سرنخهایی برای تشخیص اوتیسم در کودک
اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که بر نحوه برقراری ارتباط، رفتار یا تعامل افراد با دیگران تأثیر میگذارد و علائم این اختلال میتواند در افراد مختلف متفاوت به نظر برسد.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از بهداشت نیوز؛ کودک مبتلا به اوتیسم در تعامل با دیگران مشکل دارد و مشکلات در مهارتهای اجتماعی از شایعترین نشانههای این اختلال است.
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است بخواهند روابط نزدیکی با دیگران داشته باشند، اما نمیدانند چگونه این کار را انجام دهند.
هرچه درمان اختلال طیف اوتیسم زودتر شروع شود، احتمال مؤثر بودن آن بیشتر میشود و به همین دلیل دانستن چگونگی شناسایی علائم و نشانههای آن بسیار مهم است.
به گزارش webMD، اگر کودکی این نقاط عطف رشدی خاص را برآورده نکرد یا اگر بعد از مدتی برخی از این تواناییها را از دست داد، بهتر است والدین به منظور بررسی بیشتر با پزشک اطفال کودک خود مشورت کنند.
برخی از رفتارهایی که ناتوانی یا تاخیر در انجام آنها میتواند نشانه این اختلال در کودک باشد، عبارتند از:
* یک کودک سالم به طور معمول تا شش ماهگی میتواند لبخند بزند.
* تا ۹ ماهگی حالات چهره یا صداها را تقلید میکند.
* تا ۱۲ ماهگی صداهایی را ادا میکند یا به صورت نامفهوم صحبت میکند.
* تا ۱۴ ماهگی حرکاتی را انجام میدهد.
* تا ۱۶ ماهگی با تک کلمات صحبت کرده و تا ۲۴ ماهگی از عبارات شامل دو کلمه یا بیشتر استفاده میکند.
* تا ۱۸ ماهگی بازی وانمودی که عموماً شامل نقشآفرینی میشود، انجام میدهد.