رسانه‌های هند گزارش داده‌اند که ارتباط ایستگاه‌های زمینی با مدارگرد مریخ این کشور قطع شده است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ "ماموریت مدارگرد مریخ" (MOM) هند ممکن است سرانجام پس از هشت سال گذراندن زمان در اطراف سیاره سرخ به پایان عملیات خود رسیده باشد.
ارتباط ایستگاه‌های زمینی که توسط "سازمان تحقیقات فضایی هند" (ISRO) اداره می‌شوند، با مدارگرد قطع شده است. علت دقیق این موضوع هنوز مشخص نیست. براساس گزارش رسانه‌ها ممکن است سوخت مدارگرد تمام شده باشد، باتری ماموریت مدارگرد مریخ ممکن است فراتر از حد مجاز عملیاتی ایمن تخلیه شده باشد یا یک مانور خودکار ممکن است ارتباطات را قطع کرده باشد.
ماموریت مدارگرد مریخ که "مانگالیان" (Mangalyaan) نیز نامیده می‌شود، به مدت هشت سال در مریخ کار کرده و از عمر ماموریت مورد انتظار خود که تنها شش تا ۱۰ ماه بود، فراتر رفته است. این فضاپیما در نوامبر ۲۰۱۳ به فضا پرتاب شد و در سپتامبر ۲۰۱۴ وارد مدار مریخ شد.
اگرچه سازمان تحقیقات فضایی هند هنوز بیانیه رسمی منتشر نکرده، اما یک منبع در این آژانس به روزنامه محلی "The Hindu" گفت که باتری ماهواره خالی شده و ارتباط با ماموریت مدارگرد مریخ از بین رفته است.
ماموریت مدارگرد مریخ، یک بال آرایه خورشیدی را حمل می‌کند که سه پنل را در بر دارد و در یک طرف فضاپیما نصب شده است. این آرایه می‌تواند ۸۰۰ وات برق در مریخ تولید کند و یک باتری لیتیوم-یونی را شارژ کند، اما فضاپیما اخیرا با مجموعه‌ای از خورشیدگرفتگی‌ها مواجه شده است که می‌تواند بر توانایی آن برای شارژ مجدد تأثیر گذاشته باشد.
یک منبع ناشناس سازمان تحقیقات فضایی هند به The Hindu گفت: اخیرا خورشیدگرفتگی‌های پشت سر هم رخ داد که یکی از آن‌ها هفت ساعت و نیم طول کشید.
یکی دیگر از مقامات ناشناس به این روزنامه گفت: از آنجا که باتری ماهواره به گونه‌ای طراحی شده است که مدت زمان خورشیدگرفتگی را فقط یک ساعت و ۴۰ دقیقه تحمل کند، خورشید گرفتگی طولانی‌تر، باتری را فراتر از حد ایمن تخلیه می‌کند.
ماموریت مدارگرد مریخ در ماه آوریل از یک خورشیدگرفتگی طولانی خارج شده بود، اما فضاپیما هنگام بهبودی ممکن است سوخت باقیمانده خود را تمام کرده باشد. این ماموریت پس از پرتاب، حدود ۸۵۲ کیلوگرم سوخت را حمل کرد تا سوخت رانشگر اصلی خود و هشت رانشگر کوچکتر را که برای کنترل ارتفاع مورد استفاده قرار می‌گرفتند، تامین کند.
براساس اظهارات یک مقام ناشناس در روزنامه "Times of India"، این احتمال وجود دارد که خرابی ارتباطات در نتیجه سیستم خودکار ماموریت مدارگرد مریخ باشد که آن را از خورشیدگرفتگی دیگری بیرون آورده است. این سیستم ممکن است مدارگرد را مجبور به چرخش برای تغییر جهت کرده باشد که در نتیجه آنتن رو به زمین مدارگرد، از سیاره ما دور شده و فضاپیما را خاموش کرده است.
ماموریت مدارگرد مریخ قبلا طی سال‌های اول و دوم کار خود در اطراف مریخ، از خاموشی جان سالم به در برده بود و بدون کمک از زمین به طور کامل و مستقل بهبود می‌یافت. نشانه‌های اولیه حاکی از این هستند که این خاموشی جدید، دائمی است. با وجود این، منابع متعددی به Times of India گفتند که علت هرچه باشد، فضاپیما قادر به بازیابی نخواهد بود.
یک دانشمند ارشد ناشناس به Times of India گفت: اکنون، ما در تلاش هستیم تا دلیل دقیق آن را مشخص کنیم و بفهمیم که آیا این مشکل، تمام شدن سوخت است یا عدم توانایی آنتن در برقراری ارتباط. در هر حال، یک چیز مسلم است و آن این است که ما دیگر نمی‌توانیم فضاپیما را بازیابی کنیم.
ماموریت مدارگرد مریخ، نخستین ماموریت بین سیاره‌ای هند بود و سازمان تحقیقات فضایی هند را به چهارمین آژانس فضایی تبدیل کرد که به مدار سیاره سرخ دست یافت. این فضاپیما درست به موقع به مریخ رسید تا بتواند مسیر "دنباله‌دار سایدینگ اسپرینگ" (Comet Siding Spring) را در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴ دنبال کند.
هدف اولیه این ماموریت، آزمایش فناوری مورد نیاز برای اکتشافات بین سیاره‌ای و استفاده از سیستم‌های آن برای بررسی سطح مریخ و جو آن از مدار بود.
سیستم‌های موجود در این مدارگرد شامل یک دوربین رنگی، یک حسگر مادون قرمز حرارتی، یک طیف‌سنج فرابنفش برای بررسی دوتریوم و هیدروژن در جو مریخ و یک طیف‌سنج جرمی برای بررسی ذرات خنثی در بیرونی‌ترین لایه‌های جو مریخ بود.
اسپیس، همچنین ماموریت مدارگرد مریخ، یک حسگر طراحی‌شده برای جستجوی متان دارد. متان مولکولی است که اگر وجود داشته باشد، می‌تواند نشان دهد که زمانی در سیاره سرخ زندگی وجود داشته است. سازمان تحقیقات فضایی هند هنوز یافته‌های این حسگر را فاش نکرده است.