دکتر “یوسف مجیدزاده” برای جامعه باستان شناسی ایران نمادی از یک پژوهشگر توانا، صاحب تخصص و اعتبار بین المللی است که با شکیبایی بسیار همواره در راه خدمت به میهنش گام برداشته است. وی به رغم جفا‌هایی که تاکنون در حقش به دلیل ایستادگی و پایمردی اش روا داشته اند، در معرفی ایران به جهان تلاش‌های زیادی خصوصاً در زمینه میراث فرهنگی کرده است.
یوسف مجیدزاده ایران‌شناس و باستان‌شناس برجسته ایرانی، دکترای باستان شناسی را با رساله «باستان‌شناسی و گرایش پیش از تاریخ و تمدن بین‌النهرین» در سال ۱۳۵۵ در دانشگاه ایلینو آمریکا کسب کرد.
دکتر مجیدزاده در همان سال به ایران برگشت و با عنوان استادیار در گروه باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد و در سال ۱۳۵۶ به درجه دانشیاری رسید.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به مدت سه سال به سمت مدیریت گروه باستان‌شناسی و تاریخ هنر و عضو شورای انتخابات و ترفیعات دانشکده ادبیات دانشگاه تهران منصوب و در سال ۱۳۶۷ خورشیدی بازنشسته شد.
یوسف مجیدزاده پس از بازنشستگی در پاریس ساکن شد سپس به دعوت مسئولان سازمان میراث فرهنگی در اوایل دههٔ ۱۳۸۰ به ایران بازگشت و ریاست عملیات حفاری و کاوش پیچیده منطقه باستانی تمدن جیرفت را به دست گرفت.
یوسف مجیدزاده با انجام چند فصل کاوش در جیرفت اکنون معتقد است جیرفت «حلقه گم‌شده» تاریخ بشریت محسوب می‌شود و دانسته‌های بشر از مطالعات یافته‌های منطقه باستانی جیرفت (در استان کرمان مربوط به ۴۳۰۰ سال پیش) می‌تواند تاریخ را تکمیل کند.