریم و متناسب با این بدانیم که چه تحویل گرفتیم، من قبلاً هم در جلسه‌ای گفتم که در سال گذشته که ما تحویل گرفتیم راه آهن جمهوری اسلامی ایران را و توفیق خدمت پیدا کردیم ما نزدیک به دو هزار میلیارد تومان فقط بدهی داشتیم به حوزه تعمیرات و نگهداری حوزه لکوموتیو، نزدیک به سه هزار میلیارد تومان عقب ماندگی در تعمیرات داشتیم در حوزه لکوموتیو و عقب انداخته بودند و نزدیک به بیش از هزار میلیارد تومان در حوزه بهسازی خط ما نقاط حادثه خیز اضطراری داشتیم، اینها آن چیزی بود که تحویل گرفته بودیم و نیاز بود به سرعت به سمت هم شناخت دقیق و هم برطرف کردن مشکلات حرکت کنیم. به هر حال این دولت تلاش شد سازمان برنامه بالأخره مساعدتی داشتند البته ما انتظار داریم در حد همان عقب ماندگی بند الف ماده ۵۷؛ این صورت بگیرد ولی...
مجری: هنوز تخصیص‌ها کمتر از تکلیف قانون است؟
آقای صالحی: در مورد آن که هنوز تخصیصی صورت نگرفته، ما انتظار داریم ان شاء الله با توجه به این که وزیر محترم مکاتباتی را با سایر دستگاه‌ها هم سازمان برنامه و هم رئیس جمهور که نسبت به حوزه ریلی الحمدلله اهتمام دارند داشتند، یک مقدار تخصیص‌ها از محل‌های دیگری بهتر شده و ما توانستیم بخشی از بدهی را تسویه کنیم، لکن آن عقب مندگی اصلی که در طی قانون برنامه ششم توسعه بوده تقریباً این قدر این عقب ماندگی زیاد است که با اندکی تخصیص افزایش پیدا کردن این جبران نمی‌شود، ما باید برگردیم به این خود بند الف ماده ۵۷ مشخصاً در بودجه‌های سنواتی دیده می‌شد و مبلغ پرداخت می‌زد. بیش از هفت هزار میلیارد تومان است که یک ریالش در آن ایام متأسفانه تخصیص پیدا نکرد.
مجری: برای این که مصداق این هم باز برای بینندگان ما روشن شود و بهتر درک کنیم آن نکاتی که می‌فرمایید، بفرمایید که صنعت ریلی کشور الآن به چه تعداد ناوگان جدید نیاز دارد؟ بعد از پاسخ به این پرسش در مورد برنامه‌هایی که شما تدوین کردید که بالأخره جبران کند حتماً پرسش خواهم داشت، ولی الآن بفرمایید ما چه تعداد ناوگان نیاز داریم؟
آقای صالحی: ما هم باید بپذیریم در هدف گذاری هایمان واقعی‌تر نگاه کنیم، اگر هدف گذاری‌ها را خیلی بلند ببینیم و الزاماتش را رعایت نکنیم می‌شود همین که خیلی وقت‌ها وعده‌ای داده می‌شود، بعد عمل نمی‌شود پروژه‌ها به جای یک سال، دو سال و پنج سال، ۱۰ سال، ۱۵ سال و ۲۰ سال طول می‌کشد. مردم ناراحت می‌شوند سرمایه اجتماعی کاهش پیدا می‌کند فلذا وقتی که می‌خواهیم در این زمینه‌ها صحبت کنیم من سعی می‌کنم با واقعیات صحبت کنم و چیزی که شفاف است به مردم عرض کنیم. ما در سؤال قبلی که در مورد ترانزیت فرمودید آن را می‌خواهم عرض کنم و بعد وارد پاسخ فرمایش جنابعالی شوم. ما با توجه به این که به لحاظ ژئوپلتیک یک موقعیت مکانی بی نظیر را ما الآن در دنیا داریم یعنی از شرق عالم که مثلاً چین می‌شود از نظر ما، تا سمت غرب اروپا مثل اسپانیا، پرتغال در این بزرگترین پهنه خشکی افقی دنیا ما وسط در وسط هستیم و پایین مان اقیانوس هند است، بالا مان دریای خزر است و بالا هم که روسیه با توجه به جنگی که اتفاق افتاده عملاً از شرق به غرب اگر بخواهند حرکت کنند حوزه دریا زمان زیادی می‌برد، ریسک‌های خود را دارد، هوایی هزینه‌های بالایی دارد، قاعدتاً مدی که هم به نسبت ارزان، ایمن و سرعتش مناسب است مُد حمل و نقل ریلی است. در طول سال‌های مختلف ما نتوانستیم از این موقعیت مکانی بی نظیرمان به نحو درست استفاده کنیم. خداوند سبحان توفیق داد در سال گذشته ضمن این که تشکر می‌کنم از همه زحماتی که گذشتگان مان کشیدند به هر حال دستاوردهایشان ارزشمند و ممدوح است و البته به هر حال نقایص گفته شود و بتوانیم آن‌ها را به واقع ببینیم و ان شاء الله جبران کنیم. ما در سال گذشته خداوند به ما توفیق داد در راستای دیپلماسی حمل و نقل ریلی حرکت کردیم و رکورد صد ساله تاریخ راه آهن را در حوزه ترانزیت شکاندیم با یک میلیون و ۹۱۳ هزار تن صادرات از مرز‌های ریلی را؛ آن هم باز رکورد صد ساله اش شکسته شد با یک میلیون و ۹۱۹ هزار تن و مجموع صادرات، واردات و ترانزیت یعنی مجموع حمل و نقل ریلی بین المللی مان چهار میلیون و ۳۰۰ و حدود ۴۰ هزار تن شد که این هم باز رکورد صد ساله را شکسته بود. ما باید بپذیریم که اگر به مزیت‌های رقابتی کشورمان که یکی اش موقعیت مکانی است برای حوزه ترانزیت، توجه کنیم یعنی بار را از کشور مبدأ می‌گیریم و به کشور مقصد ارسال می‌کنیم، غیر از درآمد ارزی نقدی که برای ما دارد و می‌تواند موجب سیادت اقتصادی کشورمان شود، موجب سیادت سیاسی و امنیتی ما هم خواهد شد به حول و قوه الهی و واقعیت موضوع این است که هر چقدر از این مزیت هایمان بیشتر و زودتر استفاده کنیم دستاورد‌های ما به گونه‌ای خواهد بود که شیرینی اش در کام مردم عزیزمان خواهد نشانیده شد، ولی اگر تعلل کنیم به گونه‌ای که کریدور‌ها را کشور‌های دیگر از ما بربایند یا ما نتوانیم به درستی در این زمینه ایفای نقش کنیم یک فرصت بی بدیل را از دست خواهیم داد. با این مقدمه می‌خواهم ورود کنم به فرمایش جنابعالی، اگر بخواهیم یک حدودی را داشته باشیم از تعداد واگن‌ها و ناوگانمان، چیزی حدود، می‌خواهم حدودی عرض کنم برای این که ذهن مردم خیلی اگر بخواهیم خیلی ریز عرض کنیم شاید از حوصله شان خارج باشد.
مجری: اصلاً نیازمان نسبت به تجارت و ظرفیت است.
آقای صالحی: ما واگن باری مان حدود ۳۰ هزار تاست، لکوموتیومان کمتر از هزار تاست؛ ۹۶۰ و خرده‌ای است با این چیزی که اضافه شد و واگن‌های مسافری مان هم کمتر از دو هزار تاست یعنی به لحاظ سرانگشتی اگر مردم بخواهند با این اعداد آشنا شوند یا با آن انس بگیرند، ما واگن‌های مسافری مان کمتر از دو هزار تا، واگن‌های باری مان حدود ۳۰ هزار تا و لکوموتیومان زیر هزار تا که خیلی از اینها معمر است، خیلی از اینها سنش بالاست یعنی ما در مورد واگن مسافری صحبت می‌کنیم کمتر از دو هزار تا، آیا اینها در سیر هستند؟ خیر، بالأخره بخش قابل ملاحظه‌ای در طول سنوات گذشته متأسفانه نوسازی نشده، یا باید سن ۳۰ سال، ۳۵ سال، ۳۸ سال یا باید اینها خارج شوند از سیر، سرویس دهی دچار مشکل می‌شود یا به هر حال خارج نکنیم ایمنی دچار مشکل می‌شود. تدبیر می‌کنیم با یک قطاری که در حال حرکت است بتوانیم این قطار در حال حرکت را تعمیر کنیم.
مجری: نیازمان چه مقدار است؟
آقای صالحی: بستگی به هدف گذاری ما دارد.
مجری: هدف گذاری ما چیست؟
آقای صالحی: اگر هدف گذاری را ۲۰ و ۳۰ درصد بگذاریم یک اعدادی نیاز دارد، واقعیت قصه این است که ما نسبت به سال ۹۵ در آن درصد‌ها نه تنها جلو نرفتیم بلکه عقب‌تر هم آمدیم. بله برای هر هدف گذاری که کنیم می‌شود عددی داد، کاری ندارد اعداد و ارقام برای مردم عرض کنم یعنی ما در برخی اسناد گذشته این بود که این ۳۰ هزار واگن باری باید بشود ۵۰ هزار تا یا این مثلاً تعداد واگن‌های مسافری باید به یک عددی برسد، تعداد لکوموتیو باید به عددی برسد، در کنار این بحث خط هم هست یعنی ما خطوط ریلی مان این را هم باید به آن توجه کنیم، خدمت شما و مردم عرض کنم ما خیلی بهتر از این می‌توانیم از مزیت رقابتی مکان مان و در حقیقت لوکیشن مان در دنیا استفاده کنیم. اگر یک مثال ساده بگوییم این است که از شمال تا جنوب کشورمان حدود ۱۵۰۰ کیلومتر بگیریم و شرق به غرب هم حدود ۱۵۰۰ کیلومتر بگیریم؛ مجموعاً با هر سه هزار کیلومتر می‌توانیم یک کریدور شمالی- جنوبی و یک کریدور شرقی- غربی در حوزه ریلی داشته باشیم. میزان خطوط ریلی ما؛ اصلی اش بیشتر از ۱۲ هزار کیلومتر، با فرعی اش حدود ۱۵ هزار کیلومتر است. این ۱۵ هزار کیلومتر برای تقریب به ذهن می‌خواهم مثالی عرض کنم و تقریبی عرض می‌کنم این ۱۵ هزار کیلومتر را ما تقسیم کنیم به سه هزار کیلومتر می‌شود پنج. پس با این مقدار خطوط ریلی که در کشورمان داریم پس باید پنج تا کریدور شمالی- جنوبی و پنج کریدور شرقی- غربی داشته باشیم، آیا داریم؟ پاسخ منفی است، به خاطر این که در ایامی که بناست از نقطه A تا نقطه B ما ریلی را ببریم مبتنی بر سند آمایشی سرزمینی ریلی نبوده آن خروجی این که در حوزه ریلی کار‌هایی انجام شده این است که ما در جایی که بار داریم ریل نداریم مثل سرخس، ما در همین یک ماه اخیر در ماه مهر هفت قطار باری را ما از سمت شرق روسیه، شمال شرق روسیه به طور تمام ریلی ما ترانزیت کردیم آمد سرخس تحویل گرفتیم و از سرخس تا بندرعباس ۱۶۰۰ کیلومتر ما طی مسیر داشتیم برای این واگن‌ها که واگن‌های روسی از مبدأ می‌آمد تا بندرعباس می‌رفت و از آن جا هم به شکل با کشتی به سمت مقصد مربوطه اش عزیمت می‌کرد. ما چیزی حدود ۳۰۰ واگن در این یک ماه ترانزیت داشتیم، فقط بابت همین محموله با قطار‌هایی که واگنش از روسیه می‌آید و مستقیم می‌توانست با یک تعویض بودجه‌ای تا بندرعباس طی مسیر کند. همین درآمد ارزی برای ما دارد، هم این تعدادش مستمر است، در حقیقت هی اضافه می‌شود و امیدواریم به هر حال این اضافه شود و هم درآمد ارزی برای کشور خواهد داشت و موقعیت مکانی ما را در دنیا به لحاظ اقتصادی تثبیت خواهد کرد. اگر شما برای من بگویید مثلاً ما چه عددی می‌توانیم برای این ببینیم، واقعیت موضوع این است که اگر ما بخواهیم سال گذشته که یک میلیون و ۹۰۰ هزار تن حدود دو میلیون تن رکورد را ثبت کردیم بخواهیم این را برسانیم به سه میلیون تن متناسب با این واگن بیشتری می‌خواهیم، متناسب با این خط بیشتری و لکوموتیو بیشتری می‌خواهیم. مثال سرخس را عرض کردم، الآن بار را از سرخس می‌خواهیم عبور دهیم برسانیم بندرعباس، چون چابهارمان وصل نیست از سرخس تا بافق تک خطه است، از بافق تا بندرعباس دوخطه است. این سرخس تا بافق ما کلاً مسیر فول است یعنی کلاً پر است به لحاظ بار. ما اگر بخواهیم یکی از جا‌هایی که به عنوان نقاط سوق الجیشی و اولویت یک ما در حوزه کشیدن ریل و افزایش ظرفیت ما باشد دقیقاً همین محور سرخس به سمت بافق است که خط دومش کشیده شود و ما معدن سنگ‌ها آن جا داریم، فولادی‌ها را به سمت استان‌های یزد، اصفهان، کرمان و بالأخره چه فولادی‌ها و چه سنگ معدنی ها، این بار‌ها همه بار‌های ریل پسند است چرا ما این کار را نکردیم. جالب این جاست ما جایی که بار داریم، ریل نبردیم، یا تک خطه بردیم. جایی که ریل را بردیم بار آنجا نیست، جایی که بار هست، ریل هست؛ لکوموتیو نیست. جایی که بار هست، ریل هست، لکوموتیو هست؛ متأسفانه لکوموتیو ران به مقدار لازم استخدام نکردند.
مجری: به نظر می‌آید همان نکته که فرمودید ما یک آمایش نداشته ایم، اگر آمایش می‌کردیم و بر اساس آن آمایش، برنامه ریزی و تخصیص بودجه و اجرای پروژه می‌داشتیم، شرایط الآن متفاوت بود، برای این که یک قدری از نظر عدد و رقم اقتصادی هم ما بحث را تشریح کنیم، بفرمایید ترانزیت هر کالا به طور میانگین چه میزان درآمد برای کشور ایجاد می‌کند.
آقای صالحی: مسیر‌ها مختلف است؛ چون هر تن کالا باید ببینیم چند کیلومتر در چه مسیر‌هایی می‌رود. مثلاً از سرخس به بندرعباس که یک مسیر روتین ما برای حوزه ترانزیتی است یا از مسیر اینچه برون اگر ورود پیدا کند چه بخواهد به سمت جنوب بیاید از بندرعباس ترخیص شود یا از مرز رازی بخواهد برود، قیمت‌ها متفاوت است، نوع محموله متفاوت است، کشور مبدأ و مقصد متفاوت است، تخفیف‌هایی ممکن است داده شود و تعرفه ممکن است داده شود، ولی به طور مثال ما مثلاً برای یک نوع کالای خاص از سرخس تا بندرعباس ممکن است ۴۰ فرانک، ۵۰ فرانک؛ ۴۰ دلار، ۵۰ دلار به ازای هر تن دریافتی داشته باشیم. اگر آن هدف گذاری که مد نظرمان است اتفاق بیفتد ما می‌توانیم به میلیارد دلار برسیم بابت این درآمد ارزی که نقد هم هست، چون کاملاً کَش است، نقد است و سال هاست ما از آن کشورمان غفلت کرده یا آن طور که باید به آن نپرداخته. می‌خواهم این طور عرض کنم نمی‌خواهم ناامیدی را بگویم، اتفاقاً می‌خواهم امیدوارانه بگویم، بگویم که بالأخره ما به هر حال گفتند ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است، جلوی ضرر را از هر جا بگیری منفعت است؛ و واقعاً کشور ما چه در حوزه نفت، گاز، پتروشیمی، در حوزه معادن، مس، سنگ معدن آهن در همه حوزه‌ها خدا عنایت کرده. یکی از مهمترین عنایتی که خداوند در حق ما کرده؛ مکان ماست، لوکیشن ماست در دنیا و این نقطه که ما قرار گرفتیم از این موقعیت سوق الجیشی باید استفاده کنیم یعنی مزیت رقابتی ما روزی نفت بود، الآن هم می‌تواند باشد، ولی بالأخره، این یک مزیت ماست. به هر حال تنگه هرمز این هم باز یک مزیت ماست، بحث خلیج فارس، دریای عمان، دسترسی به آب‌های گرم، اینها همه از مزیت‌های رقابتی ماست. یکی اش هم می‌تواند استفاده از موقعیت سرزمینی ما برای ترانزیت حمل و نقل ریلی باشد که الحمدلله در دولت سیزدهم به آن توجه شده و امیدواریم هر چقدر این بیشتر توجه شود، چه به لحاظ تعداد واگن باری، چه به لحاظ تعداد واگن مسافری، چه به لحاظ حوزه لکوموتیو ما به شدت نیاز داریم، من این را خدمت شما عرض کنم این که عرض کردم ۹۶۰ لکوموتیو داریم با این که اضافه می‌شود چند تا بیشتر می‌شود، نزدیک به ۲۰۰ تای آن حدود ۱۵ سال است کنار است، از آن قطعه بر می‌داشتند. چیزی حدود ۲۰۰ تای آن در این چند سال رفته کنار و تعمیرات و نگهداری انجام نشده، حالا آیا همه اینها را می‌شود برگرداند؟ پاسخ این است که هم بله، هم نه، چون بعضی از آن‌ها را می‌شود برگرداند کاملاً هم خوب است کار انجام می‌شود، بعدش توجیهی ندارد اینها این قدر سنش بالاست و این قدر تکنولوژی اش دِمُده شده اصلاً دیگر معنایی ندارد. ما از روزی که آمدیم سعی کردیم اصلاح چندوجهی را آغاز کنیم هم در حوزه خط...
مجری: خواستم خواهش کنم از این جا به بعد ناظر بر آن چه که قرار است رقم بخورد صحبت کنیم و آن چیزی که امروز خبری دادیم این ۴۱۳ ناوگان را به یک نحوی می‌توانیم بگوییم جبران عقب ماندگی‌ها می‌شود. برنامه‌های راه آهن جمهوری اسلامی ایران برای جبران این عقب ماندگی‌ها و بهره برداری حداکثری از ظرفیت خدادادی که به خوبی شما به آن اشاره کردید، بفرمایید چیست و مثلاً در حوزه حمل و نقل کالا؛ هدف گذاری شما در سال ۱۴۰۱ چیست و بعد باز هم اشاره کنید به این که چه مقدار از ظرفیت توان داخل را ان شاء الله درگیر می‌کنید؟
آقای صالحی: اگر اجازه بفرمایید از موضوع هدف گذاری و اولویت گذاری روی بحث خطوط ریلی شروع کنم و بعد به ناوگان برسم. در حوزه خطوط ریلی به هر حال این ناوگانی که ایجاد می‌شود روی خطوطی حرکت کند و اینها باید یک تناظر منطقی و تناسب منطقی باید باهم داشته باشند. ما در حوزه خطوط؛ یک سری خطوط سال‌های مدید گذشته احداث شده، این خطوط نیاز به بهسازی یا بازسازی دارد. به طور متوسط هر ۱۵ سال یک خط که احداث می‌شود باید بهسازی شود، حدوداً هر ۴۰ سال می‌گویند باید بازسازی شود و به هر حال ما یک خطوطی داریم خیلی هم معمر هستند بعضاً شاید حدود ۶۰ سال قبل اینها احداث شدند، طبیعی است وقتی اینها آن تایم و آن زمان؛ از این لغات کمتر استفاده کنم بالأخره این همکاران شما، ... از این جهت یک جا‌هایی مکث می‌کنم می‌خواهم تبدیل کنم مورد بازخواست واقع نشویم. به هر حال ایشان زحمت می‌کشند و از ایشان تشکر می‌کنیم بابت پاسداشت زبان فارسی. به هر حال ما آن دوره زمانی مناسب استفاده از ریل است، بعد از ۱۵ سال باید بهسازی شود، بعد از ۴۰ سال باید بازسازی شود اگر نه تقلیل سرعت باید داده شود؛ لذا به طور مثال می‌خواهم نکته‌ای بگویم که شاید برای بینندگان قابل لمس باشد، اگر حضور ذهن داشته باشید شاید سال‌های دور تهران- مشهد را با قطار ۱۵ ساعته می‌رفتند الآن چیزی حدود ۱۱ ساعت این اتفاق می‌افتد. این شدنی است زمانش کمتر شود این نیاز است غیر از این که ناوگان قوی پرسرعت داشته باشیم که این را الآن داریم، نیاز است، یعنی ما الآن لکوموتیومان می‌تواند ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند و در بعضی قسمت‌ها عملی ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت امکان سیر دارد و این کار را انجام می‌دهد، ولی یک جا‌هایی از مسیر هست که تقلیل سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت و ۶۰ کیلومتر بر ساعت دارد، چرا؟ چون این قدر زمان گذشته بهسازی، بازسازی نشده، اگر بتوانیم در هدف گذاری هایمان بهسازی و بازسازی اینها را بگذاریم به طور مثال تهران- مشهد ما که حدود ۵۰ درصد مسافران ریلی ما به سمت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) حرکت می‌کنند. عزیمت می‌کنند به آن سمت یا بر می‌گردند می‌توانیم زمانش را از یازده ساعت کاهش دهیم. قاعدتاً مُد حمل و نقل ریلی را نسبت به جاده‌ای که الآن جذاب است جذاب‌تر می‌کنیم نسبت به حمل و نقل هوایی هم باز جذاب‌تر می‌کند. خیلی‌ها هستند به طور کلی بین این دو مُد حمل و نقل انتخاب دارند که کدام را انتخاب کنند، یک موضوعی است که کمتر در مصاحبه‌ها و گفتگو‌ها به آن توجه شده. پس ما یک هدف گذاری مان است که تقلیل سرعت‌ها را با حفظ ایمنی کاهش دهیم و بتوانیم بهسازی‌ها را افزایش دهیم، این نیاز به بودجه دارد. یعنی ما اگر بخواهیم نگاه کنیم تقریباً در آن دو سه سال آخر دولت گذشته، تقریباً ناچیز بوده، ما که آمدیم یک عدد خوبی را گذاشتیم، تقریباً دو برابر شده البته به خاطر این که سال گذشته اش خیلی کم بود، این دو برابر شده وگرنه ما هم نیاز به بودجه بیشتری داشتیم و این باید اتفاق بیفتد. موضوع دوم در کنار این بهسازی و بازسازی که شاید توجه شده که می‌خواستم در این جلسه عرض کنم؛ موضوع هدفمند شدن خطوط ریلی است که می‌توانیم انجام دهیم. هر خط ریلی هر یک کیلومترش بر اساس این که در چه منطقه‌ای است؛ کوهستانی، دشت، پل می‌خواهد، تونل می‌خواهد به هر نحوی شاید کیلومتری ۵۰ میلیارد تومان متوسط هزینه اش می‌شود، در بعضی جا‌ها بیشتر در بعضی جا‌ها کمتر، ریلش را بخریم به هر نحوی تهیه کنیم. می‌خواهم بگویم عددش بسیار عدد گرانی است. ما باید بین پروژه‌های مختلف حتماً اولویت بندی کنیم، الآن ۳۶ پروژه ریلی ردیف بودجه سازمان برنامه دارد و تخصیص می‌گیرد یا نمی‌گیرد عددش بسیار کم است، ما اولین تلاشی که کردیم این بود که بیاییم ببینیم بین اینها کدامش میزان پیشرفت بیشتری داشته، کدامش نافع‌تر است. به طور مثال موضوع رشت- آستارا که در رسانه‌ها بار‌ها و بار‌ها گفته شده میزان پیشرفتش بسیار اندک است یعنی می‌توانیم تقریباً صفر در نظر بگیریم. البته عرض کنم ساخت خطوط ریلی جدید را کلاً شرکتی به نام شرکت ساخت انجام می‌دهد؛ از سال ۸۲- ۸۳ این شرکت ایجاد شده و خیلی از مردم احساس می‌کنند هر حوزه ریلی یعنی راه آهن جمهوری اسلامی البته طبق قانون از سال ۱۳۶۶ و ۶۷ که اساسنامه اش و تأسیسش صورت گرفته طبق قانون این در اختیار راه آهن بوده. بالأخره در ایامی اتفاق افتاده و به نظر من اگر لازم است این بازنگری و تحقیق شود به خاطر این که لازم است که ما به عنوان بهره بردار نظر دهیم که این خطوط چقدر نافع و به درد بخور بوده یا چقدر نافع نبوده. به طور مثال رشت- آستارا؛ یکی از موضوع‌هایی است که حتماً در اولویت ماست. موضوع چابهار- زاهدان که چندین و چند سال است گفته می‌شود حضرت آقا در فرمایشاتشان بوده در سیاست‌های کلی ابلاغی ایشان بوده، در کلام مسئولین مختلف بوده، ولی خب الزاماتش به گونه‌ای است که سال هاست تکمیل نشده الحمدلله با توجه به اهتمامی که وزیر محترم به نام مهندس قاسمی داشتند قسمت اولش که قسمت زاهدان- خاش است به سمت آمادگی برای تحویل گیری موقت، راه آهن حرکت می‌کند با توجه به این که نقایصی را گفتیم چند بار رفت و برگشت کرده بین ما و شرکت ساخت، در آینده نزدیک آینده افتتاح است منتها قطعه اولی است یعنی چابهار از زاهدان می‌رود تا خاش، خاش می‌رویم نیکشهر، نیکشهر می‌رویم به سمت زاهدان؛ آن قطعات می‌گذاریم پیش هم می‌بینیم خیلی عقب‌تر است. یا قسمتی است که ما از سرخس بیاییم به سمت زاهدان؛ اصطلاحاً می‌گویند یُنسی می‌آید بیرجند و به سمت زاهدان که ما دیگر از مسیر نیاییم به سمت بافق و به این سمت حرکت کنیم و مسیر طولانی‌تر بشود برای باری که بیاید به بندر عباس یا برود چابهار، بخش دیگر؛ بخش شلمچه- بصره است، بخش دیگر... پس ما بین این ۳۶ پروژه ریلی نیمه تمام حدود شش تایش خیلی مهمتر است. یکی از کار‌هایی که ما در دولت سیزدهم در دستور کار گذاشتیم این بود که اولویت بندی کنیم، بگوییم اگر پول داشتیم این پنج تا، اگر پول بیشتری داشتیم این هشت تا، این ۱۰ تا، متناسب با...
مجری: این پنج تا که الآن می‌فرمایید همین مواردی بود که اشاره کردید؟
آقای صالحی: بله، بخشی هایش همین هاست؛ اینها به طور کلی در اولویت یک ما قرار دارد عرض کردم چابهار- زاهدان، یُنسی- بیرجند به سمت زاهدان، زاهدان- چابهار، شلمچه- بصره، بحث خط ریلی دوم است از سرخس تا بافق، رشت- آستارا؛ این‌هایی است که در بین این ۳۶ پروژه به نظر ما اولویت ویژه‌ای دارد که متناسب با بار القایی که دارد، البته همه خطوط ریلی مهم و ارزشمند است و علاقه مندیم همه مراکز استان به خط ریلی مجهز و متصل شوند. یک منابعی را هم از محل تهاتر نفت پیش بینی شده که در ادامه توضیح خواهم داد که آن پروژه‌ها هم بتواند در کنار این پروژه‌ها ان شاء الله از همه منابع و ظرفیت‌ها استفاده شود برای این که کل پروژه‌های ریلی نه فقط این پنج تا که عرض کردم رونق پیدا کند و به پیشرفت ۱۰۰ درصد برسد، چون اگر ما ۱۰ فایل ۹۰ درصدی باز کنیم وقتی این ۹۰ درصد ۱۰۰ درصد نشود قابل بهره برداری نیست.
مجری: این گزارشی را که اشاره فرمودید بحث شلمچه- بصره؛ در گزارشی که دوستان آماده کردند ناظر به این پروژه است و البته پروژه‌هایی که مرتبط به این بحث می‌شود باهم ببینیم، برگردیم. (پخش گزارش) از آخرین وضعیت این خط ریلی بفرمایید که چگونه است و کی به بهره برداری می‌رسد؟
آقای صالحی: در موضوع شلمچه- بصره؛ یکی از اولویت‌های ما هست، از روز اولی که آمدم در دستور کار یک ما؛ موضوع شلمچه- بصره بود، همان ابتدای حضورم با مهندس قاسمی گفتگو‌هایی در این زمینه داشتیم، در معیت ایشان رفتیم و تفاهم و صورتجلسه‌ای فیمابین امضا شد ملاحظه کردیم، این پروژه موانع متعدد سیاسی- امنیتی - اقتصادی و ... دارد. ما یک لیستی از این موانع را احصاء کردیم و بخشی در داخل و بخشی در خاک عراق است. در طول این مدت بخش زیادی از این موانع برطرف شده. من همین امروز فیلمی که عزیزان برای من از مرز فرستادند خوب بود، حالا ما می‌گذاشتیم خدمت شما ارائه می‌کردیم، بخشی از این مشکلات داخل خاک عراق است، یعنی ما ۱۶ کیلومتر از نقطه‌ای که از کشورمان خارج می‌شویم وارد خاک عراق می‌شویم، چون اینجا حوزه برای خیلی از عزیزان در ایام دفاع مقدس نام آشنا است این قسمت شلمچه که محل عملیات کربلای پنج بوده و به هر حال شاید یکی از سنگین‌ترین عملیات‌ها و نبرد‌های ما بین رزمندگان انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی با عراقی‌ها در آن ایام دفاع مقدس بوده، ۱۶ کیلومتر ما باید مین روبی کنیم، چیزی حدود عمقش بعضی جا‌ها حدود ۶ متر باشد، بالأخره یک عرضی هم دارد که متناسب با حریم ریلی است، بعد از این ۱۶ کیلومتر ما وارد منطقه‌ای می‌شویم معارضی ندارد، جلوتر وارد حیطه خود شهر بصره می‌شویم، یک قسمتی است که حدود سه کیلومتر عراقی‌ها آن را صاف کردند، الآن فضا تسطیح شده است، قبلاً ساکنین داشت، حالا می‌رسیم به عبور از اروندرود، این که این پل به چه نحوی احداث شود، چون این عرض؛ عرض زیادی است در چه نقطه‌ای اتفاق بیفتد، قبلاً مطالعات اولیه‌ای شده بود، ولی مطالعات تکمیلی اش انجام نشده بود، ما الآن در حال انجام این مطالعات هستیم، ضمن این که ما آماده تحویل گرفتن این ۱۶ کیلومتر از دولت عراق هستیم. تقریباً حدود هفت ماه است عراق در شرایط دولت موقت یا گذار یا بی دولتی واژه‌ای که خودشان به کار می‌برند هست، ما در دفعات مختلف که سفر کردیم به عراق یا آن‌ها آمدند یا به شکل وبیناری باهم جلسه داشتیم همواره به این موضوع اشاره داشتند. ما در کنار این که داشتیم مطالعات را در آن کشور تکمیل می‌کردیم و سناریو‌های مختلف عبور از اروندرود را مطالعه انجام می‌دادیم که بخشی از این پروژه است، از آن طرف هم نکاتی را باید داخل ایران حل می‌کردیم ازجمله این که موضوعات اختلافی مرزی فیمابین کشور ما و عراق وجود داشت، سال ۹۹ هیأت جمهوری اسلامی ایران و عراق باهم یک تفاهمی را امضا می‌کنند در خصوص رفع اختلاف مرزی؛ این موضوعات بسیار بروکراتیک، پیچیده و چند بعدی است. جلسات متعددی را ما در ستاد کل نیرو‌های مسلح داشتیم، بزرگوارانی تشریف داشتند، تشکر می‌کنم از سردار ربانی و از شورای عالی امنیت ملی، شورای امنیت کشور، مرزبانی و عزیزانی که ممکن است در این لحظات اسمشان فراموش کنم از همه اینها تشکر می‌کنیم، جلسات متعددی داشتیم یکی از نکاتی که طرف عراقی داشت می‌گفت چرا آن مصوبه سال ۹۹ و آن تفاهمنامه چرا انجام نشده بعد از یک سال و نیم که ما حضور پیدا کردیم. آن تفاهم بالأخره نیاز بود که یک وفاقی در مجموعه‌های مختلف سپاه، نیروی زمینی سپاه هم در این موضوع بودند، چون بحث مرز آن قسمت این عزیزان ورود دارند، جلسات متعددی تشکیل شد و این وفاق حاصل شد و آن موانع مرتفع شد. میل‌های مرزی نصب شد و ما امروز که با شما صحبت می‌کنم غیر از این که بخشی از ایستگاه را تکمیل کرده بودیم الآن ما ریل گذاری را ادامه می‌دهیم، آن قسمت مین گذاری بوده، خاکش متفاوت است، زیرسازی اش انجام می‌شود، ریل‌ها هم در کنار آن قسمت یعنی الآن اگر امروز... کاملاً در حال انجام است و تا نقطه‌ای است که ما بحث مرز را که عرض می‌کنم، دیوار‌های جدید هم توسط نیروی زمینی سپاه، مرزی که ناحیه اختلافی است الحمدلله حل شده میله‌های جدید و دیوار جدید گذاشته شده، اگر تشریف ببرید مرز شلمچه نسبت به حدود هفت ماه گذشته کاملاً فضا متفاوت است و یک قسمتی را ما ریل گذاری کردیم و سکو احداث می‌کنیم، کاملاً فضای کارگاه عمرانی...
مجری: یک تمهیدی داشتید این بعد از محل آزمایشی خط ترکیبی راه آهن تهران - کربلا افتتاح شد، ولی به نظر می‌آید ادامه پیدا نکرد، دلیلش چه بود، الآن آن طرح در چه وضعیتی است؟
آقای صالحی: دو موضوع با موازات هم پیش می‌رفت؛ یک بحث احداث این ۳۲ کیلومتر است که بالأخره مسیری داریم به رغم همه مشکلات که در خاک عراق وجود دارد، این یک موضوع چند وجهی است، موارد الحمدلله گام به گام برداشته و می‌رویم جلو، موضوع دوم بحث راه اندازی قطار ترکیبی تهران- کربلا است که تهران تا مرز شلمچه، از مرز شلمچه ۳۲ کیلومتر با اتوبوس مسافرین عزیز می‌روند تا بصره و از بصره با قطار تشریف می‌برند تا کربلا که فکر می‌کنم شب اول محرم بود یا یک شب قبلش که توفیق شد که بعد از جلسات متعدد با طرف عراقی من خودم سوار قطار شدم از تهران رفتیم تا مرز، آن جا همتای عراقی آمدند استقبال ما باهم سوار اتوبوس شدیم و این مسیر را باهم طی کردیم تا بصره که حداقل ببینیم مسافرین و زائرین عزیز چه مسیری، چگونه خواهند بود. من که هیأتی را همراه خود برده بودم چک لیستی داشتیم که از لحظه‌ای که وارد خاک عراق می‌شویم تا سوار قطار می‌شویم در بصره تا برسیم به ایستگاه کربلا، دقیقاً چه نکاتی مورد نیاز زائر ما است؟ به طور مثال ما از مسیر تهران تا مشهد مسافرین و زائرین عزیز که سوار می‌شوند در مسیر ما تعداد زیادی ایستگاه داریم که موقع نماز پیاده می‌شوند، سرویس بهداشتی دارد، در عراق اصلاً این طور نیست، سطح زندگی شان کاملاً متفاوت است، یعنی قطار‌هایی که از بصره تردد می‌کند به سمت کربلا اصلاً توقفی برای نماز و آن چیزی که در ذهنمان داریم که آن ایستگاه بخواهد مجهز باشد، سرویس بهداشتی داشته باشد، اینها را ندارد و اینها را به تدریج اصلاح می‌کنیم با روش‌هایی که انجام می‌دهیم. بله چند سرویس الحمدلله اتفاق افتاد، الآن در حال آن ایستگاه‌هایی که مدنظرمان بود آن‌ها در حال مجهز شدن بیشتر است برای این که زائرین ما، چون تا اربعین ما رفتیم دوباره خورد به آن پیک اربعین خود هفته اربعین که خود عراق شرایطش شرایط خیلی خاصی بود. ما با طرف عراقی تفاهم داریم که ظرف ایام ماه ربیع تا پایان ماه ربیع یا اوایل ماه آینده بتوانیم مجدد این را به چرخه بیندازیم. به هر حال بحثی با آن‌ها داشتیم که تا جایی که می‌شود قیمت را کاهش دهیم برای این که رفاه حال مردم و زائرین عزیزمان ان شاء الله اتفاق بیفتد و زائرین حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بتوانند با کمترین قیمت این کار را انجام دهند.
مجری: بلیط تک هم می‌فروشید؟
آقای صالحی: بله، یک دوران آزمایشی داشت برای این که بتوانیم این مشکلات را حل کنیم که این کار یک بار شش سال گذشته انجام شده بود و به جهت عدم تمهید این موضوعات، طرح شکست خورده بود و اصلاً تکرار نشد آن طرح؛ لذا ما سعی می‌کنیم همه تدبیر لازم را انجام دهیم که این اتفاق بیفتد. ما در ایام اربعین امسال خداوند توفیق داد ظرفیت قطار‌های به سمت خرمشهر دو برابر در مقطعی از زمان که نزدیک شدیم بیش از سه برابر شد و الحمدلله و ما یک ریال حتی قیمت بلیط را افزایش ندادیم. آن چیزی که عرض کردم برای قطار‌های تهران- کربلا هم می‌خواهیم همین کار را کنیم و با نازلترین قیمت به زائرین سرویس دهی کنیم.
مجری: بحث ناوگان باقی ماند و بحث تهاتر نفت مانده؛ این دو محور، یک سؤال هم من درباره پنجره واحد خدمات دولت دارم که الآن راه آهن جمهوری اسلامی ایران چه مقدار پیوسته به این پنجره؛ این سه مطلب را ظرف حدود پنج دقیقه باقی مانده بفرمایید.
آقای صالحی: ما از همه ظرفیت هایمان استفاده می‌کنیم، از بخش خصوصی، بخش‌های عمومی غیردولتی و تفاهم‌های خوبی را هم با مجموعه فولاد مبارکه داشتیم، با مجموعه گل گهر داشتیم، با چادرملو می‌خواهیم امضا کنیم. با مجموعه بنیاد مستضعفان تفاهم خوبی را ظرف هفته‌های آتی امضا خواهیم کرد. بخش خصوصی هم پای کار است. ما از همه ظرفیت‌ها استفاده می‌کنیم، حوزه دولتی و آن بند الف ماده ۵۷ قانون ششم توسعه و ماده هفت قانون تنظیم دو آن هم هفت هزار میلیارد تومان آن جا بوده که در طول سنوات تخصیص ندادند. در بودجه آمده بوده در طول گذشته متأسفانه تخصیص اش بسیار اندک بوده، اما ما از همه ظرفیت‌ها باید استفاده کنیم، تولید داخل را هم فعال کنیم برای این که صنعت حمل و نقل ریلی باید در آن توزیع نقدینگی صورت بگیرد تا همه چرخ‌ها بچرخد. در طول سنوات متأسفانه توزیع فقر صورت گرفته، توزیع عدم اغنیا، توزیع بدهکاری صورت گرفته که ان شاء الله این چرخ باید برگردد. الآن تشکر می‌کنم از همه عزیزان گذشته، ولی بالأخره باید همه نقص‌ها را بگوییم. در موضوع ناوگان، در حوزه ساخت واگن باری مشکلی نداریم، واگن مسافری به خاطر این که قیمت بلیط قیمت پایینی است، اقتصاد نحیفی دارد، این را هم دولت توجه کند، ما نیاز داریم به این که یارانه زیان مسافری را چه در حوزه حومه‌ای و چه در حوزه بین شهری داشته باشیم. این اتفاق بیفتد حتماً سفارش گذاری برای حوزه مسافری و نوسازی حتماً توسعه پیدا خواهد کرد. در حوزه لکوموتیو هم بخشی از این را ما می‌توانیم با تولیدی داخل مرتفع کنیم، یکی بخشی از این تولید داخل نداریم. حوزه لکوموتیو مسافری ما تولید داخل نداریم. برای باری‌های سنگین بعضی تلاش‌هایی می‌کنند، فاصله داریم، اگر نیاز باشد جای این که با بخشی باشد که بشود انتقال تکنولوژی صورت بگیرد این را هم حتماً سعی می‌کنیم تسهیل کنیم و استقبال کنیم. طبیعی است از همه ظرفیت‌ها برای توسعه ناوگان داریم استفاده می‌کنیم. یکی از این ظرفیت ها؛ تهاتر نفت است. در موضوع تهاتر نفت مهندس قاسمی امروز هم فرمودند ما ماه‌ها روی آن کار کردیم، در هیأت دولت، در مراجع بالاتر از آن مطرح شد، مسئول نظام روی آن نظر دادند. الحمدلله دستور خوبی هم گرفته و ما آماده عملیاتی کردن این موضوع هستیم و این عددش، عددی است که شاید این عدد تزریق شود بی نظیر است یعنی شاید مثلاً، حالا چند میلیارد دلار حداقل یک دفعه می‌تواند تزریق شود به این حوزه و به نظرم آن شدنی است منتها نیاز است مسئولان عالی کشور همان طور که این دستور را دادند بعد از الزامات لازم فراهم شود. در عمل ان شاء الله مردم ببینند.
مجری: شما مراقبت کنید خدای ناخواسته در این عرصه مفسده‌ای رخ ندهد، چون در حوزه اجرا خیلی...
آقای صالحی: راه اهن جمهوری اسلامی ایران مجوز‌های زیادی نمی‌دهد که بخواهیم خیلی موسع باشد، تعدادی بوده که آن تعداد را ما الحمدلله پیوستیم، بخش عمده‌ای اش را. یک بخشی هم فرصتی بود که در این یک ماهی که فرصتی که داده بودند در شرف تکمیل و پیوستن است. بحث هوشمند سازی، داده کاوی و پرداختن به حوزه پلتفرم ها، بردن در حوزه آی تی و آی سی تی به این سمت حرکت می‌کنیم و بدیهی است در حوزه‌های کنترلی بدون این چه در حوزه‌های عملیاتی خودمان، چه در حوزه‌های ناظر به حوزه‌های بیوکراتیک و مالی به شدت به این حوزه نیاز داریم و این موجب شفافیت می‌شود و از هر دری که شفافیت وارد شد از در دیگر مفسده بیرون می‌رود و بالعکس و ما سعی مان است که تاریک خانه‌ها را روشن کنیم، تضاد منافع؛ وقتی ما نورافکن بیندازیم تضاد منافع و تعارض منافع معلوم می‌شود. متأسفانه در بخش‌های اقتصادی کشور گاهاً بیشتر، گاهی بیشتر، گاهی کمتر این رخنه کرده، حوزه حمل و نقل ریلی هم از این موضوع مصون نمانده. بالأخره ما امیدواریم گام به گام این تضاد منافع در حوزه ریلی هم کاهش پیدا کند. ما ورود کردیم البته ممکن است یک سری یک مقدار جیغ‌هایی دربیاید، محکم ایستادیم برای جهش اقتصادی کشور که معتقدیم حوزه حمل و نقل ریلی یک ستون خیمه آن است ان شاء الله گام برداریم برای اهتزاز پرچم انقلاب اسلامی.