بررسی ها نشان می دهد، نگرانی ها از کاهش سن عاملان خشونت های مرگبار در آمریکا و موج تداوم تیراندازی های مسلحانه با تلفات بالا، بیش از پیش موجب شوک، اندوه و ترس شهروندان شده است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شبکه تلویزیونی سی سی تی وی، موج تداوم تیراندازی با تلفات بالا باعث دامن زدن به بحث‌های عمومی در مورد موضوعات مورد مناقشه کنترل اسلحه شده است، به طوری که تیراندازی مرگبار ماه گذشته در مدرسه‌ای در تگزاس دوباره نگرانی را در مورد سن عوامل تیراندازی و قربانیان آن‌ها افزایش داد.
شوک، اندوه و ترس، برخی از احساسات مشترک در شهر اووالده تگزاس در ۲۴ مه پس از کشته شدن ۱۹ کودک و دو معلم در مدرسه ابتدایی راب توسط یک مرد مسلح احساس شد؛ این مرگبارترین تیراندازی در مدرسه است که تقریباً در آمریکا در یک دهه اخیر مشاهده شده است.
آمریکایی‌ها با چنین فجایع غمباری بیگانه نیستند، اما این حادثه اخیر کل کشور را شوکه کرده و بحث‌های اغلب صریح و حزبی در مورد کنترل اسلحه را دوباره باز کرده است.
نگران کننده‌ترین موضوع این است که موارد تیراندازی در مدارس رو به افزایش است. از سال ۱۹۹۹ بیش از ۳۰۰ مورد تیراندازی در مدارس گزارش شده است که ۴۲ مورد در سال گذشته رخ داده است که اوج آن در دو دهه است. تا کنون در سال جاری، حداقل ۲۴ مورد خشونت با سلاح گرم از نوع اسلحه کا -دوازده (K-۱۲) در خوابگاه‌های دانشجویی گزارش شده است.
داده‌های مجله پزشکی نیوانگلند نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰، آسیب‌های ناشی از سلاح گرم از تصادفات رانندگی به عنوان عامل اصلی مرگ و میر کودکان پیشی گرفته است. این حقایق دلخراش زندگی جوانانی را که بسیاری از آن‌ها از تجربیات خود در رابطه با خشونت سلاح در مدرسه به شدت آسیب دیده اند، تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما قابل توجه‌تر این است که چگونه الگو‌های مشابهی در چندین تیراندازی در مدرسه دیده شده است.
در سال ۲۰۱۸، نیکلاس کروز، مرد مسلح ۱۹ ساله، وارد دبیرستان استونمن داگلاس در پارکلند، فلوریدا شد و با با یک سلاح‌ای آر-پانزده (AR-۱۵) خریداری شده قانونی خود تیراندازی کرد. در کمتر از چهار دقیقه، ۱۴ دانش آموز و سه کارمند به ضرب گلوله کشته شدند.
تنها ۹ روز قبل از تیراندازی در مدرسه اووالده (Uvalde) یک مرد جوان و نژادپرست ۱۰ سیاه پوست را در یک مرکز فروش در شهر بوفالو در ایالت نیویورک به ضرب گلوله کشت و سه نفر دیگر را زخمی کردو بسیاری از این جنایات همگی حداقل دارای یک ویژگی مشترک هستند و همه آن‌ها توسط پسران نوجوان انجام شده است.
پایگاه اینترنتی واشنگتن پست در گزارشی اعلام کرد عاملان تیراندازی‌ها در مدرسه جوان‌تر شده اند. اکثر آن‌ها زیر ۱۸ سال سن دارند و میانگین سنی آن‌ها فقط ۱۶ سال است. در سال ۲۰۰۰، پسری شش ساله پس از گفتن اینکه همکلاسی وی به او گفت که دوستش ندارد او را کشت. بسیاری احساس می‌کنند که این مشکل عمیقاً در جامعه آمریکا ریشه دارد، زیرا فرهنگ اسلحه در این کشور دائماً افکار عمومی را شکل می‌دهد و بر درک موضوع اسلحه تأثیر می‌گذارد. در جامعه‌ای که مالکیت اسلحه را یک حق قانونی می‌داند و معمولاً اسلحه‌ها با تمام شکوه خود در فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های ویدیویی ظاهر می‌شوند و در مجلات، نمایشگاه‌های اسلحه یا باشگاه‌های تیراندازی تبلیغ می‌شوند، نمی‌توان درباره مقیاس آن بزرگ‌نمایی نکرد.
تقریباً ۴۰۰ میلیون قبضه اسلحه در آمریکا وجود دارد که بسیار بیشتر از جمعیت آن کشور است و تقریباً نیمی از بزرگسالان آمریکایی گزارش می‌دهند که در خانه خود اسلحه دارند. کودکان به راحتی در خانه‌های خود با این سلاح‌ها روبرو می‌شوند و اکثر آن‌ها از اینکه این سلاح‌ها چقدر می‌توانند خطرناک باشند بی خبرند.
این سهولت دسترسی در ایالت ویرجینیا برجسته شده است، جایی که یک کودک ۱۳ ساله برای خرید آبجو، سیگار یا بلیط بخت آزمایی به اندازه کافی بزرگ نیست، اما آن‌ها می‌توانند به راحتی و به طور قانونی یک تفنگ را از یک فروشنده خصوصی بخرند. در بسیاری از ایالت‌های آمریکا، گرفتن اسلحه با حداقل مشکل انجام می‌شود. در پی اخبار اخیر، بسیاری در سراسر کشور اکنون خواهان برداشتن سن قانونی برای خرید سلاح گرم با بررسی‌های دقیق‌تر پیشینه افراد هستند. اما با وجود وحشت این حوادث مرگبار به دست جوانان، صنعت اسلحه کشور همچنان به سرمایه گذاری میلیون‌ها دلاری برای حمایت از برنامه‌های جوانان ادامه می‌دهد. جای تعجب نیست که با از دست رفتن مداوم زندگی ها، بسیاری دیگر نیز دیدگاه مشابهی ندارند. در میان این تقسیم‌بندی‌های عمیق، برخی از کارشناسان به مشکلات ساختاری عمیقی اشاره می‌کنند که مانع از وقوع هرگونه تغییر معنی‌دار می‌شود. حامیان اسلحه که از آخرین فاجعه متاثر نشده اند، همچنان اصرار دارند که اسلحه مقصر نیست.
کالوین دارک یک کارشناس گفت: یکی از کودکانی که جان سالم به در برد فقط گفت که آن‌ها اکنون از رفتن به مدرسه می‌ترسند و این در واقع بیشتر از هر چیزی اثرگذار بوده است؛ بنابراین این یک مشکل بسیار بزرگ است و روی همه کودکان این کشور تاثیر می‌گذارد.
وی افزود: این دسترسی به اسلحه در همه جا است و آن‌ها در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که در آن اسلحه در دسترس است و بنابراین فکر می‌کنم این چیزی است که به آن تیراندازی‌ها دامن می‌زند. هدف قرار دادن افراد هدف آن‌ها نیست بلکه اسلحه‌ها به راحتی در دسترس هستند.
جوزف ویلیلمز یک تحلیلگر مطبوعاتی هم گفت: مغز کودکان هنوز در حال تکامل است، بسیار در مراحل ابتدایی است. این برای مدت طولانی در وضعیت فعلی خود باقی نمی‌ماند و به وضعیتی نمی‌رسد که افراد بتوانند تصمیمات منطقی بگیرند؛ بنابر این به همین دلیل است که این تمایلات سبب می‌شود که تیراندازان معمولاً مرد‌های جوان‌تری باشند.
وی افزود: واضح است که استفاده از اسلحه در آمریکا به یک طلسم بدل شده است. ما خشونت را می‌پذیریم. به فیلم‌های ما نگاه کنید، به فرهنگ پاپ ما نگاه کنید، اسلحه‌ها همه جا هستند. این به خاطر این تصور از فردگرایی خشن آمریکایی است و این اسطوره آمریکایی بر اساس بسیاری از تصورات از پیش ساخته شده است و بر اساس بسیاری از اطلاعات بد که معمولاً اسلحه راه حل این نوع مشکلات نیست، اسلحه مشکلات بیشتری ایجاد می‌کند.