امکان بهره برداری از ۹۴ ایستگاه سنجش کیفیت هوا به سبب کمبود اعتبار و تأمین نشدن قطعات وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما ، مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست گفت: از مجموع ۲۴۰ ایستگاه سنجش
هلنا کعبی در این خصوص گفت: طبق قانون هوای پاک، سازمان حفاظت محیط‌زیست موظف است سامانه‌ای را طراحی کند که به‌وسیله آن، اطلاعات مربوط به سنجش کیفیت هوای کشور را به ذی‌نفعان اطلاع‌رسانی کند، بنابر این سازمان حفاظت محیط زیست باید تعدادی ایستگاه هوا خریداری کند که قیمت هر ایستگاه، بسته به اینکه چه توانایی‌ها و امکاناتی دارد و ساخت کدام کشور است، بین ۷ تا ۱۰ میلیارد تومان است.
وی افزود: تاکنون سازمان حفاظت محیط‌زیست تعدادی ایستگاه خریداری و نصب کرده که خود این ایستگاه‌ها هزینه راهبری و نگهداری هم دارند و هر سال باید راهبری، تأمین قطعه و مواد مصرفی و همچنین کالیبره شوند.
مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: تمام این ایستگاه‌ها به سامانه‌ای متصل شده‌اند که هرکس در هر جای کشور می‌تواند اطلاعات آن را دریافت کند، اطلاعات این سامانه از طریق اینترنت یا نرم افزار‌های گوشی‌های هوشمند، قابل دستیابی است.
کعبی در ادامه گفت: بخشی از ۲۴۰ ایستگاه سنجش کیفیت هوا به سازمان حفاظت محیط زیست، بخشی به شهرداری‌ها و تعدادی نیز به صنایع تعلق دارد.
وی افزود: برای اینکه یک هماهنگی بین داده‌های حاصل از این ایستگاه‌ها وجود باشد، استاندارد ملی نگهداری و راهبری ایستگاه‌ها تدوین شده است که هر ایستگاهی که به این سامانه وصل می‌شود، باید از این استاندارد تبعیت کند.
مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط‌زیست با اشاره به چالش سازمان حفاظت محیط‌زیست در بحث ایستگاه‌های هوا گفت: هزینه خرید، حفظ و نگهداری ایستگاه‌ها بسیار زیاد است و اخیرا" تعدادی از شرکت‌های داخلی به موضوع تولید ایستگاه‌های هوا ورود پیدا کرده‌اند و ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا ساخته‌اند، اما این ایستگاه‌ها باید تأییدیه سازمان ملی استاندارد را کسب کنند.
کعبی تصریح کرد: سازمان ملی استاندارد به سبب نبود زیرساخت‌های لازم نظیر آزمایشگاه‌های مناسب تاکنون فرآیند بررسی این ایستگاه‌ها را در دستور کار خود قرار نداده است و برای اینکه این اتفاق بیفتد آزمایشگاه‌های تائید نوع و کالیبراسیون نیاز داریم که در کشور موجود نیست یا اگر هست، ناقص است.
کعبی با بیان اینکه پیگیر حل این موضوع با سازمان ملی استاندارد، معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری، صندوق نوآوری و شکوفایی و... هستیم گفت: با معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری جلسات زیادی در حوزه شرکت‌های دانش‌بنیان گذاشتیم تا این چالش را حل کنیم، چون به‌هرحال تجهیزات ایران ساخت را می‌توان با قیمت بسیار مناسب‌تری - در حدود ۲۰۰ میلیون تومان برای هر ایستگاه - تهیه کرد.
وی افزود: همه استانها را ملزم کردیم که حتماً یک ایستگاه را به‌عنوان ایستگاه مرجع در نظر بگیرند که آن ایستگاه باید همه سنسور‌های مورد نیاز را داشته باشد تا سازمان حفاظت محیط زیست این اطمینان را حاصل کند که از هر استان یک مجموعه داده صحت سنجی شده در اختیار دارد، بقیه ایستگاه‌ها هم بسته به شرایط اعتباری و نگهداری، به سازمان اطلاعات می‌دهند.
کعبی در ادامه گفت: برای راهبری و نگهداری هر ایستگاه به اعتباری در حدود ۱۵۰ میلیون تومان در سال نیاز است که سال گذشته بر اساس اعتباری که داشتیم تنها ۲۵ میلیون تومان بابت هر ایستگاه به استانها کمک کردیم، امسال هم چنانچه اعتبار پیش‌بینی‌شده را دریافت کنیم رقمی بین ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان کمک خواهیم کرد که خیلی کمتر از برآورد مورد نیاز است.
وی افزود: اعتباری که توزیع می‌شود تنها هزینه‌های روزمره ایستگاه‌ها را پوشش می‌دهد و کفاف جایگزینی سنسور‌های از رده خارج را نمی‌دهد.
مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست، گفت: اعتباری که امسال برای دفتر پایش فراگیر پیش‌بینی‌شده ۱۷ میلیارد تومان است که ۷ میلیارد تومان آن را برای ایستگاه‌های هوا پیش‌بینی کردیم که این مبلغ اصلاً کافی نیست.
کعبی ادامه داد: در زمان حاضر عمر سنسور خیلی از ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا پایان‌یافته است (بر اساس نوع سنسور عمری بین ۲ تا ۷ سال برای آن‌ها پیش‌بینی می‌شود) و خیلی از آن‌ها امکان کالیبراسیون ندارند، چون ما نتوانستیم اعتبار لازم را برای آن‌ها فراهم کنیم.
وی تاکید کرد: پیشنهاد دادیم که وزارت کشور از اعتباری که بابت عوارض آلودگی دریافت می‌کند بخشی را به خرید، ارتقا، حفظ و نگهداری ایستگاه‌ها و پایش منابع زیستی اختصاص دهد.
مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط‌زیست در پایان گفت: اگر وزارت کشور متعهد تأمین هزینه راهبری کل ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا در سراسر کشور شود، می‌تواند تأثیر مثبتی در اطلاع‌رسانی از وضعیت کیفیت هوای کشور داشته باشد.