مرگ ۱۵۰۰ بیمار تحت نظر مرکز خدمات سلامت روان انگلیس رسوایی دیگری برای نظام ملی بهداشت و درمان این کشور است.
این بیماران در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ در شرایطی "غیرمنتظره، غیرقابل توضیح یا خود خواسته" جان باختند و این در حالی است که آنها تحت درمان مراکز سلامت روان سرویس سلامت همگانی انگلیس قرار داشتند که سال‌ها با شکایت‌های مداوم درباره ارائه مراقبت‌های ضعیف مواجه بوده است.
این ۱۵۰۰ نفر شامل کودکان، جوانان و بزرگسالانند. همه آنها پس از وخامت جدی سلامت روان خود به شدت آسیب پذیر شده بودند و زمانی که در یک مرکز درمان بیماری‌های روانی بستری بودند یا در عرض سه ماه پس از ترخیص جان خود را از دست داده اند.
دکتر جرالدین استراتدی، مسئول این تحقیق، گفت شواهدی که وی و تیمش جمع آوری کرده اند ناراحت کننده است و شامل نمونه‌های غیرقابل قبول از رفتار‌هایی از روی بی تفاوتی است که خانواده‌ها معتقدند در مرگ عزیزانشان نقش داشته است.
تیم وی تاکنون به سه مشکل پی برده اند: نگرانی‌های جدی درباره امنیت فیزیکی، ذهنی و جنسی بیماران در زمان بستری، تبعیض زیاد در کیفیت مراقبت از بیماران هم در عملکرد کارکنان و هم در استفاده از درمان موثر برای آنها، و همچنین ندادن اطلاعات کافی به بیماران و خانواده هایشان درباره درمان‌هایی که دریافت می‌کردند.
سلن کاوکاو، کارمند ارشد یک موسسه خیریه، گفت: گستردگی این مشکل و جزئیات بسیاری از این مرگ‌ها تحت مراقبت خدمات بهداشت روان اسکس چیزی از یک رسوایی ملی کم ندارد.
وی افزود: در کشوری که نظام بهداشت روان آن مدت هاست در ارائه خدمات به افراد بی شماری که به کمک نیاز دارند، ناموفق بوده است، اسکس از نظر تعداد بالای مرگ بیمارانی که اختلال روانی دارند تنها نیست.