میان همهمه، حرف تو روشن است هنوز، که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است.
ماه محرم و طلوع هلال آن یادآور مصیبت بزرگ سید الشهداء علیه السلام و ماه اندوه و حزن و ماه عزاداری دوستان اهل بیت علیهم السلام است.
سلام ما به محرم، به غصه و غم مهدی/به چشم کاسه خون و به شال ماتم مهدی
سلام ما به محرم، به شور و حال و عیانش/سلام ما به حسین و به اشک سینه زنانش
در این ماه، امام حسین (ع) در محرم سال ۶۱ هجری به دعوت مردم کوفه راهی کوفه شد و با بی وفایی کوفیان مواجه شد؛ با دشمنان جنگید و در دشت کربلا با تعدادی از فرزندان و یاران با وفایش به شهادت رسید.
محرم ماه اشک‌های بی اختیار، ماه غمبار اسیران، ماه فریادهای خونین و ماه طنین مؤید صحرای عشق بر عاشوراییان تسلیت باد.
اصلاً حسین جنس غمش فرق می‌کند/این راه عشق، پیچ و خمش فرق می‌کند
اینجا گدا همیشه طلبکار می‌شود/اینجا که آمدی کرمش فرق می‌کند
در ماه محرم شیعیان، حزن و اندوه خویش را در عزای فرزند رسول خدا (ص) با گریستن برای این حضرت و یارانش، سیاه پوشیدن، شرکت در مجالس عزا، برپاکردن مجالس عزا و یا کمک‌های مادی و معنوی در بهتر برگزار شدن این مجالس، راه انداختن دسته جات عزاداری نشان می‌دهند.
خبر آمد ز مهی بوی خدا می‌آید/ماه داغ دل ما غرق نوا می‌آید
دل ببازید عزیزان که زمان الم است/ماه اشک و الم و کرب و بلا می‌آید
امام هشتم شیعیان امام رضا (ع) در درباره ماه محرم فرمودند:در جاهلیت هم حرمت این ماه نگاه داشته می‌شد و در آن نمی‌جنگیدند ولی در این ماه، خون‌های ما را ریختند و حرمت ما را شکستند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و خیمه‌ها را آتش زدند و غارت کردند و حرمت پیامبر را درباره ذریه اش رعایت نکردند.
ارباب صدای قدمت میاد/هنگامه اوج ماتمت میاد
ما در تب و تاب غم تو می‌سوزیم/یک شب دیگه محرمت میاد