دانشمندان ژن اصلی را که سلول‌های مویی گوش را برای تمایز به سلول‌های بیرونی یا درونی برنامه‌ریزی می‌کند، کشف کردند.
مرگ سلول‌های مویی بیرونی علت ناشنوایی و کم شنوایی است. این سلول‌ها در جنین ایجاد شده اما بازتولید نمی‌شوند. سلول‌های مویی بیرونی در پاسخ به فشار امواج صوتی، منبسط و منقبض می‌شوند و صدا را برای سلول‌های مویی داخلی تقویت می‌کنند.
سلول‌های داخلی این ارتعاشات را به نورون‌ها منتقل کرده تا صداهایی را که ما می‌شنویم ایجاد کنند. TBX2 ژن اصلی است که سلول‌های مویی گوش را برنامه‌ریزی می‌کند. هنگامی که ژن بیان می‌شود، سلول به یک سلول مویی داخلی تبدیل می‌شود و زمانی که سرکوب شود، سلول به یک سلول مویی بیرونی تبدیل می‌شوند. ژن‌های ATOH1 و GF1 برای ساختن یک سلول مویی از یک سلول غیرمویی نیاز هستند، سپس TBX2 روشن یا خاموش می‌شود تا سلول داخلی یا خارجی مورد نیاز تولید شود. لازم به ذکر است این تحقیق هنوز در مرحله آزمایشی است.