چهار راه گلوبندک تهران، هرساله در روز تاسوعا، میزبان حلواپزانی می‌شود که نذر کرده اند و چون حاجت شان برآورده می‌شود، بساط، قابلمه، روغن و آرد را کنار خیابان پهن و شروع به پخت می‌کنند. عابران نیت می‌کنند و حلوا می خورند تا سال آینده که حاجت روا شدند، خودشان به جمع حلواپزان این خیابان بپیوندند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، یک پیک نیک کوچک، یک ظرف و مقداری آرد و شکر همه آن چیزی است که برای ادای یک نذر کافیست .
آقای داودی، خانم احمدی، فرشته خانم و خانواده صبوری و دیگرانی که به این خیابان می‌آیند برای ادای نذر می‌گویند با نیت و این نذری کوچک حاجت‌های بزرگ گرفتن. یکی از شفا گرفتن بچه و دیگری از خرید خانه می‌گوید.
روایت‌های متفاوتی از شکل گیری سنت حلواپزان نقل شده، اما آنچه آن را ماندگار کرده اعتقاد و ایمان قلبی به خداییست که راهگشاست.