اخترشناسان با بررسی خورشید، فرایند پایان یافتن حیات آن را پیش بینی کردند.
همواره یکی از سئوالات مطرح در حوزه اخترشناسی، شناسایی منشاء حیات خورشید و طول عمر و نحوه مرگ این ابراختر بوده است.
در واقع از زمان شکل گیری حیات در منظومه شمسی این سوال مطرح بوده است که سرانجام چه زمانی عمر خورشید به پایان خواهد رسید.
تردیدی نیست که روزی حیات خورشید پایان خواهد یافت، اما این اتفاق چگونه و چه زمانی رخ خواهد داد.
به گفته دانشمندان، با شناسایی ابعاد حیات و پیش بینی مرگ خورشید می‌توان به بسیاری از نکات مطرح درباره هستی و زیست انسان و موجودات دیگر در جهان پی برد. سوختن هیدروژن در هسته خورشید، عامل استمرار حیات این ستاره سوزان است.
در طول چندین میلیارد سال حیات خورشید، سرانجام این ستاره بزرگ داغ‌تر و داغ‌تر خواهد شد و وقتی هیدروژن لازم برای سوختن آن تمام شود، افول خورشید رقم خواهد خورد.
بررسی‌های دانشمندان نشان می‌دهد در زمان مرگ خورشید، هسته آن دچار انقباض تدریجی خواهد شد و به تدریج هیدروژن بیشتری در قسمت مرکزی تجمع پیدا خواهد کرد و یک پوسته هیدروژنی ایجاد خواهد شد. سپس هیدروژن خواهد سوخت و هلیوم را به قسمت هسته هدایت خواهد کرد که این فرایند را سوختن پوسته می‌نامند.
در طول این فرایند، لایبه بیرونی جو خورشید بسیار منبسط خواهد شد و آن را به یک غول سرخ رنگ تبدیل خواهد کرد.
در نهایت، هیدروژن و هلیوم خورشید تمام خواهد شد و همه مواد بیرونی آن به بیرون پرتاب خواهد شد تا اینکه یک سحابی بزرگ شکل بگیرد. سپس، هسته به یک بخش سفید تبدیل خواهد شد و بعداً چندین هزار میلیارد سال طول خواهد کشید تا کاملاً خنک شود.
داده‌هایی که اخیراً اخترشناسان به آن دست یافته اند نشان می‌دهد با دقتی بیش از گذشته می‌توان زمان این فرایند‌ها را پیش بینی کرد. خورشید که ستاره‌ای با عمر چهار میلیارد و پانصد و هفتاد میلیون سال است، حدود نیمی از عمر خود را سپری کرده است. دمای سطح خورشید حدود ۵۷۷۲ درجه کلوین است.
براساس جدیدترین ارزیابی ها، دمای خورشید در حدود سن هشت میلیارد سالگی به اوج خواهد رسید و در حدود ده تا یازده میلیارد سالگی به ستاره غول قرمز تبدیل خواهد شد.