اینجانب حاج دایی بیطرفان قمی‌ام

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ مرکز قم،‌ آن هنگام که تکیه شاه خراسان در میان هیئت‌ها و در چکاچک نجوا‌های عاشقانه، دست هایش ملتمسانه به آسمان بلند می‌شدند و بر سینه فرود می‌آمدند و فریاد یا زینب و یاحسین اش، زمین را به حرکت و عرش آسمان را به لرزه وامی داشت، گویا پیمانی ابدی و ازلی او را با واژگان عطش، شور و نوای حسینی و شهادت به پیوندی دیرینه رسانیده بود.

همنوایی با انقلاب اسلامی و همپایی با خیل مشتاقان مسیر روشن الهی، محمد بیطرفان را در دوران دفاع مقدس به استوانه‌ای محکم و پابرجا در بسیج اصناف قم مبدل ساخت.

او در پشت جبهه، بار‌ها در مزار شهدا با خیل عاشقان ثارالله، هم‌نفس شد و علاوه بر آن، او در گردان کوثر لشکر علی ابن ابیطالب (ع) در امر تدارکات و پشتیبانی جنگ، همواره یار و یاور رزمندگان اسلام در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل بود.

برای شناختش تنها باید لبخندهایش را معنا کرد، دایی محمدی که برای اکثر زرمندگان دفاع مقدس با صحبت‌های خنده آورش گره گشایی می‌کرد، مردی که تلاش می‌کرد زهر روز‌های سخت را کم می‌کرد.

حاج دایی محمد بیطرفان، دی ماه ۶۶ در رودکارون، شهادت را لبیک گفت.