سخنگوی انجمن صنایع لبنی کشور گفت: دلیل اصلی گرانی و افزایش قیمت لبنیات با تأکید بر تفاوت بین گرانفروشی و گران شدن کالا، سیاستگذاریهای کلان کشور است.
مجری: قیمت یک کیلو شیر خام مصوب ۱۲ هزار تومان است و با افزایش ۳۰ درصدی، حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ تا ۶۰۰ تومان میشود، اما افزایش قیمتها خیلی بیشتر از ایم میزان است. به نظر نظارت به درستی انجام نمیشود؟
بنیطبا: بعد از اینکه تمام هزینههای تولیدی پرداخت میشود به قیمت تولید درب کارخانه میرسیم یعنی محصولی در کارخانه چند تومان تمام میشود؟ از محل درب کارخانه تا زمانی که کالا به دست مصرفکننده میرسد حدود ۳۰ درصد به قیمت محصول اضافه میشود که هزینههای مرتبط با پخش و مغازهدار است یعنی مغازهداری که شما از آن ماست به قیمت ۵۰ هزار تومان خریداری میکنید، حدود ۱۵ درصد مبلغ سهم مغازهدار و حدود ۱۵ درصد دیگر سهم شرکت توزیعکننده است و وقتی این هزینهها کسر شود تازه قیمت تولیدکننده بهدست میآید.
مجری: مقصر گرانی لبنیات کیست؟ برخی انگشت اتهام را به سمت تولیدکنندگان و برخی هم به سمت دولت میگیرند و بعضیها معتقدند که این وسط سوءاستفادههایی میشود و بحث واسطهها و دلالان را مطرح میکنند.
بنیطبا: هر جایی که دیدید دلالها و مافیا را متهم کردند، بدانید حرف بیربط و نادرستی است و فقط فرافکنی است. کاش مافیا زبان داشت از خودش دفاع میکرد. هر جا تولیدکننده را متهم میکنند بهویژه تولیدکنندگانی که در بازار رقابتی هستند و مانند خودرو انحصاری برایشان ایجاد نشده است یعنی در صنعت لبنیات کشور نزدیک به ۲۶۰ تا ۳۰۰ شرکت لبنیاتی با یکدیگر رقابت میکنند. آیا همه اینها طمعکار و یا دنبال سود بیشتر هستند؟ آنها با هم رقابت میکنند و برای فروش بیشتر از حاشیه سود خودشان میزنند.
دلیل اصلی گرانی و افزایش قیمتها با تأکید بر تفاوت بین گرانفروشی و گران شدن کالا، سیاستگذاریهای کلان کشور است. کشوری که ۵۰ درصد تورم دارد به این معناست که ماهانه چهار درصد حداقل به هزینههای تولیدکننده اضافه شده و حداقل چهار درصد از قدرت خرید مصرفکننده کم شده است. آیا مسئول کاهش ریال و ارز تولیدکننده است؟ آیا مسئول تورم میتواند تولیدکننده باشد؟ مسئول افزایش هزینههای تولید، تولیدکننده است؟ افزایش قیمت ارز تولیدکننده است؟ اگر مسئولیت این بخشها را تولیدکننده میدانیم، میتوانیم تولیدکننده را متهم کنیم به اینکه شما گرانفروشی میکنید، ولی اگر مسئولیت این بخش کلان اقتصادی کشور با تولیدکننده نیست و تولیدکننده هم مانند مصرفکننده از آثار این سیاستها ضرر میکند، دیگر نمیتوان تولیدکننده را متهم دانست به خصوص تولیدکنندهای که رقابتی کار میکند.
دو حالت قیمتگذاری داریم یک قیمتگذاری تثبیتی که دولتی است و دیگری قیمتگذاری عرضه و تقاضا. طبق آییننامه قیمتگذاری محصولات داخلی، قیمت تمام شده کالا بهعلاوه ۱۷ درصد سود مشروع و قانونی، تولیدکننده میتواند روی کالا ببرد. من با اطمینان میگویم در صنعت لبنیات میانگین حاشیه سود کمتر از ۵ درصد است، در تمام شرکتهایی که در بورس هستند میتوانید ببینید. من به ملت شریف ایران میگویم که من تولیدکننده را متهم در زمینه گرانی ندانید و نخستین کسی که با گران شدن کالا ضرر میکند تولیدکننده است، چون با کاهش فروش مواجه میشود. کسانی مقصر افزایش قیمتها و گران شدن هستند که سیاستگذاری کشور را مشخص میکنند ما هم مانند شما قربانی هستیم و دنبال این نیستیم که افزایش قیمت اتفاق بیفتد.
مجری: با سود سه و نیم و پنج درصدی که شما میگویید و ملاکتان بورس است چرا باز هم شرکتهای لبنیاتی فعالیت میکنند و تعدادشان زیاد میشود؟
بنیطبا: تعدادشان کم میشود و من الان نمیتوانم نام ببرم، ولی حداقل دو برند متوسط و خوشنام را سراغ دارم که با حدود دو هزار کارگر در آستانه تعطیلی هستند.
طی ۱۲ سال گذشته از بیش از هزار کارخانه لبنی به ۸۰۰ کارخانه و طی ۵ سال گذشته به ۲۶۰ کارخانه رسیدهایم. همین حالا تعداد کارخانههای لبنی رو به کاهش است و شک نکنید اگر اکنون صادرات قطع شود تعطیلی کارخانهها به بیش از این ارقام میرسد.