آلودگی منابع آب زیرزمینی با آلاینده ها و به ویژه فلزات سنگین باعث کاهش کیفیت و کم شدن استفاده از این منابع شده است.
در ایران به دلیل کاهش منابع آبی زیر زمینی، غلظت ارسنیک به خصوص در مجاورت رشته کوههای زاگرس رو به فزونی رفته است. این مشکل با توجه به کمبود بارش و کاهش سطح آبهای زیر زمینی هر ساله رو به افزایش خواهد بود.
یک شرکت دانش بنیان با توجه به نیاز کشوردر زمینه حذف آرسنیک از آبهای آشامیدنی، راهکاری موثر با استفاده از جذب سطحی ارائه داده است. در این روش از جاذبهایی بر پایه نانوآهن استفاده میشود.
این محصول ویژگی هایی، چون نیاز نداشتن به برق و مواد شیمیایی، بازدهی صد درصد و تولید نکردن پساب، ظرفیت جذب بالای جاذب مورد استفاده، هزینه عملیاتی بسیار کم، ظرفیت بالای حذف آرسنیک (۹۹%)، نیاز نداشتن به تنظیم pH، قابل استفاده در شبکه های تصفیه شهری و روستایی و قابل تجهیز به سامانه برداشت آب هوشمند را دارد.
این شرکت دانش بنیان با حمایت ستاد توسعه فناوری نانو معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، با دستیابی به دانش فنی ساخت جاذبهای پایه نانو آهن، شبکه های تصفیه آبهای آلوده به آرسنیک در ظرفیتهای مختلف مورد نیاز را ارائه میکند و تاکنون بیش از ۱۰۰ واحد حذف آرسنیک در مقیاسهای مختلف روستایی و شهری در استان هایی چون کرمان، اردبیل، آذربایجان غربی و قزوین نصب و راهاندازی شده است.
در حال حاضر دانش تولید این محصول تنها در اختیار تعداد معدودی از کشورهای توسعهیافته بوده است و شرکت پیامآوران نانوفناوری فردانگر برای اولین بار در ایران نه تنها موفق به تولید این محصول شده بلکه با تولید این مواد در مقیاس نانومتری باعث افزایش کارایی در مقایسه با محصول خارجی شده است.
جاذبهای مورداستفاده در این روش از نوع اکسیهیدروکسید آهن با ساختار نانومتری هستند و بهدلیل شکل ظاهری و نسبت سطح به حجم بالا از بازدهی جذب مطلوب برخوردار هستند.
محصول تولید شده توانایی جذب آرسنیک محلول در آب با هردو نوع As (III) و As (V) را داراست. بررسیهای دقیق انجام شده میزان جذب ۱۵ میلیگرم آرسنیک به ازای یک گرم گرانول جاذب را نشان داده است. جاذبهای آرسنیک با سایز نانومتری تأثیر بهسزایی در بهبود عملکرد جذب این محصول در مقایسه با محصول غیرنانویی داشته است.
کمبود روزافزون منابع آب آشامیدنی در کشور نیاز به استفاده از فرآیندهای تصفیه نوین و کارآمد را بیش از پیش آشکار کرده است. فرآیندهای تصفیه متعارف مقادیر زیادی از پساب تولید میکنند و هنگام فرآیند نیاز به استفاده از مواد شیمیایی دارند. جایگزینی روشهای سنتی با فناوری های جدید محدودیتهای موجود را بر طرف و امکان تولید آب آشامیدنی با کیفیت مطلوب و سازگار با محیط زیست را فراهم میکند.