15 اکتبر با هدف توجه بیشتر ﺑﻪ روﺷﻨﺪﻻن، ﻣﺸﮑﻼت آﻧﻬﺎ و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای این قشربا عنوان روز عصای سفیدنامگذاری شده است .
23 مهر روز جهانی نابینایان (روز جهانی عصای سفید) در تقویم 1401 است.
تاریخچه تبدیل شدن عصای سفید به نماد افراد نابینا مربوط به جنگ جهانی اول است.
ابتدا در سال 1921 یک عکاس نابینا به نام جیمز بیگز ساکن شهر بریستول انگلستان که در اثر سانحهای نابینا شده بود،از عصای سفید برای رفت و آمد راحت تر و دور ماندن از خطر برخورد با وسائل نقلیه استفاده کرد،تا به راحتی برای رانندگان قابل دید باشد.
در ادامه دو محقق برجسته آمریکائی به نامهای دکتر ناول پری (ریاضیدان) و دکتر جاکوپس تن بروک (حقوقدان)،توانستند با تلاش 15 اکتبر را به عنوان قانون عصای سفید و این روز را روز جهانی نابینایان نامگذاری کنند.
در این قانون فرد نابینا از تمامی حقوق اجتماعیش به عنوان عضوی از جامعهی متمدن، بهره مند شده است.
در ایران نخستین تلاش برای آموزش نابینایان به سال 1299 شمسی باز می گردد. در همان سال با جذب 5 دانش آموز نابینا در مدرسهای در تبریز تعلیم و آموزش افراد نابینا شروع شد و در ادامه شخصی به نام «پاستور ارنست کریستوفل» این آموزش را گسترش داد و به شهرهای دیگر ایران هم رسید.
روز عصای سفید از ﺳﺎل 1964 ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه است و علت انتخاب و نام گذاری این روز توجه بیشتر ﺑﻪ روﺷﻨﺪﻻن،اهمیت دادن ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت آﻧﻬﺎ و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای افرا نابینا و گرامی داشت دﺳﺘﺎوردﻫﺎی این اﻓﺮاد پراستعدا بوده اﺳﺖ.