بخارادوزی از هنرهای دستی ایران زمین به شمار میرود که در دورههای تاریخی سلجوقیان، ایلخانی، تیموری و صفویه علاقهمندان بسیاری داشته است. پژوهشگران قدیمیترین نمونه بخارا دوزی شده را منتسب به دوران سلجوقی میدانند. در حال حاضر نمونههای چشمنوازی از این هنر که از دوره صفویه باقی مانده است در موزههای لوور، بریتانیا، موزه متروپولیتن و آرمیتاژ نگهداری میشود.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، بخارا دوزی از صنایعدستی تزیینی ایران است که میراثی از خراسان بزرگ است، در شهر بخارا آن زمان که در حوزه خراسان بزرگ بود، پنبه و ابریشم فراوان بود و به همین علت هنرمندان بخارایی، شیوهای در رودوزیها ابداع کردهاند که به بخارا دوزی معروف است.
«بخارا دوزی » از دوخت های ظریف و پرکاری است که هنرمند با دقت و ظرافت بسیار زیادی آن را تهیه می کند. بخارا دوزی یک نوع رودوزی است که هنرمندان با کار کردن بر روی پارچههای ساده به وسیله سوزن و نخ طرحهای جذاب و رنگین پدید میآوردند. این صنعت از هنرهای دستی ایران زمین به شمار میرود که از شهر بخارا نشات گرفته است و به همین دلیل با نام این شهر ترکیب شده است، این صنعت در دورههای تاریخی سلجوقیان، ایلخانی، تیموری و صفویه علاقهمندان بسیاری داشته است.
پارچه مورد استفاده در بخارادوزی
بخارا دوزی یک هنر دستی است که بر روی پارچههای ساده با رنگهای مختلف پدید میآید، جنس پارچههای مورد کاربرد در این پیشه بیشتراز جنس چلوار و کتان یا متقال است، اما گاهی هم به متاع پشمی، ابریشمی و تافته تغییر میکند.
روش اجرای بخارا دوزی
بر روی پارچههای بخارا دوزی طرحهای متنوع و زیادی اجرا میشود و تقریبا زمینه را کامل میپوشانند، به دلیل تنوع طرحها، بخارا دوران نقش اولیه را به وسیله کاربن بر روی پارچه نقاشی میکنند، در زمان قدیم از گچ و براده زغال برای نمایان کردن نقش استفاده میکردند که هنوز هم مورد استفاده بعضی افراد است.
پس از طراحی نقش مورد نظر، دوختن آغاز میشود و تا پایان کار برای سوزن باید یکنواخت باشد تا نظم در کار ثابت بماند، دوخت در این صنعت به صورت کوکهای کوتاه و بلند است که کوکهای بلند داخل کوکهای کوتاه و کوکهای کوتاه در بین کوکهای بلند پیشین درج میشود، هنرمندان در این کار از نخ ابریشمی استفاده میکنند که برای پیدایش نواحی سایه روشن این نخ به ابریشم تابیده شرابی، بنفش و صورتی رنگ تبدیل میشود، این افراد بسیار با صبر و حوصله هستند، چون این حرفه به ظریفکاری و پرکاریهای زیادی نیاز دارد.
بخارادوزی دارای طرحهای زیبا و متنوعی شامل گلهای اناری، شاهعباسی، گلهای میخک، طرح گلدانی، نقشهای هندسی، گلهای جناقی، گلهای سیبی، گل گلدانی، گل و بته، لچک مداخل، ترنج و سرترنج تاجی، تاکی، افسری، برگهای چتایی، گلهای حاشیهای در مدلهای مختلف، طرهای و نیم طره ای، بته جقهای، نقشهای شمسهای، بازوبندی و بند رومی، شجری و گل ساعتی است که گلها با الیاف ابریشمهای رنگی مانند قرمز پخته، نیلی سیر، سفید، سبز یشمی، زرد خردلی، قهوهای است سوزندوزی شده یا بر روی پارچه متقال بافته میشود، برای ایجاد طرحها، اغلب گلها را از مرکز رودوزی کرده و به صورت شعاعهای منظم ادامه میدهند.
طراحی گل در بخارادوزی
برای دوختن گلها در بخارا دوزی از کوکهای ساده و مورب استفاده میکنند، نظم در این کار اهمیت ویژهای دارد پس در اجرای تمامی نقشها باید به آن دقت کرد. بعد از پر کردن داخل طرح باید دور آن را پایه دوزی کرد تا جایی که الگو کامل شود و بعد از آن برگ و سایر اجزای گل را به طرح مینشانند.
رنگ گلها در بخارا دوزی به گونهای قرمز، شرابی، نیلی، سفید، یشمی، زرد، خردلی، قهوهای، نارنجی است، رنگ ساقه گل با رنگ پایه دوزی یکسان است، اما رنگ پرچم گل (بخشی که تخم گل در آن وجود دارد) آبی روشن و نارنجی است.
در منطقه تربت جام طرحها و نقشها با پسزمینه فرهنگی، تاریخی و اسلامی، بیشتر ترکیبی است از گل و مرغ، بوته، طاووس و آهو و همراه با اشعاری با مضمونهای عاشقانه، عارفانه و حزن و اندوه همراه است.
کاربرد بخارا دوزی
طرحهای بخارا دوزی ملحفه، رو تختی، رومیزی، شال، رویهی کرسی، پرده، لباس، کلاه، سجاده، رو بالشتی، رو طاقچهای و پارچههای بسیاری را آراسته میسازد. همچنین در بخارا دوزی تابلوهای تزئینی زیبایی را هم طرح میکنند.
پژوهشگران قدیمیترین نمونه بخارا دوزی شده را منتسب به دوران سلجوقی میدانند، همچنین در حال حاضر نمونههای چشمنوازی از این هنر که از دوره صفویه باقی مانده است در موزههای لوور، بریتانیا، موزه متروپولیتن و آرمیتاژ نگهداری میشود.