معاون اقتصادی وزارت خارجه: کریدور فقط ابزاری برای حمل‌ونقل نیست، بلکه ابزاری است برای گسترش تجارت و تقویت اقتصاد ملی و منطقه‌ای و جهانی؛ ارتقای مواصلات از طریق کریدورها به گسترش تجارت و رشد اقتصادی پایدار برای کشور‌ها و جوامع در مسیر کریدورها می‌انجامد.
صفری در سخنرانی خود در کنفراس دیپلماسی حمل و نقل ترکمنستان با اشاره به اهمیت جایگاه کریدورها در ارتقای تجارت و حمل‌ونقل به‌ویژه در کشور‌های در حال توسعه محصور در خشکی، به تشریح جایگاه و دیدگاه جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک کشور ترانزیتی در حال توسعه پرداخت و با اشاره به چالش‌های حمل‌ونقلی کشور‌های محصور در خشکی، تقویت ترانزیت و راه‌های «مواصلاتی» در منطقه را از اولویت‌های ایران برشمرد و خاطرنشان کرد که حضور فعال و اثرگذار ایران در ابتکار‌های منطقه‌ای و چندجانبه برای ارتقای مواصلات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نیز به همین دلیل است.
معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه افزود: «کریدور فقط ابزاری برای حمل‌ونقل نیست، بلکه ابزاری است برای گسترش تجارت و تقویت اقتصاد ملی و منطقه‌ای و جهانی. ارتقای مواصلات از طریق کریدورها به گسترش تجارت و رشد اقتصادی پایدار برای کشور‌ها و جوامع در مسیر کریدورها می‌انجامد و اصطلاح کریدور تجاری و کریدور اقتصادی نیز از همین رو پدید آمده است. به‌بیان دیگر، کریدورها ابزاری هستند برای توسعه اقتصادی کشور‌های در حال توسعه و از جمله کشور‌های محصور در خشکی.»
به گفته صفری، از ۳۲ کشور در حال توسعه محصور در خشکی در دنیا، ۸ کشور (افغانستان، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان) با ایران تعاملات ترانزیتی دوجانبه و چندجانبه دارند. وی همچنین خاطرنشان ساخت: «بعضی از کریدور‌های منطقه ما چند کشور ترانزیتی و چند کشور محصور در خشکی را به هم متصل کرده‌اند که به معنی مشارکت برای کاهش آسیب‌پذیری کشور‌های محصور در خشکی و کمک به آن‌ها در کاهش هزینه تجارت و برخورداری از دسترسی آسان‌تر به بازار‌های جهانی است. این در حالی است که کشور‌های ترانزیتی منطقه ما با چالش‌های زیرساختی و مالی و فناورانه مواجه هستند و می‌بایست از حمایت و پشتیبانی جامعه جهانی برخوردار باشند.»
معاون اقتصادی وزیر امور خارجه در ادامه سخنان خود در این همایش، ضمن اشاره به لزوم اتخاذ رویکرد سیستمی‌برای همکاری پایدار و مؤثر کریدوری بین کشور‌های ترانزیتی و محصور در خشکی، گفت عناصر چنین رویکردی عبارت است از وجود مرجع متمرکز و واحد برای مدیریت کریدور، حاکم‌بودن رژیم واحد بر هر کریدور و اتخاذ رویکرد کل‌نگرانه برای تأمین مالی زیرساخت‌ها در هر کریدور. وی افزود: «هر کریدور را باید یک طرح سرمایه‌گذاری یا تأمین مالی واحد به شمار آورد و به نیاز‌های زیرساختی کشور‌های ترانزیتی و محصور در خشکی در مسیر آن به‌عنوان بسته‌ای واحد نگریست.» صفری همچنین تأکید کرد که جامعه بین‌المللی برای کمک به کشور‌های در حال توسعه محصور در خشکی باید منابع را در قالب «سازوکار جهانی تأمین مالی کریدورها» تجهیز کند.
دکتر صفری در پایان خاطرنشان ساخت برای آن‌که کریدورها به رشد اقتصادی کشور‌های در حال توسعه محصور در خشکی کمک کنند جامعه بین‌المللی باید تعهدات خود را به انجام برساند و همه سازمان‌های مرتبط منطقه‌ای و جهانی همچون سازمان جهانی گمرک (WCO)، اتحادیه جهانی حمل‌ونقل جاده‌ای (IRU)، سازمان همکاری اقتصادی (اکو)، کمیسیون‌های منطقه‌ای سازمان ملل متحد، آنکتاد، بانک‌های توسعه‌ای و نهاد‌های مالی بین‌المللی می‌بایست به رهبری سازمان ملل متحد «برنامه جهانی حمایت از کریدورها» را با اهداف و چارچوب زمانی مشخص تدوین نمایند.
گفتنی است کنفرانس «دیپلماسی حمل‌ونقل کشور‌های در حال توسعه محصور در خشکی» با حضور نمایندگان بیش از ۳۰ کشور و نمایندگان شمار زیادی از سازمان‌های بین‌المللی با نظارت سازمان ملل متحد در روز‌های ۱۵ و ۱۶ اوت ۲۰۲۲ (۲۴ و ۲۵ مرداد ۱۴۰۱) در شهر ترکمن‌باشی در کشور ترکمنستان در حال برگزاری است.