محققان توانستند با افزودن حروف جدید به الفبای دی ان ای، آن را برای ذخیره‌سازی اطلاعات دیجیتال به روز رسانی کنند.
این نوکلئوتید‌ها شامل adenine، guanine، cytosine و thymine هستند که به ترتیب با حروف A، G، C و T شناخته می‌شوند و به اصطلاح گفته می‌شود دی ان‌ای دارای چهار حرف الفبا است و طبیعت با ترکیب این چهار حرف الفبا قادر است بیت‌های مختلفی از اطلاعات را تولید و ذخیره کند.
در واقع دی‌ای ای با استفاده از این چهار حرف قادر است، اطلاعات ژنتیکی تمام موجودات زنده روی زمین را ذخیره کند بنابراین از لحاظ نظری امکان ذخیره اطلاعات دیجیتال با استفاده از دی ان‌ای نیز وجود دارد، اما اگر به جای چهار حرف از ۱۱ حرف برای این منظور استفاده شود، تعداد بیت‌های اطلاعاتی به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد.
در تحقیقات موسسه علوم و فنون پیشرفته بکمن در آمریکا، هفت حرف جدید به طور مصنوعی به این الفبا اضافه شد و سیستم خاصی برای بازخوانی اطلاعات این حروف مصنوعی طراحی شد. این سیستم از فناوری یادگیری ماشین برای شناسایی تفاوت بین حروف طبیعی دی ان‌ای و حروف مصنوعی بهره می‌برد.
دی ان‌ای بسیار وسیع و متراکم است و به همین علت قابلیت ذخیره‌سازی مقادیر بسیار زیاد اطلاعات را در فضا‌های بسیار کوچک دارد. در طبیعت به وفور یافت می‌شود و در شرایط فوق‌العاده سخت روی زمین مقاومت می‌کند حتی محققان توانستند اطلاعات ژنتیکی ذخیره شده در دی ان‌ای را پس از چندین قرن استخراج کنند بنابراین ساختار ذخیره‌سازی اطلاعات طبیعت، می‌تواند بهترین گزینه برای ذخیره حجم فزاینده اطلاعات دیجیتال تولید شده توسط انسان باشد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nano Letters منتشر شده است.