مورچه‌های کارگر در قبال پاداش غذایی با استفاده از بویایی خود نشانگرهای زیستی سرطان را شناسایی می‌کنند.
پژوهشگران مؤسسه فناوری ماساچوست (اِم‌آی‌تی)، چندین سال پیش، با استفاده از این فناوری حدود نود هزار ماموگرافی را بررسی و الگوریتمی را طراحی کردند که با استفاده از آن می‌توان ابتلا به سرطان را پنج سال قبل از ظهور نشانه‌های آن تشخیص داد؛ اما استفاده از یادگیری عمیق پیچیدگی‌های بسیار زیادی دارد به همین دلیل پژوهشگران دانشگاه پاریس ۱۳ به فکر تشخیص سلول‌های سرطانی با استفاده از مورچه‌ها افتادند.
خصوصیت این سلول‌ها این است که مخلوط خاصی از ترکیبات آلی فرار تولید می‌کنند. مورچه‌ها به دلیل ویژگی شاخک‌هایشان قادرند نشانگرهای زیستی سرطان را تشخیص دهند. مورچه‌های کارگر به سرعت یاد می‌گیرند که در قبال پاداش غذایی از بویایی‌شان استفاده کنند و چندین روز اطلاعاتشان را حفظ کنند.
پژوهشگران فرانسوی از این ویژگی مورچه‌ها برای شرطی‌سازی آن‌ها استفاده کرده‌اند. مورچه‌ها در قبال دریافت یک ماده غذایی شیرین از پژوهشگران، سلول‌های سرطانی را برای آن‌ها شناسایی می‌کنند. هنگامی که آموزش مورچه‌ها انجام شد، آن‌ها حتی در صورت حذف پاداش نیز، ناخودآگاه به سمت سلول‌های سرطانی خواهند رفت.
استفاده از حیوانات برای تشخیص سرطان خبر جدیدی نیست. بینی سگ‌ها به طور ویژه برای این نوع تشخیص پزشکی مناسب است. اما مشکل این است که استفاده از حیوانات برای رسیدن به چنین اهدافی وقت‌گیر و پرهزینه است.
مرحله شرطی‌سازی چندین ماه طول می‌کشد. صدها بار آزمایش لازم است تا استفاده از سگ‌ها مفید واقع شود. اما ماجرا درباره مورچه‌ها متفاوت است؛ زیرا استفاده از آن‌ها به سرعت عملیاتی می‌شود.
مورچه‌ها قطعاً می‌توانند سلول‌های سرطانی را که نمونه‌برداری و کشت داده شده‌اند تشخیص دهند؛ ولی هرگز قادر نیستند یک تومور را در ماموگرافی تشخیص دهند.
مورچه‌ها تشخیص‌دهندگان کوچک سرطان هستند. آن‌ها در این زمینه بسیار کارآمدند و باعث می‌شوند برای یافتن راه‌حل‌های فنی به دنیای حیوانات توجه شود.