در مراسمی از هنرمندان آثار هنر‌های تجسمی استان همدان تجلیل شد
همچنین در پایان نمایشگاه آثار برگزیده که در نگارخانه استاد محمود زنگنه دایره شده بود برای بازدید علاقه‌مندان گشوده شد.
بیشتر بدانیم:
انواع هنر‌های تجسمی و زیرشاخههای آن
با پیشرفت جوامع، هنر نیز شکل‌های مختلفی را به خود گرفت که شاید اکنون بتوان هنر را به طور کلی به هنر‌های تجسمی، هنر‌های نمایشی و هنر‌های کاربردی طبقه‌بندی کرد.
با توجه به رواج هنر در متن زندگی، امروزه آموزش هنر‌های مختلف به ضرورت زندگی همگان تبدیل شده است؛ از کار‌های گرافیکی تا تولید فیلم و صنعت سینما. سایت فرادرس مجموعه‌ای کامل از آموزش‌های متنوع در رشته هنر را ارئه می‌دهد
انواع هنر‌های تجسمی:
۱. هنر تصویری یا نمایشی
هنر نمایشی درواقع به هر اثر هنری اشاره دارد که موضوعاتی را که به راحتی قابل تشخیص یا شناسایی هستند به تصویر بکشد. هنر نمایشی یا فیگوراتیو پذیرفته شده‌ترین هنر است که توسط عمده مردم شناخته شده است. این گروه همچنین دارای بزرگترین مجموعه هنری موجود است، زیرا دو نوع دیگر، یعنی انتزاعی و غیر عینی، سبک‌های نسبتاً جدیدتری هستند.
۲. هنر انتزاعی
هنر انتزاعی از واقعیت الهام می‌گیرد، اما آن‌ها را به گونه‌ای ارائه می‌دهد که با نگاه ما به موضوعات مشابه در واقعیت روزمره متفاوت است. علی‌رغم افزایش سریع محبوبیت، انتزاع تنها حدود ۲۰۰ سال قدمت دارد و هنوز یک سبک هنری اشتباه است. نمونه‌هایی از هنرمندان انتزاعی عبارتند از ژرژ براک، مارک روتکو، هنری متیس و جاسپر جان.
۳. هنر ذهنی یا غیر عینی
هنر غیر عینی چیزی از واقعیت نمی‌گیرد. ممکن است با انتزاع اشتباه گرفته شود، اما متفاوت است، زیرا در آن هیچ پایه‌ای در واقعیت وجود ندارد. در عوض، هنر غیر عینی از عناصر، مواد و اصول هنر به گونه‌ای استفاده میکند که اثر تحریک کننده بصری ایجاد میکند. از جمله هنرمندان غیر عینی می‌توان به جکسون پولاک، واسیلی کاندینسکی، پیت موندریان و سونیا دلونای اشاره کرد.
همانطور که گفته شد اشکال هنری بی‌شماری وجود دارد، اما در مورد هنر‌های تجسمی به طور کلی ۳ نوع طبقه‌بندی وجود دارد: هنر‌های تزئینی یا دکوراتیو، هنر‌های تجاری و هنر‌های زیبا.
خواه اثر هنری دو بعدی یا سه بعدی باشد، همیشه جزو یکی از این سه نوع اصلی قرار می‌گیرد. بیشتر هنر‌های قدیمی و کلاسیک در دسته هنر‌های تجسمی قرار می‌گیرند.
۱. هنر‌های تزئینی یا دکوراتیو
هنر‌های تزئینی اغلب به عنوان اشکال هنری نادیده گرفته می‌شوند درحالی‌که هم کاربردی هستند و هم زیبا به نظر می‌رسند. این هنر ممکن است به جای "صنایع دستی" استفاده شوند. طراحی و ساخت هر دو زیبا و کاربردی هستند.
هنر‌های دکوراتیو شامل اشیاء ساخته شده برای فضای داخلی ساختمان‌ها و طراحی داخلی است، اما معمولاً هنر معماری را شامل نمی‌شود.
هنر‌های تزئینی می‌توانند شامل اقلام روزمره نیز باشند، اما نه نسخه‌های انبوه این اقلام. یک شیء معمولاً باید توسط یک هنرمند متخصص به صورت دست ساز ساخته شده باشد تا بتوان آن را به عنوان هنر تزئینی قلمداد کرد.
وسایل معمول هنر تزئینی شامل سرامیک‌ها، ظروف شیشه ای، کار‌های چوب، منسوجات، مینا کاری و فلزکاری است. هر یک از این حوزه‌ها می‌تواند شامل چندین زیر شاخه نیز باشد. به عنوان مثال، حوزه نساجی شامل همه چیز از طراحی مد گرفته تا سبد دوزی، گلدوزی است.
غالبا هنر‌های تزئینی را می‌توان در فرهنگ‌های سراسر جهان یافت. برخی از مشهورترین هنرمندان تزئینی عبارتند از طراح پارچه ویلیام موریس، جواهرات و سرامیک ساز پیتر کارل فابرژ (خالق تخم مرغ فابرژه)؛ در ایران نیز هنرمندان متفاوتی در سراسر ایران شناخته می‌شوند از جمله استاد حسن خان فرامرزی، استاد شکرالله صنیع زاده، غلامعلی فیض اللهی نام برد که از اساتید برجسته هنر میناکاری هستند. هنرمندان تزئینی اغلب در مقایسه با همتایان خود در نقاشی یا مجسمه سازی ناشناخته هستند در حالی که کار و زحمات آن‌ها به همان اندازه در بیان تاریخ و داستان فرهنگ‌های گذشته و حال اهمیت به سزایی دارد.
۲. هنر‌های تجاری
هنر‌های تجاری مانند هنر‌های تزئینی می‌توانند هم کاربردی و هم زیبا باشند. هنر تجاری هنر خلاقانه است که برای اهداف تجاری مانند تبلیغات ایجاد می‌شود. این هنر برای ترویج فروش و ایجاد علاقه به خدمات، محصولات و ایده‌ها استفاده می‌شود. شرکت‌های تجاری، از هنرمندان می‌خواهند که هنری خاص را برای ارائه خلاقانه محصولات به مخاطبان ارائه دهند.
هنر‌های تجاری شامل طراحی گرافیک، عکاسی، تصویرسازی، انیمیشن، چاپ، تلویزیون، طراحی مد، جلوه‌های بصری، طراحی صنعتی و موشن گرافیک می‌باشند. این نوع هنر معمولاً در رسانه‌هایی مانند مجلات، وب‌سایت‌ها، برنامه‌ها، تلویزیون، نمایشگر‌های فروشگاه و بسته‌بندی محصولات دیده می‌شود.
هنر تجاری را می‌توانید هرروز در اطراف خود مشاهده نمایید. هنرمندان تجاری اغلب خالق تمام تصاویری هستند که هر روز می‌بینیم، از لوگو‌ها، بیلبورد‌ها، تبلیغات تلویزیونی و موارد دیگر. این هنری است که به صورت انبوه گسترش می‌یابد و هدف اصلی آن جذب مخاطبان گسترده است.
شاید هنر تجاری به نظر جدید برسد چراکه اغلب در قالب‌های جدید رسانه مانند تلویزیون، فضای مجازی و بیلبورد‌های تبلیغاتی دیده شود، اما در حقیقت قرن هاست که این هنر برای تبلیغات محصولات استفاده می‌شود. این شکل هنری نه تنها توسط شرکت‌های تجاری و مشاغل بلکه به عنوان نوعی ارتباط برای دولت‌ها و ارتش نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. پوستر‌های مشهور برای استخدام در جنگ، تبلیغات دولتی و حتی پروژه‌های عمومی همگی توسط هنرمندان تجاری طراحی شده‌اند.
هنرمندان تجاری یا استخدام می‌شوند یا به صورت پروژه‌ای به تولید آثار هنری می‌پردازند. بر خلاف هنرمندان هنر‌های زیبا، هنرمندان تجاری معمولاً اهداف شغلی را دنبال می‌کنند هرچند هنوز می‌توانند آزادی عمل در خلاقیت در ایجاد هنر را دنبال کنند.
برخی از هنرمندان فعالیت خود را در هنر تجاری آغاز کرده‌اند و سپس به هنر‌های زیبا روی آورده‌اند، یا برعکس. این هنرمندان اغلب مسئول محو کردن مرز بین هنر‌های مختلف و به چالش کشیدن مفاهیم انحصاری مربوط به هر هنری هستند که اغلب با هنر‌های زیبا همراه است. اندی وارهول (Andy Warhol) قبل از اینکه به هنرمندی مشهور تبدیل شود، هنری را برای مارک‌هایی مانند سوپ کمپبل خلق کرد
هنرمندان معاصر مانند تاکاشی موراکامی مرز‌های بین هنر را تغییر داد. موراکامی هم هنر‌های زیبا و هم هنر‌های تجاری تولید انبوه را به نمایش می‌گذارد و خلق میکند و اغلب با مارک‌هایی مانند لویی ویتون و خوانندگانی مانند کانیه وست و بیلی ایلیش همکاری میکند.
۴- هنر‌های زیبا
هنر‌های زیبا یک سبک هنری است که در درجه اول برای ارضای حس زیبایی پسندی توسعه یافته است. این تعریف، هنر‌های زیبا را بر هنر‌های دکوراتیو و تجاری متمایز و برتری می‌بخشد، که در بعضی موارد نیز به صورت کاربردی به کار گرفته می‌شود. در این تعریف هنر امکان بیان و نمایش کامل تخیل یک هنرمند را فراهم می‌آورد، بدون هیچ گونه ملاحظات تجاری یا کاربردی.
در حالی که هنر‌های زیبا به صورت کلی می‌تواند شامل هفت نوع هنر باشد، هنر‌های تجسمی زیبا به طور سنتی به سه هنر تجسمی محدود می‌شوند: نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری. با این حال، تفسیر‌های وسیع‌تر از هنر‌های تجسمی زیبا، شامل طراحی نیز می‌شود. نقاشی‌های استادان به عنوان هنر‌های زیبا در نظر گرفته می‌شوند.
اگرچه این هنر را به عنوان "زیبا" تلقی و متمایز میکند، اما این امر به دلیل اظهارنظر در مورد کیفیت اثر مورد بحث نیست. در عوض، این تعریف به روش و خلوص رشته مربوط می‌شود. سایر اشکال بصری هنر نیز هرچند می‌توانند از کیفیت بالایی برخوردار باشند، اما ممکن است به عنوان "هنر‌های زیبا" طبقه بندی نشوند.
"هنر‌های زیبا" عمدتا یک اصطلاح غربی است، اما فرهنگ‌های دیگر تمایز‌های مشابهی بین هنر‌های "بالا" و "پایین" مشاهده کرده‌اند. سه هنر زیبا نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری گاهی اوقات "هنر‌های اصلی" نیز نامیده می‌شوند، و "هنر‌های جزئی" به سبک‌های هنری تجاری یا تزئینی اشاره دارند.
معماری تنها شکل هنر‌های تجسمی زیبا با عناصر عملی است. با این حال، معماری همه ساختمان‌هایی که به طور روزمره با آن روبرو می‌شوید در طبقه بندی معماری زیبا قرار نمی‌گیرند و باید احساس زیبایی و خلاقیت در خط مقدم طراحی معمار باشد.
هنرمندان هنر‌های زیبا برجسته، نسبت به همتایان تجاری و دکوراتیو خود معمولاً از موقعیت بالاتری برخوردارند، چه در طول زندگی خود و چه پس از مرگ. هنر‌های قدیمی‌تر، مانند هنر‌های کلاسیک از آثار باستانی، معمولاً هنر‌های زیبا محسوب می‌شوند. از هنرمندان برجسته هنر‌های زیبا و استادان قدیمی می‌توان به لئوناردو داوینچی و میکل آنژ که بین رنسانس و قرن هجدهم فعالیت می‌کردند، اشاره کرد.
در حالی که بسیاری از آثار هنری قدیمی یا کلاسیک به عنوان هنر‌های زیبا در نظر گرفته می‌شوند، هنر‌های مدرن و معاصر نیز می‌توانند در این دسته قرار گیرند. از قرن نوزدهم، طبقه جدیدی از هنرمندان هنر‌های زیبا در قالب امپرسیونیسم، اکسپرسیونیسم و دیگر ژانر‌های هنر مدرن ظهور کردند. این ژانر‌ها شامل هنرمندان شناخته شده‌ای مانند پابلو پیکاسو، وینسنت ون گوگ، جکسون پولاک، کلود مونه و امبرتو بوچینی می‌شود.
بسیاری از هنرمندان هنر‌های زیبا در دوران معاصر با الهام از عناصر دیگر هنر‌های تجسمی، تعریف هنر زیبا را گسترش داده‌اند. با این حال، ماهیت منحصر به فرد و محدود هنر آن‌ها و خلاقیت بی حد و حصر، جایگاه نخبه هنرمندان هنر‌های زیبا معاصر را حفظ میکند.
نقاشی یکی از پررونق‌ترین هنر‌های تجسمی در فرهنگ ایرانی است که ریشه‌های آن به قرن‌ها قبل برمی‌گردد، که آن را می‌توان از مجسمه‌سازی در دوران هخامنشی تا تصویر‌های عامیانه بر روی کاشی‌ها در چایخانه‌های امروزی یافت.
در واقع، هنر زیبای تذهیب ایرانی، آنقدر غنی از ظرافت است که باعث شده هنرمندانش از برس‌های که تنها یک مو دارند استفاده کنند و این هنر دست هنرمندان ایرانی در سراسر جهان مشهور است.
امروزه، اصطلاح "هنر‌های تجسمی" شامل هنر‌های زیبا، هنر‌های تجاری و هنر‌های تزئینی کاربردی است. با این‌حال شاید بتوان گفت هنر‌های تجسمی بسیار فراتر از این تعاریف است. تا قرن بیستم، اصطلاح "هنرمند" اغلب مختص هنرمندانی بود که در هنر‌های زیبا کار می‌کردند.
هنرمندان متخصص در صنایع دستی، تجاری یا هنر‌های کاربردی اغلب نادیده گرفته می‌شدند، اما امروزه، مهارت و استعداد این هنرمندان در همه حوزه‌های هنر‌های تجسمی استفاده می‌شود.
هنر‌های تجسمی شاید بیشتر از هر رشته دیگری نیازمند آموزش و تجربه زیاد است و نخستین چالش پیش روی علاقه‌مندان به این حوزه آموزش است و به طور کامل رشته هنر‌های تجسمی در سایت فرادرس معرفی و آموزش داده شده است، همچنین حقوق و درآمد و بازار کار این حوزه را نیز به خوبی شفاف سازی کرده است که علاقه‌مندان بتوانند با دید تخصصی به این حوزه وارد شوند، اما این نکته بسیار حائز اهمیت است که تنها با داشتن تحصیلات آکادمیک نمی‌توان در این رشته موفق شد و در کنار آن کار عملی و تمرین برای پیشرفت در این حوزه نقش به سزایی دارد.