منوچهر سالیا، چهره‌ای که از او به عنوان پدر فوتبال آبادان یاد می‌شود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز آبادان؛مرحوم سالیا در سال‌های جنگ تحمیلی، با حفظ تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در شیراز از انحلال و فراموش شدن این تیم فوتبالی جلوگیری کرد.
این مربی فقید فوتبال کشور در سال ۵۵ نیز هدایت تیم تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در لیگ تخت جمشید را بر عهده داشته است.
وی خدمات بسیاری به فوتبال آبادان و بازیکنان این خطه ارائه کرد، خدمات سالیا برای فوتبال آبادان تا نسل‌های آینده نیز از ذهن اهالی فوتبال در آبادان پاک نخواهد شد.
از همان سال ۱۳۱۷ که در قنداق تنگ پارچه‌ای به آبادان تقدیم شد، تصمیم گرفت که پدر باشد؛ پدری که هیچگاه ازدواج نکرد.
پدر مرحوم سالیا اهل شیراز و شاغل در شهربانی بود و مادر وی نیز از اهالی خورموج در استان بوشهر. روایت است که مادر منوچهر خواهرزاده رئیسعلی دلواری بوده است. وی متولد سال ۱۳۱۷ در لین‌دوغه آبادان (خیابان جمهوری) بود.
۱۰ ساله بود که «پدر بودن» را شروع کرد بعد از آنکه پدرش تنها به اندازه یک دهه از عمرش کنار منوچهر بود؛ حالا او مانده بود و ایران، نجف و حیدر (خواهر و برادرانش)، کسی چه می‌داند شاید در همان ۱۰ سالگی بود که خواست حامی یتیمان بماند؛ حالا آن یتیم می‌توانست «فوتبال آبادان» هم باشد.
دوچرخه‌سازی «منصور چارلی» یا همان شوشتری‌زاده، اولین جایی بود که کودک سبزه‌گون جنوب در آن بزرگ شد، باید حواسش به بچههایی می‌بود که آنچنان فرصت نکرده بودند بابا بگویند، به خاطر همین بود که مدرسه را تا کلاس هشتم بیشتر ادامه نداد و در عوض به بابا بودن ادامه داد!