عضو هیئت علمی حوزه سالمندی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی بر ارتباط مستقیم افزایش سن با میزان تاب آوری و سازگاری تاکید کرد.
وی افزود: سالمندان در روند سالمندی و با افزایش سن، درگیر تغییرات درونی، مشکلات جسمی، روانی و ذهنی می‌شوند، اما نکته مهم این است که سالمندان در این دوره با یک دنیای پر از تغییر و دگرگونی مواجه هستند، سالمندان علاوه بر تغییرات جسمی، دنیای صنعتی و مدرن متفاوت از ۴۰، ۵۰ سال گذشته را تجربه می‌کنند.
عضو هیئت علمی حوزه سالمندی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با اشاره به مفهوم تاب آوری با توجه به تعدد مفاهیم گفت: توانمندی و ظرفیت افراد در برقراری تعادل زیستی و روانی در شرایط خطرناک یا به نوعی توانایی سازگاری موافقت آمیز با شرایط تهدید کننده، مفهوم سازگاری و تاب آوری را تبیین می‌کند.
ابوالفتحی ممتاز افزود: با افزایش سن، میزان تاب آوری و سازگاری افزایش می‌یابد و در زنان سالمند میزان تاب آوری کمتر از مردان است، اما افراد تاب آور معمولا افرادی همدل، منعطف، با مهارت‌های ارتباطی خوب، خود کارآمد، خلاق، یاری جو و با باور به آینده روشن هستند.
وی ادامه داد: مطالعات نشان داده است افزایش کیفیت زندگی سالمندان، بهزیستی و شادی، افزایش سلامت روان و کاهش افسردگی، از آثار تاب آوری سالمندان است و در واقع، افراد با تاب آوری بیشتر، سالمندی موفق تر، طول عمر بیشتر و کاهش خطر مرگ و میر را تجربه می‌کنند.
متخصص حوزه سالمندی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی تاکید کرد: اگرچه تاب آوری ویژگی ذاتی و فردی است، اما در تعامل اجتماع و خانواده است و برای ارتقای تاب آوری باید به چند عامل توجه کرد که یکی از آنها ویژگی‌های فردی نظیر وضعیت رفاهی، اقتصادی و استقلال مالی است که هرچه این موارد قوی‌تر باشد، مواجهه با بیماری‌ها کمتر و تاب آوری بیشترمی شود، معمولا زنان با سطح اقتصادی رفاهی پایین‌تر نسبت به مردان، تاب آوری کمتری دارند.
ابوالفتحی ممتاز، معنای زندگی و هدفمندی افراد، سلامت معنوی افراد، کار‌های داوطلبانه، مشارکت پذیری و بخشودگی را زمینه ساز تاب آوری بیشتر سالمندان دانست.
وی درباره تاثیر عوامل خانوادگی بر میزان تاب آوری گفت: افرادی که از حمایت خانوادگی برخوردارند، تاب آوری بیشتری دارند و باید خانواده‌ها به جای ترحم، احترام را سرلوحه زندگی با سالمندان قرار دهند.
متخصص حوزه سالمندی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در خصوص نقش عوامل اجتماعی در موضوع تاب آوری نیز افزود: نگرش جامعه به سالمندی و بیمه‌های مراقبتی موضوع مهمی است، در صورتی که عده زیادی از سالمندان بیمه تکمیلی و بیمه‌های مراقبتی که سالمندان در صورت نیاز در منزل مراقبت دریافت کنند، ندارند.
ابوالفتحی ممتاز ادامه داد: حمایت نهاد‌ها و سازمان‌های اجتماعی، شبکه‌های اجتماعی حمایتگر، دسترسی به امکانات درمانی، دسترسی به پزشک متخصص سالمندان و... در ارتقای تاب آوری، موثر است.
وی همچنین گفت: اهمیت به سالمندان به عنوان سرمایه‌های اجتماعی به بارنشسته، موضوعی اساسی است، اما در حال حاضر برغم افزایش آمار سالمندی و اهمیت سالمندان، تربیت رزیدنت و دستیار طب سالمندان در کشور متوقف شده است، در صورتی که این رشته از مراقبت‌های بهداشتی زمینه ساز افزایش تاب آوری سالمندان است.
متخصص حوزه سالمندی افزود: به توجه به اهمیت حوزه سالمندی و آمار سالمندان ایران، متولیان وزارت بهداشت باید توقف تربیت رزیدنت و دستیار طب سالمندان را پیگیری کنند، زیرا این توقف به نفع سالمندان کشور نیست؛ برای تاب آوری سالمندان علاوه بر خود سالمند و خانواده، عوامل اجتماعی و افراد حرفه‌ای هم نقش مهمی دارند.
ابوالفتحی ممتاز ادامه داد: توقف طب سالمندی برغم تاثیرگذاری این رشته، سبب سرگردانی افراد حرفه‌ای که دوره‌های سلامت سالمندی و سالمندشناسی را طی کرده‌اند نیز می‌شود و مشخص کردن جایگاه افراد با تخصص سلامت سالمندی که می‌توانند ارائه خدمات تخصصی به سالمندان را عهده‌دار شوند، جای کار دارد که امید است متولیان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این عرصه اقدامات موثری انجام دهند.