کبد چرب یکی از مهمترین و شایعترین بیماری‌های مزمن کبد است که به علت تجمع بی رویه چربی در داخل بافت و سلول‌های کبد ایجاد می‌شود.
کبد چرب در بروز بیماری‌های دیگر همچون فشار خون، دیابت، بیماری‌های عروق قلبی و مغزی، سیروز کبدی و سرطان کبد نقش دارد.
ابتلا به این بیماری مختص به سن خاصی نیست و در تمام گروه‌های سنی دیده می‌شود.
کبد چرب علامت بالینی مشخصی ندارد و افراد چاق، کسانی که مبتلا به دیابت هستند و افراد دارای سابقه ابتلا به بیماری‌های عروق قلبی، فشار خون و عروق مغزی باید از نظر ابتلاء به بیماری کبد چرب مورد بررسی قرار گیرند.
اگر کبد همراه با التهاب باشد ممکن است فرد با علائمی همچون خستگی، کوفتگی و کمبود انرژی بویژه در ساعات اولیه روز مواجه شود، اما از این علائم هم نمی‌توان به عنوان علائم اختصاصی ابتلا به کبد چرب یاد کرد.
کبد چرب نشانه یک اختلال متابولیسم در بدن است و نشان می‌دهد سوخت و ساز بدن کم و مناسب وضعیت جسمی فرد نیست.
انجام سونوگرافی بویژه فیبرواسکن از روش‌های دقیق برای تشخیص روند پیشرفت و یا بهبود بیماری است.
در صورت بی توجهی به این بیماری بتدریج بافت کبد ضعیف شده و بیماری به نام سیروز کبدی ایجاد می‌شود که در آن کبد دیگر به حالت عادی باز نمی‌گردد.
با تغییر سبک زندگی، انجام ورزش‌های هوازی مثل پیاده روی به مدت ۳۰ تا ۴۵ دقیقه، طناب زدن، کوهنوردی، دوچرخه سواری، پرهیز از مصرف مواد غذایی چرب و شیرین و کاهش مصرف نان و برنج می‌توان به کنترل و درمان این بیماری کمک کرد.
مصرف سبزیجات و میوه‌های تازه و افراط نکردن در خوردن میوه‌های شیرین و همچنین خوردن یا نوشیدن روزانه یک یا دو فنجان قهوه برای کنترل این بیماری مفید است.
کبد یکی از اعضا حیاتی بدن است که نقشی مهم در توزیع و تنظیم انرژی، ذخیره کردن مواد غذایی، تولید هورمون‌ها و دفع سموم بدن دارد.