حساسیت پاییزی از پیش از نیمه شهریور با آبریزش بینی، چشم، عطسه و سرفههای آلرژیک آغاز میشود.
آبریزی و خارش و تحریک چشمها، آبریزش و گرفتگی بینی، عطسه، سردرد، کهیر و بثورات پوستی، خارش گلو، سرفه و خسخس سینه، حلقههای تیره پای چشم و ... در موارد شدیدتر، مشکل در تنفس یا آنافیلاکسی که یک واکنش آلرژیک با احتمال مرگ است.
برای درمان حساسیت پاییزی باید در زمان اوج گردهها از رفتن به بیرون خانه بیرون خودداری کرد؛ میزان گردهها از ابتدای صبح تا ساعت ۱۰ صبح بیشترین اندازه است، بنابراین بهتر است افراد دارای حساسیت پاییزی تا جایی که امکان دارد در ساعات دیرتر روز بیرون بروند.
دوری از محرکها از جمله گردوغبار و گردهها با ماندن در خانه در روزهای بادی، استفاده از ماسک، بسته نگهداشتن پنجرههای خانه و ماشین، دوشگرفتن و تعویض لباسها به محض رسیدن به خانه، نیاوردن کفشها به داخل خانه و دوری از حیوانات خانگی میتواند به کاهش دفعات واکنشهای آلرژیک کمک کند.
همچنین این افراد باید به مصرف دارو ادامه دهند. شاید دو یا سه روز یا بیشتر طول بکشد تا داروی آلرژی اثر کند. همچنین با بهترشدن حال، نباید مصرف دارو قطع شود؛ میزان گردهها در هوا نوسان دارد و نباید فریب پایینآمدن میزان آنها را خورد.
افراد دارای حساسیت میتوانند روشهای شستشوی بینی را امتحان کنند. شستن سینوسها و بینی با نتیپات، اسپریها، بطریها و سرنگ یا پمپهای مخصوص با روشهای اصولی و طبق دستورالعملها نیز از روشهای مؤثر در کنترل آلرژیهاست.
کنترل استرس هم از دیگری مواردی است که میتواند به درمان حساسیت پاییزی کمک کند؛ روشهای کاهش استرس مانند آرامسازی، ورزشهای آرام کششی، تنفس عمیق و ... ممکن است آلرژی را کاهش دهند.