طبق تعریف جرم سرقت، ربودنِ مال؛ رکن اولیه و اصلی جرم سرقت است، اما ارکان دیگری نیز برای این جرم وجود دارد.
به دلیل رواج این جرم در سطح جامعه، مهمترین موضوعاتی که افراد باید درباره آن بدانند این است که مراحل رسیدگی به جرم سرقت و نحوه اثبات سرقت چگونه است؟
طبق قانون مجازات اسلامی، ربودن مال غیر به معنی سرقت است. بر اساس مواد قانونی انواع سرقت به دو دسته تقسیم میشود:
بیشتر بخوانید: شهروندان کلاهبرداریهای اینترنتی را از طریق سامانه سجام گزارش کنند
با همه اینها قبل از هر چیزی باید بدانیم ارکان و عناصری که موجب به وجود آمدن و شکل گیری جرم سرقت میشوند کدامند.
بنابر تعریفی که قانون گذار از جرم سرقت ارائه داده است، سرقت یعنی ربودن مال متعلق به غیر. با توجه به این تعریف برای اینکه کاری سرقت محسوب شود باید سه رکن داشته باشد: ربودن، مال، متعلق به غیر.
ربودن، رکن اول سرقت
ربودن مال رکن اولیه و اصلی جرم سرقت است. در واقع سرقت، برداشتن مالی بدون رضایت صاحب آن است.
ربودن مال به این صورت است که سارق به طور مخفیانه یا آشکار اقدام به تصاحب مال دیگری کند و صاحب مال انتظار و توقع این کار را نداشته باشد؛ بنابراین میتوان این طور در نظر گرفت که در صورتی که صاحب مال رضایت داشته باشد حتی اگر این رضایت یک رضایت ظاهری و سطحی باشد، جرم سرقت شکل نمیگیرد؛ بنابراین در صورت فقدان عمل ربودن، جرم سرقت رخ نخواهد داد.
مال، رکن دوم سرقت
رکن دوم در تحقق جرم سرقت این است که آنچه مورد سرقت واقع میشود باید مال باشد؛ بنابراین چیزی که سرقت میشود باید ارزش اقتصادی داشته باشد و متعلق به کسی باشد. ضمن اینکه جرم سرقت تنها نسبت به اموال منقول قابل اعمال است، یعنی اموالی که قابلیت نقل و انتقال و جا به جایی دارند.
تعلق به غیر، رکن سوم سرقت
برای اینکه جرم سرقت تحقق پیدا کند، باید مالی که ربوده میشود متعلق به دیگری باشد. نکته دیگر اینکه برای وقوع جرم سرقت لازم نیست حتما مالک مال را بشناسیم بلکه تنها کافی است که مال به کسی تعلق داشته باشد.