مهندسان چینی روش جدیدی برای پاکسازی زبالههای فضایی آزمایش میکنند که از فناوری بادبان کشتی برای جمع آوری زبالههای فضایی استفاده میکند.
بنا بر تخمینهای کنونی از میان تمامی ماهوارههای موجود در فضا تنها حدود ۱۹۵۰ واحداز آنها عملیاتی هستند و مابقی در کنار تعداد عظیم تکهها و خردههای شناور در مدار تحت عنوان کلی «زبالههای فضایی» قرار میگیرند.
گفتنی است که زبالههای فضایی خطرات بسیاری را به همراه دارند و در حال حاضر هیچ راهی برای جمعآوری ایمن آنها در فضا وجود ندارد. با این حال روز چهارشنبه آکادمی فناوری پروازهای فضایی شانگهای اعلام کرد که دانشمندان طی پرتاب اخیر راکت لانگ مارچ ۲ توانستند «بادبان کششی» را به شکل موفقیتآمیز آزمایش کنند.
«بادبان کششی» پردهای بادبادک شکل با مساحت ۲۵ متر مربعی است و ضخامت آن نیز تنها معادل یک دهم تار موی انسان است. این فناوری که دارای هزینه پایینی است را میتوان روی هر مدل ماهواره که در مدار پایینی زمین به زباله فضایی بدل شده مورد استفاده قرار داد.
بادبانهای کششی را همچنین به دلیل برخورداری از انعطاف بالا و وزن پایین میتوان تا کرد و آنها را درون محفظههای کوچک قرار داد تا به فضا فرستاده شوند.
نحوه کار آن نیز بدین صورت است که بادبان کششی در صورت نزدیک شدن به یک زباله فضایی خود را باز میکند و در ادامه با هدایت فضاپیمای از رده خارج شده به سوی زمین باعث میشود تا زباله فضایی مذکور در اتمسفر متلاشی شود.
البته مطرحسازی چنین طرحی توسط چینیها معقول است، زیرا آنها بارها متهم به آلودهسازی فضا شدهاند و حدود پنج ماه پیش نیز یکی از اجزای راکت فضایی چین پس از مدتی سرگردانی سرانجام به سطح ماه برخورد کرد.
با این وجود بیشترین خطر زبالههای فضایی به جای مردم زمین، متوجه ایستگاه فضایی بینالمللی و فضانوردان آن است و باید دید که در آینده آژانسهای فضایی خصوصی و دولتی چه راهکارهایی را برای این مشکل رو به رشد ارائه خواهند داد