افراد زیادی درگیر رژیم‌های درمانی هستند و اینکه این رژیم آسیب‌رسان نباشد، با اهمیت است.
وی افزود: کسی که چاق است، اگر سریع لاغر شود باعث آزاد شدن یکباره این سموم در بدن می‌شود و از پتانسیل کبد برای خارج کردن این سموم از بدن کاسته شده؛ در نتیجه باعث مسمومیت‌های شدید برای بدن می‌شود.
این متخصص تغذیه ادامه داد: مقدار مجاز کاهش وزن استاندارد در ماه ۲.۵ تا ۳.۵ کیلوگرم است. کاهش وزن در ماه‌های اول سریعتر اتفاق می‌افتد، اما در ماه‌های بعدی به علت مقاومت‌های فیزیکی که در بدن ایجاد می‌شود، میزان کاهش وزن کمتر می‌شود.
وفا تاکید کرد: رژیم غذایی بر مبنای سن، جنس و ابتلا‌های همراه (دیابت، کبد چرب، فشارخون و.) به شکل‌های مختلفی صورت می‌گیرد.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که چه بخوریم تا لاغر شویم؟، گفت: رژیم درمانی یک فرایند چند انطباقی است و اینکه یک فرد فکر کند که فقط از طریق غذا می‌تواند یک رژیم کاهش وزن داشته باشد موضوعی غلط است و دوباره به وزن کاهش یافته باز می‌گردد.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: در فرایند غذا خوردن مسائل روحی روانی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و محیطی با غذا خوردن گره خورده است. وزن یک موازنه است بین کالری که از طریق خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها دریافت می‌کنیم با کل کالری که روزانه در بدن مصرف می‌شود.
وفا ادامه داد: آگاهی از این مسئله که چه مواد غذایی بالاترین تراکم کالری را دارد و چه مواد غذایی حتی در حجم بالا کالری کمی ایجاد می‌کند، در شروع رژیم‌های لاغری با اهمیت است.
وی از سبزی‌ها، صیفی‌ها و میوه‌ها به عنوان گروه‌هایی برای ایجاد احساس سیری نام برد و گفت: در بررسی انجام شده در کشور سرانه مصرف سبزی، صیفی و میوه کمتر از میزان توصیه شده است.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به عوارض رژیم‌های پروتئینی، افزود: پروتئین‌ها برای سوختن در بدن به انرژی بیشتری نیاز دارند، از تجزیه گوشت نیتروژن ایجاد می‌شود. کبد باید ازت (نیتروژن) را بردارد و تبدیل به اوره و اسید اوریک کند و سپس تحویل کلیه دهد و کلیه با صرف انرژی زیاد آن‌ها را همراه با آب از بدن دفع می‌کند؛ به این ترتیب سوخت و ساز پروتئین‌ها در بدن بالا می‌رود و موازنه انرژی در بدن به هم می‌ریزد.
وفا ادامه داد: در نتیجه کالری مصرفی در بدن بالاتر می‌رود و باعث سوخت چربی در بدن می‌شود که باعث اختلالات آب و الکترولیت در بدن شده و حتی می‌تواند باعث آزردگی‌های شدید کلیوی و کبدی و حتی ایست قلبی منجر شود.
وی گفت: رژیم‌هایی که گلوکز زیادی در مصرف روزانه دارند در بدن کتون بادی و اسیدوز متابولیک ایجاد می‌کنند و در دراز مدت به دلیل اختلال در PH بدن، می‌توانند باعث اغمای اسیدوز شوند.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: اگر در یک رژیم لاغری حتی یکی از گروه‌های اصلی خوراکی وجود نداشت، مطمئن باشید که این رژیم به شدت با سلامت منافات دارد.
وفا گفت: چهار گروه اصلی غذایی که باید در برنامه روزانه وجود داشته باشند شامل گروه شیر و لبنیات تازه و کم چرب، گروه نان و غلات کامل، گروه سبزی، صیفی و میوه جات و گروه انواع گوشتها، (پنیر، تخم مرغ ومغز دانه‌ها) است.
وی، مردم را به مصرف گوشت‌های کم چرب، غلات کامل، سبزی‌ها و صیفی جات که ترجیحا با همه وعده‌های اصلی مصرف شوند، توصیه کرد و از میوه‌ها به عنوان بهترین میان وعده و نعمت پروردگار نام برد.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به عوارض قطع کامل کربوهیدرات‌ها، گفت: حداقل میزان کربوهیدراتی که یک فرد باید در رژیم غذایی خود داشته باشد، ۸۰ گرم کربوهیدرات روزانه است که معادل ۲۰۰ و ۲۵۰ گرم نان و غلات می‌شود، در صورت مصرف نکردن کربوهیدرات بدن مجبور به استفاده از ذخایر پروتئین و چربی می‌شود که با اختلال آب و املاح مواجه خواهد شد.
وفا افزود: این باعث افزایش سطح ازت در خون می‌شود که هم سیستم ایمنی را تهدید می‌کند و هم باعث استرس اکسیداتیو و التهاب در بدن می‌شود.
وی ادامه داد: در صورت مصرف زیاد کربوهیدرات‌ها با مشکلاتی روبرو خواهیم بود؛ از جمله آسیب‌های جدی متابولیک، آسیب به پانکراس، اختلال در میزان قند خون، دیابت و مشکلات کتون بادی، از عوارض مصرف زیاد کربوهیدرات‌هاست.
این استاد تغذیه در راهنمای استاندارد بالینی کنترل وزن به موارد زیر اشاره کرد و گفت: اصلاح الگوی غذایی، تغییر سبک زندگی، انتخاب فواصل زمانی مناسب، استرس و مسائل روانی، شیوه زندگی غیرساکن و ترکیب استاندارد اجزای بدن، از جمله آن هاست.
وفا گفت: افرادی هستند که ظاهر کاملاً متناسبی دارند، ولی شیوه زندگی ناسالم دارند. در این افراد بافت ماهیچه‌ای جای خود را به بافت چربی و پیوندی می‌دهد. ورزش و فعالیت بدنی متناسب بهترین توصیه به این افراد است.
وی تاکید کرد: با افزایش سن بافت ماهیچه‌ای که گرانبها‌ترین بافت بدن است جای خود را به بافت چربی و پیوندی می‌دهد؛ بنابراین همه افراد باید حداقل پنج روز در هفته فعالیت فیزیکی و ورزش مناسب داشته باشند.