دانشمندان از نتایج سه پیوند موفق کلیه در کالیفرنیا که بدون نیاز به سرکوب دستگاه ایمنی در کودکان انجام شده است، پرده برداری کردند.
پیوند عضو به معنای واقعی کلمه میتواند جان انسانها را نجات دهد، اما با مواردی نیز همراه است - اغلب شامل یک عمر درمان دارویی سرکوب کننده سیستم ایمنی است که برای کنترل سیستم ایمنی لازم است، که مبادا عضو پیوند شده را به عنوان یک مهاجم خارجی رد کند.
اکنون دانشمندان از نتایج سه پیوند موفق کلیه در کالیفرنیا که بدون نیاز به سرکوب سیستم ایمنی در کودکان انجام شده است، پرده برداری کردند. این پیوندها از روش جدیدی استفاده کردند که خطر رد کلیه پیوندشده را به حداقل میرساند.
این به معنای رهایی از سرکوبکنندههای ایمنی و عوارض جانبی مرتبط با آن است که همیشه خوشایند نیستند (و منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان و دیابت میشوند). همچنین احتمال نیاز به پیوند مجدد به دلیل رد پیوند اول را کاهش میدهد.
این روش نوآورانه با پیوند ایمن سیستم ایمنی اهداکننده به بیمار قبل از پیوند کلیه - از طریق سلولهای بنیادی مغز استخوان - تشریح شده است: پیوند دوگانه ایمنی/اندام جامد یا DISOT. این رویکرد قبلا مورد بررسی قرار گرفته بود، اما با مقدار محدودی موفقیت گزارش شد.
در این پژوهش، یک فرآیند جدید اضافه شد. محققان سلولهای آلفا-بتا T و سلول B CD۱۹ را تخلیه کردند، که به معنای حذف انواع سلولهای ایمنی است که باعث بیماری پیوند علیه میزبان یا GVHD میشوند - یک عارضه بالقوه کشنده که خطر آن در صورت انجام تکنیکهای مشابه سابق ایجاد میشود.
با کاهش تهدید بروز GVHD، فرآیند پیوند بسیار ایمنتر میگردد. حذف سلولهای آلفا-بتا T نسبتاً ملایم بوده و آن را برای کودکان آسیبپذیر کاندید مناسبی ساخته و پیوندهای نیمه همسان ژنتیکی (از والدین) را امکانپذیر میسازد. سلولهای برداشته شده به طور طبیعی در طی ۶۰ تا ۹۰ روز در بدن بیمار مجددا ساخته میشوند و دوباره سیستم ایمنی را تقویت میکنند.
تغییرات دیگری نیز در این رویکرد نوآورانه انجام شد، از جمله کاهش دوز سمیت شیمی درمانی و پرتودرمانی مورد نیاز قبل از پیوند. با این حال، از بین بردن سیستم ایمنی بیمار و آماده کردن بدن برای دریافت یک ارگان جدید، به کارهای آماده سازی بسیار طاقت فرسایی نیاز دارد.
سه کودکی که به این روش پیوند کلیه در آنها انجام شد، دارای یک بیماری ژنتیکی بسیار نادر به نام دیسپلازی ایمنی استخوانی Schimke (SIOD) بودند که توانایی بدن را برای مبارزه با عفونت محدود میکند و میتواند منجر به نارسایی کلیه شود.
توماس اسپیتزر و دیوید ساکس از بیمارستان عمومی ماساچوست در سرمقالهای نوشتند: این تجربه چشمگیر بر پتانسیل پیوند سلولهای بنیادی خونساز و پیوند کلیه متوالی یا ترکیبی برای اصلاح اختلالات خونسازی و نقص ایمنی و القای تحمل آلوگرافت کلیه تأکید میکند.
SIOD یک اختلال نادر است که نوعی نقص ایمنی بوده و بدون شک به موفقیت پیوند HSCT اهداکننده کمک کرده است.
در حالی که SIOD و عوارض آن چیزی بود که کودکان باید با آن دست و پنجه نرم میکردند، اکنون همه آنها صاحب کلیههایی هستند که در سلامت کامل کار میکنند. محققان گزارش داده اند که پیوندها با پیگیری حداقل ۲۲ و ۳۴ ماه موفقیت آمیز بوده است.
برتینا میگوید: اینها بیماران منحصربهفردی بودند که در آنها باید پیوند سلولهای بنیادی و پیوند کلیه انجام میشد.
گامهای بعدی افزایش تعداد بیماران و شرایطی است که این امر را برای آنها مؤثر میسازد، زیرا در حال حاضر فقط در بیماران مبتلا به SIOD بررسی شده و آنها را بهویژه برای این روش کاندید مناسبی کرده است.
مورد توجه ویژه تیم تحقیقاتی بیمارانی هستند که قبلا پیوند کلیه توسط بدنشان رد شده است. این رخداد در نیمی از موارد کودکان کاندید اتفاق میافتد و منجر به حساسیت بیش از حد سیستم ایمنی میشود که به احتمال زیاد بدن آنها کلیه دوم را از طریق یک عمل پیوند معمولی نمیپذیرد.
کودکان اولین کسانی هستند که از این رویکرد جدید بهره میبرند، سپس محققان تا سنین بالاتر را بررسی خواهند کرد. در نهایت، این تکنیک حتی میتواند برای پیوند اعضایی غیر از کلیهها تطبیق داده شود، اما مدتی طول میکشد. این تحقیق در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است.