عفونت‌های کلیه اغلب در اثر عفونت در مجاری ادراری ایجاد می‌شود که به یک یا هر دو کلیه سرایت می‌کند.
علائم عفونت کلیه
علائم عفونت کلیه به طور معمول دو روز پس از عفونت ظاهر می‌شوند و بسته به سن این می‌تواند متفاوت باشد.
علائم شایع عفونت کلیه شامل درد در ناحیه شکم، پشت، کشاله ران یا پهلو، حالت تهوع یا استفراغ، تکرر ادرار یا این احساس که باید ادرار کنید، سوزش یا درد هنگام ادرار کردن، وجود چرک یا خون در ادرار، ادرار بد بو یا کدر، لرز و تب می‌باشد.
کودکان زیر دو سال مبتلا به عفونت کلیه ممکن است فقط تب بالا را تجربه کنند، اما افراد ۶۵ سال به بالا فقط ممکن است مشکلاتی مانند گیجی ذهنی و اختلال در گفتار داشته باشند.
در صورت عدم درمان به موقع عفونت، علائم تشدید و منجر به سپسیس می‌شوند که این عارضه می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند.
علائم سپسیس شامل تب، لرز، تنفس و ضربان قلب سریع، راش وگیجی است.
علل بروز عفونت کلیه
دو کلیه به اندازه مشت در سمت چپ و راست فضای خلفی صفاقی واقع شده اند که مواد زائد را از خون خارج کرده و وارد ادرار می‌کنند، همچنین آب و الکترولیت‌های موجود در خون را نیز تنظیم می‌کنند که عملکرد سالم کلیه‌ها برای حفظ سلامتی هر فرد ضروری است.
بیشتر عفونت‌های کلیه توسط باکتری‌ها یا ویروس‌های وارد شده از مجاری ادراری به کلیه‌ها ایجاد می‌شوند، اما یک علت شایع آن باکتریایی اشریشیا کلی است.
این باکتری‌ها در روده یافت می‌شوند و می‌توانند از طریق مجرای ادراری وارد ادرار شوند و تکثیر شده و از آنجا به مثانه و کلیه‌ها سرایت می‌کنند.
عوامل خطر عفونت کلیه
زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به عفونت کلیه هستند، زیرا مجرای ادرار آن‌ها از مردان کوتاه‌تر است و در دوران بارداری مجاری ادراری تغییر می‌کند و که این امر دسترسی باکتری‌ها به کلیه‌ها را آسان می‌کند همچنین مجرای ادرار در زنان به واژن و مقعد نزدیک‌تر است که باعث راحت‌تر پخش شدن باکتری‌ها در مجاری ادراری می‌شوند.
افراد مبتلا به دیابت، اچ آی وی یا ایدز و افرادی که از دارو‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند هم در معرض ابتلا به عفونت کلیه هستند.
مواردی مانند سنگ کلیه یا تومور در دستگاه ادراری، بزرگ شدن پروستات در مردان یا مشکلی در شکل دستگاه ادراری که مانع جریان ادرار می‌شود، از دیگر موارد خطر ابتلا به عفونت کلیه هستند.
زمان مراجعه به پزشک
در صورت داشتن ادرار خونی یا مشکوک به عفونت کلیه به پزشک مراجعه کنید. در صورت ابتلا به عفونت ادراری که علائم با درمان بهبود نمی‌یابد باید به پزشک مراجعه کرد.
تشخیص عفونت کلیه
پزشک در مورد سابقه پزشکی و علائم از شما سوال می‌پرسد، همچنین وی ضمن معاینه فیزیکی در مورد عوامل خطر احتمالی نیز صحبت می‌کند و برخی از آزمایش‌ها را مانند معاینه راست روده برای مردان، آزمایش ادرار، آزمایش کشت ادرار، سی تی اسکن، ام آر آی یا سونوگرافی را برای کمک به تشخیص تجویز می‌کند.
درمان عفونت کلیه
درمان عفونت کلیوی بستگی به شدت عفونت کلیه دارد. در صورت خفیف بودن عفونت مصرف آنتی بیوتیک‌های خوراکی نخستین خط درمان محسوب می‌شوند. در صورتی که جواب آزمایش‌ها نشان دهند نوع عفونت باکتریایی است احتمال تغییر نوع آنتی بیوتیک وجود دارد.
به طور معمول باید دو هفته یا بیشتر به مصرف آنتی بیوتیک ادامه داد. پزشک ممکن است پس از درمان، آزمایش کشت‌های ادراری را تجویز کند تا مطمئن شود عفونت از بین رفته و عود نکرده است.
برای عفونت‌های جدی‌تر پزشک برای دریافت آنتی بیوتیک‌ها و مایعات داخل وریدی، فرد را در بیمارستان بستری می‌کند. برخی اوقات جراحی برای رفع انسداد یا مشکلی در دستگاه ادراری نیاز است. این امر به جلوگیری از بروز عفونت‌های جدید کلیه کمک می‌کند.
چشم انداز عفونت کلیه
در صورت برخورداری از سلامت عمومی خوب باید از عفونت کلیه بدون عارضه رهایی یابید. مهم است با بروز نخستین علائم عفونت کلیه برای شروع درمان بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این امر می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به عوارض کمک کند.