یک شرکت فناور به تازگی موفق شده است تا از گرمایش القایی برای حرارت دادن نانوذرات تزریق شده در واحد‌های زیستی استفاده کند.
گرمایش نانوذرات الکترومغناطیسی فرآیندی است که در آن میدان‌های الکترومغناطیسی خارجی با خواص الکتریکی و مغناطیسی نانوذرات برهم‌کنش دارد. یکی از کاربرد‌های رایج گرمایش نانوذرات مربوط به درمان سرطان است که در آن از دمای بالا (هیپرترمی) برای از بین بردن تومور‌ها استفاده می‌شود.
برای پاسخ‌دهی به نیاز مشتریان این شرکت یک سیم‌پیچ القایی سفارشی طراحی کرد، به طوری که با استفاده از آن، قدرت میدان مغناطیسی مورد نیاز ۷٫۵ کیلو آمپر بر متر در ۵۷۰ کیلوهرتز یا ۱۵ کیلو آمپر بر متر در ۳۵۰ کیلوهرتز را می‌توان به‌دست آورد. قدرت میدان مغناطیسی عاملی کلیدی هنگام گرم کردن نانوذرات است. شبیه‌سازی، یک فرآیند پیچیده محاسباتی است. آن‌ها تأیید کردند که سیم‌پیچ القایی طراحی‌شده می‌تواند به قدرت میدان مغناطیسی ۱۱ کیلو آمپر بر متر در ۴۰۰ کیلوهرتز با یکنواختی ۱۰ درصد در طول فرآیند گرمایش دست یابد.
سامانه های تحقیقاتی نانوذرات برای هایپرترمی مغناطیسی و سایر کاربرد‌ها ایده‌آل هستند. با انواع سطوح توان و فرکانس موجود، این سیستم‌ها قدرت میدان مغناطیسی مورد نیاز برای مشتری را فراهم می‌کنند.
این راه‌اندازی آزمایشی تأیید کرد که گرم کردن واحد زیستی حاوی نانوذرات تا دما‌های مورد نیاز می‌تواند با موفقیت انجام شود. باوجود پیچیدگی این تنظیم گرمایش القایی آزمایشی، اهمیت گرمایش القایی را برای تحقیقات پزشکی ثابت کرد. علاوه‌بر این، گرمایش القایی امکان راه‌اندازی برنامه تحقیقاتی مقرون به صرفه را فراهم می‌کند که بیشتر می‌تواند برای موفقیت طرح نهایی حیاتی باشد.