ما با یک پدیده ای در سالیان گذشته روبرو شدیم که هرسال شاید به نوعی شرایطش فرق کرد و شاید در گذشته در طول سال یکی دو تا ورزشکار بودند که پناهنده می شدند ولی الان شرایط بدتر شده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، میراسماعیلی در برنامه رادیو ورزش تصریح کرد: در آن طرف آبها شبکه های معاند و افرادی هستند که سرمایه گذاری و سعی می کنند ذهنیت ورزشکاران ما را تغییر دهند و شرایطی پیش بیاورند که بگویند در آن طرف آبها می توانند بهتر باشند و شاید در مقطعی استفاده ابزاری از آنها بکنند و مبلغی به آنهامی دهند و چند مسابقه هم شرکت می کنند اما خوب ما می بینیم که شرایط خوبی در ادامه کار ندارند.
وی افزود: باید راجع به این موضوع آسیب شناسی کنیم و در این مدت ما نیامدیم در سیستم ورزش کشور کارگروهی تشکیل دهیم و در این مجموعه آسیب شناسی داشته باشیم که چرا ما باید تقسیم بندی کنیم بله بعضی ورزشکاران لژیونر هستند و بصورت عادی میروند و نه کار سیاسی می کنند و نه حرف سیاسی می زنند و ممکن است که برگردند ولی بعضی از افراد بصورت سیاسی می روند و استفاده سیاسی از آنها می کنند و چون پل های پشت سرخود را خراب کردند تن به هرکاری می دهند اولا صحبتی که من تلفنی دو هفته پیش با سجادی وزیر ورزش داشتم خواهش کردم کارگروهی تشکیل شود .
او گفت: باید فرهنگ سازی در بین نوجوانان و جوانان کنیم و آنها را خوب پرورش دهیم که عرق به کشور و پرچم و آب و خاک مهم تر از هر مدالی است ، وقتی من روی سکو قرار می گیرم تلاش کردم شبانه روز و پرچم کشورم بالا می رود ناخودآگاه دستم روی سینه می رود و اشک شوق میریزم مردم کشورم به استقبالم می آیند و ابراز محبتی که در کوچه و بازار به من دارند با هیچ میلیاردی در دنیا عوض نمی شود.
میراسماعیلی افزود: قهرمانان ملی ما یک سری شرایط باید برایشان فراهم شود ورزشکاری که در کشور است وظیفه دولت، وزارت، کمیته و فدراسیون است که به هر نحوی به مشکلاتی که دارند رسیدگی کنند و شرایط اقتصادی سخت است ما هم باید یک سری امتیازات و تسهیلات در حد توان برایشان قائل شویم و به کارهایشان رسیدگی کنیم و وقتی که قهرمان جهان می شوند پاداشی که قول دادیم بدهیم.
رئیس فدراسیون جودو گفت: رفتار با ورزشکار مهم است یک ورزشکار ما که قبلا در سالیان گذشته پناهنده شد با او صحبت کردم شب مسابقه یکی از مسئولان زیر گوش او می زند و او اصلا نیت پناهنده شدن نداشت ساکش را ول می کند و به خیابان می رود و دیگر فکر برگشت نمی کند و همان جا می ماند، ما باید آسیب شناسی کنیم و ببینیم ما هم جاهایی کوتاهی کردیم باید قبول کنیم و کارگروه را تشکیل دهیم از روسای فدراسیون و کارشناسان و برنامه ریزی اجرایی و فرهنگی کنیم و به آنها آگاهی دهیم به عنوان یک قهرمان می گویم بیش از 500 سفر خارجی داشتم کسی را که رفته موفق ندیدم.
ما یکی از بچه ها را در دو سه ماه گذشته برگرداندیم الان در ایران احساس امنیت می کند و ما باید این احساس امنیت را به آنهابدهیم و اگر کسی در شرایط سختی گیر کرده بداند که کشور ما کشوری است که آغوش باز دارد و اگر برگردند کسی با آنها کار ندارد و همان شرایط را برایشان فراهم می کنیم و بیاوریم زیر پرچم کشورمان و این افتخار است برای ما وقتی 80 میلیون جمعیت ما با برد ما خوشحال می شوند و با باخت ما گریه می کنند ما نباید از دست بدهیم.
بچه های قهرمان ما زیاد پرتوقع نیستند مصوبه ای مجلس برای شغل بچه ها داشت اما اقدامی صورت نگرفته است، مگر ما در طول سال چند قهرمان المپیک و آسیا داریم؟ آنها از زندگی شان زده اند و اگر یک شغل مناسب داشته باشند با تسهیلات مناسب اینها قانع هستند و این از کم کاری ما است و باید قبول کنیم .