علی فروتن بازیگر تئاتر، که به عنوان مهمان در بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان حضور دارد، گفت: در صورتی‌که بحث نوگرایی در جشنواره صورت نگیرد، به تکرار خواهیم افتاد.
فروتن درباره جداسازی تئاتر کودک از نوجوان، عنوان کرد: از آنجا که من از اعضای هیئت انتخاب آثار بودم، به نظرم ما مشکل اساسی در بخش نوجوان‌ها داریم. دوران نوجوانی را رها می‌کنیم و آثار فاخر و خوبی برای این دوران نداریم که به نظرم این مسئله خطای یک مجموعه است. در تئاتر نیز این قضیه وجود دارد و از این رو آثار رده سنی کودک قوی‌تر است. از سویی نیز جداسازی باید کارشناسی شود و باید به کودکان یاد دهیم که وقتی وارد نوجوانی شدن چه مطالباتی و در چه سطحی داشته باشند. ما درباره نوجوانی و بلوغ صحبت نمی‌کنیم، مشاوره نمی‌دهیم و سخن از تغییرات نوجوان‌ها را با حیا در می‌آمیزیم. درصورتی که نوجوان باید آماده شود و اگر ما آن‌ها را رها کنیم اتفاقات عجیبی رخ خواهد داد.
او درباره نقش تخیل در تئاتر کودک و نوجوان، تصریح کرد: تخیل سازنده تئاتر و اتفاقات فرهنگی کودک و نوجوان است. هیچ فیلم و تئاتر کودکی بدون تخیل روی صحنه نمی‌رود. استخوان‌بندی اصلی تئاتر کودک و نوجوان تخیل است و ابتدا باید تخیل وجود داشته باشد.
این هنرمند تئاتر و تلویزیون در پاسخ به این سوال که تئاتر خردسال تا چه اندازه می‌تواند وارد حوزه آموزش شود؟ خاطرنشان کرد: تئاتر خردسال کارشناسی‌تر است و در بنا نهادن آجر و خشت اول باید خیلی مراقب باشیم. آموزش باید در قالب شعر و موسیقی باشد و با رنگ‌ها به کودکان آموزش دهیم، چراکه اگر آموزش به صورت مستقیم باشد و کودک متوجه آن نشود دیگر آن را نمی‌پذیرد.
علی فروتن در پایان درباره میزان توجه به آموزش و سرگرمی در تئاتر کودک و نوجوان، گفت: ما نمی‌توانیم در این باره درصدبندی کنیم چراکه این مسئله به موضوع طیف سنی، جنسیت و اقلیم بستگی دارد و نمی‌شود نسخه واحدی نوشت، بلکه باید فاکتور‌هایی مانند ادبیات گویشی، موسیقیایی، جنس ساز‌ها و رنگ‌ها را نیز در نظر بگیریم.