نارسایی پیشرفته قلبی به دلیل شیوع بالا و نبود روشهای درمانی مطمئن، سبب شده تا پژوهشگران برای مقابله بااین بیماری به سراغ سلولهای بنیادی بروند.
خطر ابتلا برای سالمندان
نارسایی قلبی نیز که اغلب به عنوان نارسایی احتقانی قلب شناخته میشود، بهعنوان نبود توانایی قلب برای تامین جریان خون کافی جهت تامین نیازهای بدن تعریف میشود و یک اختلال شایع، ناتوانکننده، پرهزینه و با قابلیت مرگ است.
شیوع این بیماری در بالغین، ۲ درصد و در سالمندان بالای ۶۵ سال، ۶ تا ۱۰ درصد است. تنها درمان قابل دسترس برای نارسایی پیشرفته قلبی، پیوند ارتوتوپیک قلب است که بهدلیل کمبود دهنده مناسب، هزینه، شرایط سنی و بیماریهای زمینهای گیرنده، برای همه بیماران کاربرد ندارد.
تحقیقات بر روی روش درمانی نوین
در طول ۱۵ سال اخیر، مطالعات پیشبالینی و بالینی بسیاری انجام شده است که به بررسی توانمندیهای گوناگون سلولهای بنیادی مختلف از جمله سلولهای بنیادی مشتق از عضله، مغز استخوان، چربی و قلب در بهبود عملکرد قلب، کاهش تغییر شکل بطن و بازسازی آن در انواع نارسایی قلبی پرداخته است که نتایج قابل قبولی از این شیوه به دست آمده است و این امیدواری را به وجود آورده که درصد بهبودیافتگان مبتلا به نارساییهای قلبی، به طرز چشمگیری افزایش یابد.