اشکفت آهو، از آثار صخرهای و فرهنگی مهم پیش از تاریخ، در شمال خلیج فارس است
اشکفت به معنای شکاف در دل کوه، پناهگاهی صخرهای به طول حدود ۱۰ متر و ارتفاع حدود ۲۶۰ سانتیمتر و عمق حدود ۲۶۰ سانتیمتر، دریک موقعیت کوهستانی با بستر صخرهای از جنس سنگآهک رسوبی در کوه گاو بست در شهرستان بستک استان هرمزگان قرار دارد. چون در این منطقه، درگذشته به وفور آهو وجود داشته، مردم محلی آن را اشکفت آهویی مینامند.
بیشتر نقوش اشکفت آهو، نقوش حیوانی، حداقل ۵ گونه (آهو، کل یا بز کوهی، الاغ وحشی، شغال، حیوان گربه سان، (پلنگ)، در سطوح صاف زیر سقف اشکفت با گل اخری و به رنگ قرمز – اخرایی کشیده شده است. بسیاری از این نقوش با گذشت زمان، فرسایش طبیعی و دخل و تصرفات انسانی، محو، تخریب و به رنگ مات و قهوهای کمرنگ تبدیل شده اند.
ویژگی نقوش شکارچیان اشکفت آهو هم نشان میدهد شکارگران، سربند و نقاب و نوعی دیهیم پیچیده دور پیشانی دارند و سلاحشان بیشتر تیر و کمان است و گاه از نیزه هم برای شکار استفاده کرده اند.
اشکفت آهو، علاوه بر آثار فرهنگی، از منظرمطالعات و پژوهشهای مرتبط با سیر تحولات تاریخ هنر منطقه، پژوهش و بررسی روند تحولات فرهنگی، شیوه تولید اقتصادی جوامع پیش از تاریخی مستقر در منطقه، باورها، آیینها و مناسک مرتبط با معیشت و زیستبومشناسی منطقه در مقاطع پیش از تاریخ و گونه شناختی حیوانات و گیاهان منطقه در پیش از تاریخ، سیر تحول فناوری ساخت ابزارها از دوره پیش از تاریخ و آغاز تاریخی مهم است. ابزارهای سنگی این دوره علاوه بر منطقه میناب از منطقه رودان و جزیره قشم نیز بهدستآمده است. همچنین اشکفت آهو، مسیر مهاجرت بیشتر شکارچیان از مبدأ آفریقا به سمت شرق و جنوب شرق آسیا، کرانهها و پسکرانها و جزایر خلیج فارس بوده است.