نایب رئیس بانوان فدراسیون تنیس روی میز از عملکرد ملی‌پوشان در مسابقات قهرمانی جهان تا حضورش در کنفدراسیون آسیا مطالبی را مطرح کرد.
وی در پاسخ به این سوال که با توجه به تغییر قوانین در مسابقات قهرمانی آیا امکان صرف هزینه‌های این مسابقات در جای دیگر که مانع از آسیب روحیه بازیکنان شود، وجود نداشت؟ افزود: مسابقات قهرمانی جهان و المپیک یک آرزویی است برای هر بازیکن که در این رقابت‌ها حاضر شود. به قدری هزینه‌ها سنگین است که ما هنوز هم برای این اعزام‌ها تحت فشار هستیم. اینگونه کار‌ها وظیفه فدراسیون است. من جزء کسانی بودم که به رئیس فدراسیون گفتم که بازیکنان را نفرست چرا که من از قبل نتایج را می‌دانستم. ولی به هر حال وعده‌ای بود که ریاست فدراسیون باید آن را محقق می‌کرد. ما جزء ۵ تیمی بودیم که با ترکیب کامل به مسابقات رفته و همین موضوع ما را تحت فشار قرار داد.
نائب رئیس فدراسیون تنیس روی میز تاکید کرد: باید در پروتور‌ها خود را نشان دهیم تا بازیکنان به خودباوری برسند. من نمی‌گویم بازیکنان تجربه کمی دارند. بسیاری از آنان در کشور‌هایی همچون فرانسه، آلمان و کشور‌های عربی لژیونر شدند و در حال بازی هستند و نمی‌گویم کم تجربه هستند. ولی یکسری فاکتور‌های ریزی در مسابقات وجود دارد که ما فعلا به آن نرسیدیم.
فاطمه کیوانی در پاسخ به حضور ندا شهسواری و سابقه درخشان او در المپیک و عملکردش در این مسابقات عنوان کردفقط این نیست که ندا شهسواری المپیکی بوده یا باید برنده و یا بازی را بهتر واگذار می‌کرده است. نکات بسیار ریزی است. ممکن است بازیکن در شرایط روحی مناسبی نباشد و یا سبک بازی آن با حریف مقابلش همخوانی نداشته باشد. من مدعی نیستم که این نتایج مطلوبی است، ولی شرایطی است که در حال حاضر در تیم ملی ما حاکم است که باید پیش رویم تا شاهد بهتر شدن آن باشیم. من در بخش بانوان از عملکرد آنان رضایت ندارم.
وی در مورد مربیگری تیم ملی و تغییر کادر فنی خاطرنشان کرد: از نظر ریاست فدراسیون بهترین گزینه‌ها در تیم ملی در حال کار کردن هستند. من هم به عنوان نائب رییس باید ایشان را همراهی و کادر را حمایت کنم. آقای قارداشی معتقدند که عملکرد کادر فنی در مسابقات کشور‌های اسلامی خوب بوده و باید حمایت کنیم چرا که بازیکنان آسیب می‌بینند. نتایج ما در قهرمانی جهان شاید می‌توانست با امتیازات بهتر و بیشتری همراه باشد. ولی ما همین نتایج را در بخش پسران هم آنگونه که انتظار داشتیم رقم نزدیم. البته یکی دو نفر از بازیکنان هم آسیب دیده بودند.
کیوانی از برنامه فدراسیون برای تغییر سبک بازیکنان گفت: وقتی در حالت مقایسه قرار می‌گیریم، شاهد حضور کشور‌های ابر قدرت پینگ پنگ در آسیا هستیم و این کار ما را سخت‌تر می‌کند. استایل بدنی و فاکتور‌های آمادگی جسمانی و استعداد آنان می‌تواند، فاصله ما را با آنان زیاد کند. ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا برنامه‌های مدون و اردو‌های مختلفی را داشته باشیم. مشکلاتی در خصوص حریفان تمرینی و اعزام بچه‌ها وجود دارد که نمی‌شود اینجا مطرح کرد. در حال حاضر فدراسیون جهانی هم مطرح کرده است که حتما باید بازیکنان در ۶ در پروتور در طول سال میلادی شرکت کنند. فدراسیون همه این اعزام‌ها را نمی‌تواند انجام دهد. حضور در همین پروتور‌ها هم باعث بالا رفتن امتیاز بازیکنان شده و در رنکینگ بندی بسیار موثر است. ۶ تا پروتور در سال است و اگر هر بازیکن یکی از آنان را شرکت کند باید چیزی حدود ۳۰ الی ۴۰ میلیون هزینه نماید. مشخص هم نیست که نتیجه مناسب و دلخواه خود را بگیرد. فعلا اعزام بازیکنان به این پروتور‌ها برای ما یک رویاست.
وی ادامه داد: کشور چین در رشته تنیس روی میز پشت درب‌های بسته عمل کرده و به نوعی کمونیستی عمل می‌کند و هیچ چیزی از آنان دیده نمی‌شود. تجهیزات آنان اصلا قابل فروش نیست. اگر بتوانیم از اطلاعات و دیتا‌های آنان استفاده کنیم بسیار کمک کننده است. ما باید افکار تخصصی داشته باشیم. فعلا از نظر تجهیزات و کمپین از بسیاری از کشور‌های آسیایی عقب هستیم. خیلی از اوقات سایر کشور‌ها را در مسابقات دیدم که بدنسازی تمرین می‌کنند و در همان جا دستگاه‌های خود را آورده و مجدد جمع کرده و می‌برند و این‌ها واقعا تخصص آنان است. دانشگاه امیرکبیر در این موضوع می‌تواند ما را کمک کند و باید طرحی را نوشته و به آنان ارائه دهیم. متاسفانه هنوز به مرحله اجرا نرسیدیم.
کیوانی عنوان کرد: وزارت ورزش در زمان وزیر قبلی نامه‌ای را تحت عنوان حمایت از افرادی که کرسی‌های بین‌المللی دارند را به فدراسیون‌ها ارسال کرد. متاسفانه از آن زمان تا کنون حمایتی در این خصوص انجام نشده است. من به صورت مجازی در این مجامع حضور دارم و هیچ ارتباطی به صورت رو در رو نمی‌توانم با آنان داشته باشم. درخواست‌هایی که به کنفدراسیون ارسال می‌کنم را رد می‌کنند. اگر خودم به صورت حضوری در این مجامع باشم می‌توانم بسیاری از موضوعات را حل کنم. من رئیس کمیته برابری جنسیتی در کنفدراسیون آسیا هستم و به دلیل عدم حضورم تمامی طرح‌هایم رد می‌شود. اصلا من را نمی‌شناسند. خواهشم از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و مسئولین این است که از کرسی‌های بین‌المللی بیشتر حمایت کنند. واقعا برای آنان هزینه‌ای نیست. قطعا این حمایت‌ها به نفع بانوان کشورمان خواهد بود.