مطالعهای که محققان دانشگاه لوند سوئد در اواخر فوریه ۲۰۲۲ منتشر کردند، باعث شد تا بسیاری از رسانه های اجتماعی آن را به اشتباه به عنوان تبدیل mRNA واکسن فایزر به DNA در بدن انسان تلقی کنند.
تحقیقاتی که محققان سوئدی انجام دادند بر مبنای مقاله Zhang و همکارانش در می ۲۰۲۱ بود که در ژورنال PANS به چاپ رسیده بود. براساس این مقاله، در ژنوم سلولهایی که در معرض واکسن فایزر بودند، نسخهای از DNA یافت شده بود که به علت حضور ترانسپوزونها بوده است. در واقع این اتفاق به سبب خاصیت رونویسی معکوس ترانسپوزون LINE_۱ بوده است.
نکته قابل توجه این است که محققان دیگر موفق به تکرار آزمایشات Zhang نشده و حتی گروهی از محققان در خطاب به ژورنال PANS اعلام کردند که طراحی آزمایش و نتایج آزمایشات Zhang قطعی و قابل ارجاع نیست و شواهدی کافی مبنی بر ورود آن به ژنوم وجود ندارد.
در مطالعه اخیری که در دانشگاه لوند انجام شده است، محققان غلظتهای مختلفی از واکسن فایزر را به رده سلولی کبدی Hih۷ وارد کرده اند. سپس میزان ترانسوپوزن LINE_۱ و DNA حاصل از واکسن فایزر را در آن سلولها سنجیدند. نتایج تحقیقات آنها نشان داد که بعد از اینکه سلولها در معرض واکسن فایزر بودند، غلظت LINE_۱ افزایش پیدا کرد و حداقل بخشهایی از DNA حاصل از واکسن مشاهده شد؛ بنابراین آنها اعلام کردند که طبق مطالعاتشان واکسن فایزر در سلولهای کبدی به DNA تبدیل می شود و توانایی ادغام در ژنوم و ایجاد مشکل در سلامتی انسان را دارد.
این مطالعه نشان نداد که DNA رونویسی معکوس شده به هسته وارد میشود؛ همچنین این مطالعات مصنوعی بود و نتایج قابل تعمیمی برای سلولهای زنده نیست. اینکه DNA حاصل از واکسن به هسته وارد می شود و ژنوم را تغییر میدهد در این مقاله به طور علمی اثبات نشده است.
در تحقیقاتی که Parry محقق پسا دکتری دانشگاه Queensland انجام داد، نشان داده شد که LINE_۱ در سیتوپلاسم سلولی و حتی در مواقعی که واکسنی اضافه نشده نیز حضور دارد.
به گفته Parry بعد از افزودن واکسن، تغییری در سیگنالهای ناحیه هسته برای میزان LINE_۱ دیده نمیشود. او همچنین افزود که زیاد شدن سیتوپلاسمی LINE_۱ به خاطر زیاد شدن افزایش بیان پروتئین ناشی از افزایش غلظت واکسن است، اما نکته اینجاست که این عامل باعث بر هم خوردن توزیع این ترانسپوزون درون سلول نمیشود.
همچنین هیچ شاهدی مبنی بر ورود mRNA واکسن به ژنوم سلول وجود ندارد. محققان مختلفی تا کنون با ارائه نامههایی به این ژورنال اعلام کرده اند که مطالعاتِ Zhang و دانشگاه لوند، تفسیر درستی از نتایج آزمایش نداشته است.