مسعود رستگار، جودوکای ناشنوای ایران با اشاره به ناراحتی خود از مسئولان ورزش کشور، گفت: هیچ حمایتی از من نمی‌شود.
مسعود رستگار درباره دستفروشی خود در کرمانشاه، اظهار داشت: من از سال ۲۰۱۵ به عضویت تیم ملی جودوی ناشنوایان درآمدم. از ابتدا دستفروشی نمی‌کردم بلکه به جمع آوری ضایعات مشغول بودم. زمانی که عضو تیم ملی شدم مربیان به من گفتند که این شغل به درد تو نمی‌خورد و من هم بعد از آن تصمیم گرفتم به جای جمع آوری ضایعات، میوه فروشی کنم.
جودوکای ناشنوای کشورمان در پاسخ به اینکه آیا دستفروشی به تمرینات او لطمه نمی‌زند، گفت: قطعا لطمه بدی وارد می‌کند، اما وقتی می‌بینم مسئولان کاری نمی‌کنند مجبورم دستفروشی کنم و در کنار دستفروشی تمرینات حرفه‌ای خودم را پیگیری می‌کنم، با این شرایط تمرین کردن بسیار سخت است، اما به خاطر شرایط بد اقتصادی مجبور هستم کار کنم تا از مشکلاتی که در خانواده وجود دارد کم کنم.
وی افزود: در فیلمی که آبانِ پارسال پخش شد من مشکلاتم را بیان کردم، بعد از پخش فیلم مسئولین یکی یکی به میوه فروشی من آمدند، عکس یادگاری گرفتند و در همان جا قول‌هایی دادند که تا امروز هیچ کدام از آن‌ها اجرا نشده است. من هم از صحبت‌های آن‌ها ناراحت نشدم و با تلاش‌های خود موفق شدم ۲ ماه پیش در مسابقات المپیک ناشنوایان که در برزیل برگزار شد، مدال برنز کسب کنم.
ملی پوش جودوی ناشنوایان کشورمان درباره اینکه چرا در کشور ما به قهرمانان اهمیت نمی دهند و برخی تصمیم می‌گیرند که از ایران مهاجرت کنند، گفت: ما هر چه افتخار به دست آوردیم به خاطر ایران بوده است. خیلی از کشور‌ها از جمله آمریکا با من تماس گرفتند و گفتند که گرین کارت برایت فراهم می‌کنیم و حاضر هستیم ۱۵۰ هزار دلار هم پرداخت کنیم، اما من جواب ندادم، زیرا یک درصد از خاک وطن خود را به دشمن نمی‌دهم. علاوه بر این، از کشور صربستان هم با من تماس گرفتند که جواب آن‌ها را هم ندادم. من هم می‌توانستم مانند خیلی از قهرمانانی که از ایران رفتند بروم، اما به خاطر ایران و خانواده در اینجا ماندم.
رستگار ادامه داد: متاسفانه خواهر من سرطان دارد و مادرم هم به خاطر دیابت چند روز در بیمارستان بستری بود که الان ۲ روزی می‌شود مرخص شده است. حتی خانه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم اجاره‌ای است. باز خدا را شکر با این مشکلاتی که وجود دارد توانستم دل مردم را شاد کنم.
وی افزود: ۲ ماه پیش وقتی از مسابقات المپیک برزیل برگشتیم مسئولان شورای شهر به همراه شهردار کرمانشاه با من جلسه‌ای گذاشتند و در آنجا فقط یک حکم صداقت به من دادند و با اینکه گفته شد پول پاداش را هم پرداخت خواهند کرد، اما تا امروز یک ریال هم پرداخت نشده است.
ملی پوش جودوی ناشنوایان درباره میزان پاداش‌ها، گفت: پاداش‌هایی که در پای سکو پرداخت می‌شود ۳۰۰ دلار است. پاداشی که نماینده کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی پرداخت می‌کند نهایتا ۲ یا ۳ میلیون تومان است. متاسفانه هنوز پاداش قهرمانی من در مسابقات جهانی و همچنین المپیک برزیل که ۲ ماه پیش برگزار شد، پرداخت نشده است. از مسئولان خواهش می کنم هر چه زودتر این پاداش را پرداخت کنند تا از این پول بتوانیم استفاده کنیم.
وی افزود: پاداشی که ورزشکاران ناشنوا می‌گیرند با سالم‌ها فرق دارد. یعنی مدالی که ما در المپیک کسب می‌کنیم معادل یک سوم پاداشی است که ورزشکاران سالم می‌گیرند. چرا باید اینطور باشد؟ مگر ما در المپیک شرکت نمی‌کنیم و در آنجا پرچم ایران را بالا نمی‌بریم؟ دقیقا همین کار را ورزشکاران سالم هم انجام می‌دهند. مگر پرچم ایرانِ ناشنوایان با سالم‌ها فرق دارد که بین ما تبعیض قائل می‌شوند؟
رستگار گفت: واقعا از دست مسئولان ورزش کشور ناراحت هستم، چون این حق من نیست. من خیلی تلاش می‌کنم تا برای ایران افتخار کسب کنم. آیا آینده من باید اینگونه باشد؟ الان نه خونه‌ای دارم و نه مغازه ای، از مشکلات خانوادگی و سرمایه‌ای گرفته تا نداشتن کار، هیچ چیزی ندارم. عاقبت من چه خواهد شد؟ با این حال در حال تمرین کردم برای مسابقات آینده هستم.
گفتنی است؛ مسعود رستگار، جودوکای تیم ملی کم شنوایان و ناشنوایان کشورمان که از سال ۲۰۱۵ به عضویت تیم ملی در آمده تا امروز مدال‌های رنگارنگ زیادی را برای ایران کسب کرده است. رستگار در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۲۱ در مسابقات قهرمانی آسیا صاحب مدال برنز شد و در مسابقات جهانی جودوی ناشنوایان در سال ۲۰۲۱ که در فرانسه برگزار شد، مدال برنز المپیک خود را تکرار کرد.