نظم عادلانه بین‌المللی از طریق چند جانبه گرایی اقتصادی، راهبرد جمهوری اسلامی ایران از سمرقند تا نیویورک است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، چند جانبه گرایی، یعنی پایان سلطه و برتری یک کشور و اقدام دسته جمعی در برابر رفتار یکجانبه؛ راهبردی که با اهمیت‌زدایی از غرب، اتخاذ سیاست همسایگی، نگاه به شرق و حضور فعال در سازمان‌های منطقه‌ای در دستور کار سیاست خارجی ایران است.
چند جانبه گرایی با اقدام هماهنگ چند کشور صورت می‌گیرد و حالا وقتی این چند کشور دست به ائتلاف در یک سازمان بزنند، به هدف نزدیک‌تر می‌شوند.
چند جانبه گرایی، اقدام دسته جمعی در برابر رفتار یکجانبه‌ای است که منافع جمع را تهدید می‌کند، مانند تحریم.
به بیان بهتر، نظم جهانی امروز به سمتی پیش می‌رود که دیگر رفتار یکجانبه در آن جایی ندارد.
چند جانبه گرایی در حوزه اقتصادی، یعنی پایان تسلط دلار بر بازار جهانی. اگر چند جانبه گرایی نباشد، قدرت‌های بزرگ، کشورهای کوچک و ضعیف را می‌بلعند.
این رویکرد و پرهیز از یکجانبه گرایی، امروز راه حل بسیاری از مشکلات جهان است.
به این ترتیب، جمهوری اسلامی ایران با اتخاذ سیاست همسایگی، تلاش برای استقرار صلح و حضور فعال در سازمان‌های بین‌المللی، به کانون چند جانبه گرایی و ائتلافی تبدیل شده که نتیجه آن، ثبات منطقه، پیشبرد اهداف دیپلماسی اقتصادی و تأمین منافع ملی است.