باسمه تعالی
رفتند ولی ادامه دارند هنوز ...
دوران بی بدیل دفاع مقدّس، فرصتی گسترش یافته در سالهای نورانی و ایمانی ِملّتی است که شگفت ترین صحنه ها را در سخت ترین لحظات، به زیبایی رقم زد و در سایه سار ِدفاعی متعهّدانه از ارزشها و اعتقادات آیینی و تاکید بر پایداری ِ فراگیر ترین و پذیرفته ترین موازین اخلاقی، بر حفظ ِ وجب به وجب این خاک پُرگهر، پای ِ مقاومت فشرد تا الگویی عزّتمند برای ملّت های امروز و نسلهای آیندی جهانی باشد که سالهاست در قحطی وجدان، رستگاری و آرامش را انتظار می برند.
و در این راستا، فتح خرمشهر، نقطه ی عطفی بود از روزهای صبر و آتش و ایثار که ساکنان سربلند این سرزمین، با توکّل بر خدا و هدایت های ولی امرشان، برترین همّت های مردانه و خالص ترین انگیزه ها را به میدان ِنشدنیترین ها فرستادند تا چهره ی روشن انسان معاصر را در مدار عشق، برای ترسیم حماسی ترین عرصه ها و عاطفی ترین لحظه ها، به تماشا بگذارد و این همه را می باید که هر ساله در یادآوری آن حماسه ی خدا یی و عظیم،به مدد متن هایی سرشار و اجرا هایی زیبا و پربار به صحنه های نمایش و روایت برد تا شیوا ترین و ماندگارترین باز تعریف و تبیین و نشر از نظریه ی"مقاومت"در عمق صحنه ها و گردهمایی تماشایی مردم مشتاق فرهنگ و هنر ایران اسلامی، جلوه گری نماید و این مهم، با عنایت به بضاعت علمی و معنوی ِهنرمندان این عرصه و توان و تجربه ی گرانسنگ هنر نمایش، انتظاری دور از دسترس نیست .
بر این پایه، میتوان امیدوار بود که "بیست و چهارمین جشنواره ی ملّی تئاتر فتح خرمشهر"بتواند در مسیر توجّه دهی به این مفاهیم متعالی، گامهای بلندتری بردارد و در موقعیت جریان سازی ِمولّفه های عرصه ی جهاد و مقاومت، در قلمرو فرهنگ و هنر ِانقلاب اسلامی و مرزهای گشوده در هوای مقاومت ِسرزمین های دیگر، موفّق تر و توانمند تر، نقش آفرینی کند چرا که ظرفیت های گسترده ی تئاتر و نمایش این کشور، هنوز هم بهرهوری های جانانه و عرضه های ِهنرمندانه خود را در این حوزه و مفهوم، به تمامی و اعتلا، تجربه نکرده است و یقینا این رخداد ملّی ، فرصت فراهمی برای مرور ِتوان و بضاعت این هنر توانمند و اصیل، در این مسیر روشن و امید بخش است .
رجاء واثق ِ اینجانب، خرسندی شهدای این عرصه از تمامی عزیزان هنرمند و همراهان فهیم صحنه های این جشنواره و کسب توفیق ایشان از درگاه منیع ِ حضرت حق است.