دانشمندان رویکردی مبتنی بر فناوری نانو برای مکانیابی و از بین بردن ضایعات دردناک و خطرناک اندومتریوز، ارائه کردند.
مطالعه مدل حیوانی که نتایج آن در نشریه Small منتشر شده است، نشان میدهد که نانوذرات اکسید آهن که به صورت داخل وریدی تزریق میشوند، به عنوان ماده حاجب عمل میکنند، آنها در ضایعات تجمع میکنند و با تصویربرداری پیشرفته مانند MRI دیدن آنها آسانتر میشود. هنگامی که در معرض یک میدان مغناطیسی متناوب، یک روش غیر تهاجمی، قرار میگیرد، دمای نانوذرات به نزدیک ۵۰ درجه سانتیگراد میرسد که دمای کافی برای حذف ضایعه از طریق گرما است.
اوله تاراتولا، از کالج داروسازی دانشگاه ایالتی اورگان میگوید: «آندومتریوز یک بیماری سیستمیک و ناتوانکننده است و نیاز به یک روش کارآمد و غیرجراحی برای از بین بردن ضایعات را دارد. ما نانوذرات هدفمند با قابلیت گرمایش فوقالعاده را اختراع کردیم که استفاده از هایپرترمی مغناطیسی را برای از بین بردن ایمن و کارآمد ضایعات اندومتریوز ممکن میسازد.»
آندومتر داخلیترین لایه رحم است و آندومتریوز زمانی رخ میدهد که بافت آندومتر دچار ضایعاتی در لولههای فالوپ و بافت پوشاننده لگن میشود. در موارد نادر، بافت آندومتر ممکن است فراتر از ناحیه لگن گسترش یابد. طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، تقریباً ۱۰٪ از زنان در سنین باروری آندومتریوز را تجربه میکنند و ۳۵٪ تا ۵۰٪ از زنان مبتلا به درد لگن و یا ناباروری از این اختلال رنج میبرند. به گفته سازمان بهداشت جهانی، آندومتریوز در سراسر جهان حدود ۱۹۰ میلیون زن را تحت تاثیر قرار میدهد.
هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد، اگرچه برداشتن ضایعات با جراحی میتواند باروری را بهبود بخشد. اما نکته منفی این است که ضایعات تقریباً نیمی از زمانها عود میکنند و بیش از یک چهارم بیماران جراحی اندومتریوز به سه یا چند عمل نیاز دارند، زیرا یافتن تمام بافتهای بیمار که باید برداشته شوند دشوار است.
اولنا تاراتولا میگوید: «اندومتریوز گاهی اوقات اندامها را سوراخ میکند، منجر به ناباروری میشود و بیمارانی که مایل به بهبود باروری هستند اغلب به دنبال برداشتن ضایعات با جراحی هستند.»
هیپرترمی مغناطیسی قبلاً بهعنوان ابزاری برای از بین بردن ضایعات آندومتریوز به کار گرفته نشده بود، زیرا بسیاری از نانوذرات مغناطیسی راندمان حرارتی نسبتاً پایینی دارند. نانوذرات تنها پس از تزریق مستقیم به بافت بیمار میتوانند به اندازه کافی داغ شوند، که رویکردی واقعبینانه برای آندومتریوز نیست.
محققان با توسعه نانوذرات شش ضلعی که در معرض میدان مغناطیسی متناوب، بازده گرمایشی بیش از شش برابر نانوذرات کروی معمولی دارند، بر این مشکل غلبه کردند.
به گفته دانشمندان، اصلاح نانوذرات با یک پپتیدکه گیرنده سلولی فراوان در سلولهای اندومتریوز را هدف قرار میدهد، توانایی آنها را برای تجمع در ضایعات آندومتریوز افزایش داد.