کتاب «جان بابا و جین بی‌بی» یکی از متفاوت‌ترین سروده‌های مصطفی رحماندوست را انتشارات کتاب نیستان منتشر کرد.
رحماندوست شعر خود را بر پای باورها، آرزو‌ها و زیست یک مادربزرگ که منبع بسیاری از الهام‌ها و مهربانی‌ها در باور ایرانیان است شکل می‌دهد و در بند بند آن از آرزو‌های او نمادی برای آرزو‌های مخاطبانش می‌سازد.
آرزو‌های مادربزرگ به شکلی نمادین اشاره‌ای است به آنچه ایرانیان سال‌هاست در باور‌های سنتی و زیست روزمره خود آن را جستجو می‌کنند؛ حرکت از حال به سوی احسن الحال و کشف بهار زندگی و تلاش برای احیاء آن.
این شعر همچنین با بازآفرینی سنت‌های ایرانی در بهار سعی کرده به شکلی نمادین به موضوع هدفمندی در زندگی و زیست انسان اشاره داشته باشد.
سفره هفت سین و چینش آن و اتفاقاتی که درپی این چینش با آن همراه می‌شود نیز نمادی است از پویایی زندگی و هدفمندی آن و اشاره به این باور که پلیدی و سیاهی ماندنی نیست و با امید و تلاش می‌توان بر آن غلبه یافت.
کتاب همچنین سعی کرده در زیر لایه‌های متنی خود نوعی آشتی و پیوند میان محیط زیست و طبیعت و مخاطبان خود ایجاد کند.
اما بخش قابل توجهی از تاثیرگذاری کتاب ناشی از تصویرگری خاص آن است.
تصویرگر کتاب با تکیه بر مفاهیم والای کتاب سعی کرده تا واقع‌گرایی را در خدمت بازآفرینی آرزو‌ها و باور‌های نهفته در شعر درآورد و به همین دلیل می‌توان این تصویرگری را پلی میان خیال و واقعیت برای کشف تعبیر و تصویر خیال‌ها و رویا‌های نهفته در کتاب به کار برد.
تاکید تصویرگر بر عناصر فراموش شده زیست سنتی ایرانی و زندگی‌بخشی دوباره به آن را نیز باید در زمره موضوعات تاثیرگذار در این کار به شمار آورد.