نقاهتگاه ویژه میش‌مرغ‌ها برای نخستین بار در پاسگاه دشت سوتاو حمامیان بوکان احداث شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز مهاباد، رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان گفت: این نقاهتگاه برای مراقبت و نگهداری از میش‌مرغ‌های بیمار و جوجه‌های نابالغی که به هر دلیلی مادر خود را از دست داده و از کلونی جدا شده‌اند، دایر شده است.
آوات بازیار افزود: نقاهگاه وژه میش مرغ‌ها در حاشیه زیستگاه اصلی این گونه در منطقه حفاظت شده دشت سوتاو حمامیان بوکان و به مساحت ۱۲۵ مترمربع احداث شده است.
وی ادامه داد: نصب تابلو در زیستگاه و عملیات میله گذاری در محدود زیست آن در سال جاری انجام شده است و به زودی دوربین‌های آنلاین در این زیستگاه نصب می‌شود.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان با بیان اینکه میش‌مرغ در دشت زندگی می‌کند که بیشتر این مناطق به زیر کشت گندم، یونجه و جو رفته است، تصریح کرد: همزمانی زمان برداشت محصول با زمان جوجه‌آوری میش‌مرغ‌ها جمعیت آنها را تهدید می‌کند.
بازیار با اشاره دشت سوتاو حمامیان بوکان به عنوان تنها محل زیست این پرنده نادر گفت: این منطقه در سال ۱۳۸۹ با مساحت حدود چهار هزار هکتار از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان پناهگاه حیات وحش ارتقا یافته است.
بازیار در خصوص سرشماری میش مرغ ها نیز یادآور شد: هر سال در فصل پاییز که جوجه ها بالغ شده و میش مرغ‌ها در قالب کُلنی به استراحت و تغذیه می پردازند، سرشماری آنها توسط کارشناسان این اداره انجام می‌شود.
بر اساس بررسی های میدانی کارشناسان حفاظت محیط زیست بوکان، از جمعیت این گونه مهم حدود ۳۰ قطعه مشاهده شده است که زنگ خطر تهدید جمعیت را به صدا درآورده است.
تخریب زیستگاه و تبدیل زمین‌های دیم به آبی (مکانیزه شدن کشاورزی) باعث کاهش نسل این گونه کمیاب در دهه‌های اخیر شده به طوری که جمعیت آن در کشور تنها محدود به بخش‌هایی از شهرستان‌های بوکان و مهاباد در آذربایجان‌غربی است. بر اساس بررسی‌های انجام شده بیش از ۶۰ درصد جمعیت این گونه در پرتغال و اسپانیا زیست می‌کند.
میش‌مرغ طی سال‌های گذشته به دلیل محدودشدن زیستگاه‌های طبیعی، شکار بی‌رویه و اختلال در مناطق زیست و تخم‌گذاری، در معرض خطر انقراض بوده و به همین دلیل هم‌اکنون در فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت IUCN در طبقه آسیب‌پذیر VU قرار دارد.
پرنده میش‌مرغ، که در زبان محلی «چیرگ» نیز نامیده می‌شود، یکی از بزرگترین پرندگان ایران و از گونه‌های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می‌آید که نسل آن با خطر انقراض روبرو است.
این پرنده نادر Otis tarda نام دارد که جزو بزرگترین پرندگان گیاهخوار بوده و با جثة بزرگ و بال‌های کشیده و پرتوان، لقب سنگین‌ترین پرنده قادر به پرواز جهان را دارد.
گردن و پاهای کشیده، بال‌ها و منقاری پهن و برگ‌های رنگارنگ از ویژگی‌های ظاهری این پرنده است که طول بدن آن حدود یک متر و بیش از ۱۵ کیلوگرم وزن دارد و روی زمین لانه می‌سازد.