آقای رضا داوری اردکانی، درگذشت حجت‌الاسلام والمسلمین دعایی را برای دانش و فرهنگ و اخلاق مصیبتی بزرگ دانست.
هوالباقى بعد فنا کل شی
حجت الاسلام والمسلمین اقای حاج سیدمحمود دعایی مرد صفا و دوستی و وفا و صمیمیت، رخت از سرای فانی برکشید و به دیار دوست سفر کرد.
درگذشت آقای دعایى نه فقط براى دوستان خاصش بلکه براى دانش و فرهنگ و اخلاق مصیبتى بزرگ است.
دعایى دوست و دوستدار دانایی و فرهنگ بود و نسبتی صمیمانه با مراکز علمی و فرهنگی کشور داشت. او که بیش از چهل سال موسسه مطبوعاتى بزرگى را با حزم و اعتدال اداره کرد خود کمتر مى نوشت، اما به تحقیق یکى از اثرگذارترین روزنامه نویسان زمان ما بود و فضائل لازم براى این مهم را داشت.
درود و رحمت الهى بر او باد که پاک و با صفا و دور از حرص و آز و حب جاه و مقام و مال و منال زیست و اهل صلح و دوستی و جوانمردی بود و شجاعت و تواضع فوق العاده را با هم جمع کرده بود.
مرگ چنین خواجه نه کاری است خرد
این مصیبت را به همه بازماندگان گرامى و دوستانش و به اهل دانش و اخلاق تسلیت مى گویم.
رضا داوری اردکانی