سبزیهای بهاری در کنار طراوت و تازگی که دارند، میتوانند غذاهای شما را نیز بسیار خوش طعم کند
پونه
یکی از سبزیهایی که در فصل بهار میتوانید آن را پیدا کنید، پونه است. پونه از جمله سبزیهایی است که حتی میتوانید در باغچه نیز بکارید. در میان گونههای پونه، خواص پونه کوهی از پونه جویباری بیشتر است. البته گونههای مختلف آن شبیه هم است. پونه ضد درد و کوفتگی ماهیچه است و طبیعت گرمی دارد و برای افراد کم خون مفید است. پونه، اشتهاآور و مقوی معده است و سکسکه را برطرف میکند. پونه آب پز ادرار آور است ویک صد گرم آن مقادیر زیادی کلسیم و ویتامینهای A و C دارد.
ترخون
از این سبزی به دلیل خاصیت بی حس کنندگی برای تسکین درد دندان استفاده میشود. ترخون باعث هضم بهتر غذا، پیشگیری از بیماریهای قلبی و چاقی میشود. همچنین برای درمان دردهای شکمی وافزایش اشتها به کار میرود. این سبزی معطر تولید صفرا به وسیله کبد را افزایش میدهد و باعث افزایش سرعت فرایند سم زدایی در بدن میشود.
از ترخون میتوان به جای نمک در غذا استفاده کرد. روغن آن ضد روماتیسم و برای گردش خون مفید است. این سبزی باعث تحریک سیستم عصبی، گوارشی، گردش خون و هورمونها نیز میشود. ترخون منبع بسیار خوبی از آهن، کلسیم و منگنز است.
مرزه
این سبزی از گیاهان خانواده نعناع به شمار میرود. مرزه جزو سبزیهای خوراکی است که به صورت خام و پخته مصرف میشود. مرزه، چاشنی خوبی برای غذاهای گوشتی به ویژه ماهی محسوب میشود و دارای خواص ضدمیکروبی و یک ضدعفونی کننده قوی است که برای معالجه اسهال بسیار مناسب است. مرزه خواص ضدالتهابی و ضد درد دارد و برای درمان دردهای عصبی به کار میرود. مصرف مداوم مرزه باعث کاهش چربی خون میشود.
مصرف مرزه هضم غذا را آسان و نفخ و التهابات شکم را برطرف میکند. استفاده از مرزه کرمهای معده و روده را دفع میکند. در درمان سوءهاضمه، یرقان و در رفع اسهالهای حاد و مزمن موثر است. همچنین از آن برای درمان کودکان مبتلا به راشیتیسم استفاده میشود. ۱۰۰ گرم مرزه خشک حدود ۲۱۰ درصد کلسیم دارد.
والک یا سیر کوهی
نوعی سبزی صحرایی است که از مناطق کوهستانی برداشت میشود. برگهای آن نواری شکل و دارای یک پیاز کوچک و گل است. برگ و پیاز آن خوراکی است، اما گل آن تلخ است و در غذا استفاده نمیشود. خواص خام آن بیشتر از پختهاش است و از آن در کوکو، سبزی پلو، آش و… استفاده میشود.
این سبزی سرشار از ویتامینهای A، B، C و املاح معدنی منگنز، روی، گوگرد و کلسیم است.
والک قاعدهآور خوبی است و به دلیل داشتن کلسیم برای درمان پوکی استخوان و التیام دردهای استخوانی و مفصلی مفید است. این سبزی اثر آرامبخش دارد و درد نقرس، روماتیسم و آرتروز را تسکین میدهد.
ترشک
این سبزی گونههای زیادی دارد. برگهای آن به دلیل داشتن اسیدهای آلی طعم ترشی دارد. تصفیه کننده خون، معرق، مدر، تب بر، اشتهاآور و صفرآور است. این سبزی به دلیل ویتامین C فراوان خون ریزی لثه را التیام میبخشد و بوی بد دهان را رفع میکند. ترشک سرشار از ویتامین C، آهن، فسفر و پتاسیم است.
غازیاغی
این سبزی اغلب در کنار نهرها رشد میکند و در این فصل با سبزیهای دیگر با نام سبزی کوهی مخلوط به فروش میرسد. این سبزی بسیار معطر است و طعم دلپذیری دارد و در تهیه انواع سوپ، آش، کوکو و سبزی پلو به کار میرود. غازیاغی، شیر مادران شیرده را زیاد، خون را تصفیه و ترشحات غدد داخلی را تنظیم میکند و برای درمان بیماریهای پوستی موثر است. این سبزی، گرمی و حرارت بدن را بالا میبرد و انرژی زاست، بی اشتهایی را رفع میکند و برای آرامش اعصاب مفید است.
ریواس
ریواس دارای برگهای ضخیم و گوشتدار است و طعم ترشی دارد. این گیاه سرشار از ویتامین C و فیبر است. خاصیت ضدعفونیکنندگی دارد، زخم اثنیعشر را بهبود میبخشد و برای تقویت کبد و افزایش ایمنی بدن، عفونتهای ویروسی را از بین میبرد. یکی از مهمترین خواص برگهای ریواس آن است که لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین میکند و برای کاهش قند خون سودمند است.
کنگر
کنگر گیاهی با برگهای خاردار و ساقههای ضخیم شبیه کرفس است. از برگهای سبز آن به صورت خام در تهیه سالاد و از ساقه آن در تهیه خورش استفاده میشود.
کنگر، طبع گرمی دارد و بسیار نیرو بخش و مقوی قلب است. برگهای این سبزی، موجب کاهش چربی خون میشود و به دلیل فیبر نامحلول، بسیار ملین و برای پایین آوردن قند خون مفید است. کنگر به دلیل داشتن هورمونهای گیاهی، ترشحات غدد را تقویت میکند و باعث افزایش نیروی جنسی میشود. این سبزی، دارویی موثر برای جلوگیری از حالت تهوع و ویار زنان باردار است. قابلتوجه آن که برگهای کنگر محرک انقباض کیسه صفرا و کلیه است و افرادی که دارای سنگ کلیه و صفرا هستند، نباید از آن استفاده کنند.