نخستین کارآزمایی بالینی جهان برای پیوند بافت قرنیه مشتق شده از سلول‌های بنیادی پرتوان القایی یا سلول‌های iPS به چهار بیمار تقریباً نابینا، ایمن و مؤثر بوده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از ستاد توسعه علوم و فناوری‌های سلول‌های بنیادی: یک گروه تحقیقاتی دانشگاه اوزاکا روز دوشنبه گفت که به این نتیجه رسیده است که در نخستین کارآزمایی بالینی جهان که هدایت آن چندین سال طول کشیده است، پیوند بافت قرنیه مشتق شده از سلول‌های بنیادی پرتوان القایی یا سلول‌های iPS به چهار بیمار تقریباً نابینا، ایمن و مؤثر بوده است.
به گفته گروه دانشگاه اوزاکا به سرپرستی پروفسور کوجی نیشیدا، در هیچ یک از بیماران رد پیوند یا تومورزایی سلول‌های پیوندی گزارش نشد و همه بهبود‌هایی در علائم خود مشاهده کردند.
این تیم گفت که سه نفر از بیماران بهبودی در بینایی داشتند و یکی از آن‌ها از ۰٫۱۵ به ۰٫۷ بهبود یافت. سلول‌های iPS سلول‌هایی است که به همت شینیا یاماناکا از دانشگاه کیوتو کشف شد و جایزه نوبل کاراندام‌شناسی (فیزیولوژی) را در سال ۲۰۱۲ به‌خاطر این دستاورد برنده شد، این سلول‌ها می‌توانند به هر نوع سلول و بافت بدن تبدیل شوند.
گام بعدی یک کارآزمایی بالینی در سال ۲۰۲۳ خواهد بود که هدف آن اجرای عملی درمان در سه تا چهار سال آینده است.
این امید وجود دارد که درمان جدید مشکلاتی مانند رد پیوند و کمبود همیشگی اهداکنندگان قرنیه را حل کند. تا پایان مارس ۲۰۲۱، تقریباً ۱۷۰۰ بیمار در ژاپن منتظر اهدای قرنیه بودند.
پروسه کارآزمایی‌های بالینی شامل کشت سلول‌های قرنیه از سلول‌های iPS از فرد دیگری که در دانشگاه کیوتو ذخیره شده بود، برای ایجاد بافت‌های ورق همانند قرنیه به ضخامت ۰٫۰۵ میلیمتر بود.
نیشیدا در یک مصاحبۀ مطبوعاتی گفت: "ما امیدواریم که این روش در سراسر جهان انجام شود. "
این پیوندها بین ژوئیه ۲۰۱۹ و دسامبر ۲۰۲۰ بر روی چهار بیمار بین ۳۰ تا ۷۰ سال که از کمبود سلول‌های بنیادی اپیتلیال قرنیه رنج می‌بردند، انجام شد، وضعیتی که ناشی از، ازبین‌رفتن سلول‌های چشمی است که قرنیه را تولید می‌کنند.
هیچ درمان مؤثری به جز پیوند قرنیه برای این بیماری وجود ندارد که می‌تواند منجر به بدتر شدن بینایی و ازدست‌دادن بینایی شود.
پس از یک سال نظارت بر بیماران، این تیم تأیید کردند که بافت‌های پیوندی پس‌زده نشده و کدورت قرنیه بهبودیافته است.
قرنیه، غشایی شفاف با قطر تقریباً ۱۱ میلیمتر و ضخامت ۰٫۵ میلیمتر، بیرونی‌ترین لایه محافظ چشم است و به‌عنوان یک عدسی و مانع در برابر مواد خارجی عمل می‌کند.